Het tijdschrift Beatlefan schenkt met een speciale uitgave met louter artikels over de film, aandacht aan de 50e verjaardag van A Hard Day’s Night, die deze zomer op toneel en op DVD wordt uitgebracht.
In dit nummer praat redacteur Jeff Slate met Giles Martin, zoon van Beatlesproducer George Martin, over de totstandkoming van de heruitgave van de film met 5.1 surround sound en stereo-audio restauraties ter ere van de 50e verjaardag.Slate vroeg Giles Martin naar zijn gedachten achter de mix voor de film, die, zoals hij omschrijft, klinkt alsof de band op de linker en rechter kanalen zijn te horen, de stemmen met wat background en percussie in het midden, omgeven door wat achtergrondgeluiden.
Giles antwoordde: “Ik mix voor de film. Ik mix niet voor de een of andere rare nieuwe plaat. Het is niet zoals het LOVE-album. Ik mix voor de film, dus ik wil mensen het gevoel geven dat ze de plaatjes horen die ze kennen, maar dat ze zich er meer betrokken bij voelen. Dat is mijn doel. Ik wil dat ze voelen wat ik voel als ik luister naar de opnames in de studio. Ik wil dat de mensen de energie voelen. Dat vind ik ook heel belangrijk. De Beatles waren niet oud toen ze deze liedjes opnamen. Ik wil dat dat hoorbaar wordt. Soms, om achtergrondgeluid te creëren, is het nodig dat we iets als ‘She Loves You’ er in playback opzetten in [Abbey Road] Studio 2 en dan bijvoorbeeld een kameropname van de band om driedimensionaal geluid te verkrijgen.”
Jeff vroeg ook aan Giles: “Het lijkt wel alsof je op de een of andere manier de verantwoordelijkheid draagt voor de nalatenschap van de Beatles. Hoe zwaar weegt dat op je en wat voor invloed heeft dat op je werk?”
Martin antwoordde: “Als je bezig bent met je werk kan je er niet de hele tijd bij stilstaan. Anders zou je verlamd worden door twijfel. Je werkt alleen, met je geluidstechnicus, en je hebt concepten en ideeën die goed of verkeerd kunnen zijn. Maar je probeert alles wat je kunt bedenken. Dan doe je een stapje achteruit en denkt: ‘OK, als ik een Beatlesfan was…..zou ik dit dan kunnen waarderen?’
Het is nu ook hun muziek geworden. Het is muziek geworden die aan generaties behoort.”
“Het laatste dat ik wil doen is schade berokkenen. Het is grappig, iemand zei me dat ‘LOVE’ zijn favoriete Beatles-album was en het is geen Beatles-album! Het zijn ze, maar het zijn ze niet. Aan de ene kant, als ik ervoor kan zorgen dat mensen het ergens over hebben en dat ze luisteren naar muziek – niet alleen luisteren, maar het echt horen – dat is geweldig. Daar doe ik het voor.
Als mensen het niet leuk vinden wat ik doe, komt dat meestal omdat ze de originele uitgaven zo mooi vinden en dat ze het niet kunnen verdragen iets anders te horen. Dat begrijp ik. Ik hoor wat mensen te vertellen hebben en dat respecteer ik. Dat moet je wel. Je kunt je er niet door in verwarring laten brengen, maar je moet het respecteren.”
Om de berichtgeving van de 50e verjaardag van A Hard Day’s Night in Beatlesfan te completeren, kijkt Beatlesschrijver en -historicus Bruce Spizer terug op alle plaatopnames die zijn voortgevloeid uit de eerste Beatlesspeelfilm aan beide zijden van de Atlantische Oceaan, en vertelt Ken Orth hoe de opdracht van fotograaf Robert Freeman om een aftiteling te bedenken voor Dick Lester’s film, uitdraaide op een multi-fotothema dat op verschillende manieren werd gebruikt op de covers van het Britse en het Amerikaanse album A Hard Day’s Night en op de originele filmposter.
(Bron: beatlesnews.com)
(Vert.: Linda Weller)
