MOJO PRESENTS FAB 1’S – BEATLES ON TOP (DEEL 8 - 1970)

1970
Dit was het jaar dat …….

1. Januari (1): de leeftijd waarop je als volwassen wordt aangemerkt in de UK wordt verlaagd van 21 naar 18 jaar.
2. April (10): Paul McCartney de band verlaat en aankondigt dat dit het einde van The Beatles is.
3. Mei (4): er vier studenten worden gedood door de National Guard of Kent State, Ohio.
4. Juni (19): het de eerste verkiezing in de UK is waarbij jongeren van 18 jaar hun stem kunnen uitbrengen en een Toy regering wordt geformeerd door Ted Heath.
5. Augustus (26-31): er op het eiland Wight een festival wordt gehouden waaraan een half miljoen toeschouwers aanwezig waren om al dan niet met een ticket te kijken en te luisteren naar Jimmi Hendrix, The Who en andere bands.
6. September (18): Jimi Hendrix op 27-jarige leeftijd overlijdt in London.
7. September (19): het eerste Glastonbury Festival plaatsvindt.

Leven na de dood (door Sylvie Simmons)
LET IT BE

Nummer 1 in de US en uitgebracht op 11 maart 1970

“When I find myself in times of trouble”. En McCartney zat in 1968 zwaar in de zorgen.

De band zat stevig met zichzelf in de knoop. Een droom over zijn moeder had hem ook geen goed gedaan: zij stierf toen hij 14 jaar oud was. In die droom gaf ze hem troost en de dag daarna schreef hij de ballade Let It Be, een song over vrede en troost. Maar niet voor The Beatles.

De naam van de moeder van Paul was Mary en dit kreeg een religieuze betekenis. De piano en het orgel onderstreepte dat gevoel. De song had een eenvoudig refrein waaraan Aretha Franklin, twee maanden voor het uitkomen als single door The Beatles een gospelachtig tintje gaf.

In januari 1969 in de Twickenham Film Studios deed Paul een eerste stap op weg naar een nieuwe song. Tijdens een tweede sessie in April speelde John op bas, George zorgde voor de achtergrondzang, Ringo speelde op drums en Billy Preston bespeelde het orgel. George voegde daar in januari 1970 een nieuwe gitaarsolo aan toe en de single was klaar. De album-versie verscheen later, tot chagrijn van Paul, met de Phil Spector sound. Dit was een idee van Lennon. John was te verlegen om het toe te geven, maar hij haatte de song. “Het heeft helemaal niets met The Beatles te maken,” zou hij later in de Playboy zeggen, hoewel niemand het met hem eens was. Hij maakt op het album er nog een grapje over door het nummer aan te kondigen met te zeggen “Nu beginnen we met Hark The Angels Come” gevolgd door een liedje over een hoer. In polls van Beatles-fans blijft het nummer onveranderlijk in de top tien staan.

De B-kant van de single is een wegwerpertje van John You Know My Name Look Up The Number. Het zou eigenlijk een aardig nummertje als kersttractatie van The Beatles aan zijn fans zijn. Maar dat wilden The  Beatles niet.

THE LONG AND WINDING ROAD

Nummer 1 in de US en uitgebracht op 11 mei 1970.

En dit is dan echt de allerlaatste single van The Beatles, een posthume uitgave zoals we weten.

Op 10 april 1970, een maand voordat Let It Be uitkwam vielen The Beatles uit elkaar. Een solo album van Paul verscheen. In een interview ging hij in op vragen over het einde van The Beatles en of hij zijn band maatjes mistte. Ook werd hem gevraagd of hij nog ooit met John zou schrijven en het antwoord was “NO”. Toen ook kwam het officiële vertrek van Paul uit de band. Voor de fans was het verwoestend, maar nog dan de Manson moorden of Altamont en de dood van de hippy droom, een jaar daarvoor. Dat allemaal gebeurde in Amerika. Het vertrek van Paul overkwam ons.

Dat de laatste twee singles songs bevatten van de hand van Paul McCartney was niet meer dan een verrassing. Beide songs zijn ballades, horen eigenlijk niet bij The Beatles en laten een vreemd gevoel na.

The Long And Winding Road was een standaard song die McCartney eerder had aangeboden aan Tom Jones en Cilla Black, alvorens The Beatles het zelf zouden opnemen met Billy Preston als laatste nummer. John speelt weer bas maar het klinkt niet erg overtuigend. Spector, die de band als een oorlogsgebied ervaarde, verborg het een en ander onder strijkers, hoorns en een koor.

Het was mei 1970 en de film en het album werden beide gelanceerd. De kritiek was zeer verschillend. Zo eindigt de wereld, niet met een knal maar met gejank. Derek Taylor, de persofficier van de band en een goede vriend zegt: “Niet alleen heeft Paul McCartney de band verlaten, maar ook John, George en Ringo. The Beatles verliet hen.” Aan het eind van 1970 hadden alle vier de leden van The Beatles een solo-album uitgebracht. John zong “I don’t believe in Beatles” maar eigenlijk wilde hij dat niet geloven. The Beatles waren voorbij. Misschien hebben wij dat nooit gewild.

(vert.: Toine Gribling)

(bron: Mojo 264 – november 2015)

1970

Dit was het jaar dat …….

1. Januari (1): de leeftijd waarop je als volwassen wordt aangemerkt in de UK wordt verlaagd van 21 naar 18 jaar.

2. April (10): Paul McCartney de band verlaat en aankondigt dat dit het einde van The Beatles is.

3. Mei (4): er vier studenten worden gedood door de National Guard of Kent State, Ohio.

4. Juni (19): het de eerste verkiezing in de UK is waarbij jongeren van 18 jaar hun stem kunnen uitbrengen en een Toy regering wordt geformeerd door Ted Heath.

5. Augustus (26-31): er op het eiland Wight een festival wordt gehouden waaraan een half miljoen toeschouwers aanwezig waren om al dan niet met een ticket te kijken en te luisteren naar Jimmi Hendrix, The Who en andere bands.

6. September (18): Jimi Hendrix op 27-jarige leeftijd overlijdt in London.

7. September (19): het eerste Glastonbury Festival plaatsvindt.

Leven na de dood (door Sylvie Simmons)

LET IT BE

Nummer 1 in de US en uitgebracht op 11 maart 1970

“When I find myself in times of trouble”. En McCartney zat in 1968 zwaar in de zorgen.

De band zat stevig met zichzelf in de knoop. Een droom over zijn moeder had hem ook geen goed gedaan: zij stierf toen hij 14 jaar oud was. In die droom gaf ze hem troost en de dag daarna schreef hij de ballade Let It Be, een song over vrede en troost. Maar niet voor The Beatles.

De naam van de moeder van Paul was Mary en dit kreeg een religieuze betekenis. De piano en het orgel onderstreepte dat gevoel. De song had een eenvoudig refrein waaraan Aretha Franklin, twee maanden voor het uitkomen als single door The Beatles een gospelachtig tintje gaf.

In januari 1969 in de Twickenham Film Studios deed Paul een eerste stap op weg naar een nieuwe song. Tijdens een tweede sessie in April speelde John op bas, George zorgde voor de achtergrondzang, Ringo speelde op drums en Billy Preston bespeelde het orgel. George voegde daar in januari 1970 een nieuwe gitaarsolo aan toe en de single was klaar. De album-versie verscheen later, tot chagrijn van Paul, met de Phil Spector sound. Dit was een idee van Lennon. John was te verlegen om het toe te geven, maar hij haatte de song. “Het heeft helemaal niets met The Beatles te maken,” zou hij later in de Playboy zeggen, hoewel niemand het met hem eens was. Hij maakt op het album er nog een grapje over door het nummer aan te kondigen met te zeggen “Nu beginnen we met Hark The Angels Come” gevolgd door een liedje over een hoer. In polls van Beatles-fans blijft het nummer onveranderlijk in de top tien staan.

De B-kant van de single is een wegwerpertje van John You Know My Name Look Up The Number. Het zou eigenlijk een aardig nummertje als kersttractatie van The Beatles aan zijn fans zijn. Maar dat wilden The Beatles niet.

THE LONG AND WINDING ROAD

Nummer 1 in de US en uitgebracht op 11 mei 1970.

En dit is dan echt de allerlaatste single van The Beatles, een posthume uitgave zoals we weten.

Op 10 april 1970, een maand voordat Let It Be uitkwam vielen The Beatles uit elkaar. Een solo album van Paul verscheen. In een interview ging hij in op vragen over het einde van The Beatles en of hij zijn band maatjes mistte. Ook werd hem gevraagd of hij nog ooit met John zou schrijven en het antwoord was “NO”. Toen ook kwam het officiële vertrek van Paul uit de band. Voor de fans was het verwoestend, maar nog dan de Manson moorden of Altamont en de dood van de hippy droom, een jaar daarvoor. Dat allemaal gebeurde in Amerika. Het vertrek van Paul overkwam ons.

Dat de laatste twee singles songs bevatten van de hand van Paul McCartney was niet meer dan een verrassing. Beide songs zijn ballades, horen eigenlijk niet bij The Beatles en laten een vreemd gevoel na.

The Long And Winding Road was een standaard song die McCartney eerder had aangeboden aan Tom Jones en Cilla Black, alvorens The Beatles het zelf zouden opnemen met Billy Preston als laatste nummer. John speelt weer bas maar het klinkt niet erg overtuigend. Spector, die de band als een oorlogsgebied ervaarde, verborg het een en ander onder strijkers, hoorns en een koor.

Het was mei 1970 en de film en het album werden beide gelanceerd. De kritiek was zeer verschillend. Zo eindigt de wereld, niet met een knal maar met gejank. Derek Taylor, de persofficier van de band en een goede vriend zegt: “Niet alleen heeft Paul McCartney de band verlaten, maar ook John, George en Ringo. The Beatles verliet hen.” Aan het eind van 1970 hadden alle vier de leden van The Beatles een solo-album uitgebracht. John zong “I don’t believe in Beatles” maar eigenlijk wilde hij dat niet geloven. The Beatles waren voorbij. Misschien hebben wij dat nooit gewild.

(vert.: Toine Gribling)

(bron: Mojo 264 – november 2015)

1970

Dit was het jaar dat …….

1. Januari (1): de leeftijd waarop je als volwassen wordt aangemerkt in de UK wordt verlaagd van 21 naar 18 jaar.

2. April (10): Paul McCartney de band verlaat en aankondigt dat dit het einde van The Beatles is.

3. Mei (4): er vier studenten worden gedood door de National Guard of Kent State, Ohio.

4. Juni (19): het de eerste verkiezing in de UK is waarbij jongeren van 18 jaar hun stem kunnen uitbrengen en een Toy regering wordt geformeerd door Ted Heath.

5. Augustus (26-31): er op het eiland Wight een festival wordt gehouden waaraan een half miljoen toeschouwers aanwezig waren om al dan niet met een ticket te kijken en te luisteren naar Jimmi Hendrix, The Who en andere bands.

6. September (18): Jimi Hendrix op 27-jarige leeftijd overlijdt in London.

7. September (19): het eerste Glastonbury Festival plaatsvindt.

Leven na de dood (door Sylvie Simmons)

LET IT BE

Nummer 1 in de US en uitgebracht op 11 maart 1970

“When I find myself in times of trouble”. En McCartney zat in 1968 zwaar in de zorgen.

De band zat stevig met zichzelf in de knoop. Een droom over zijn moeder had hem ook geen goed gedaan: zij stierf toen hij 14 jaar oud was. In die droom gaf ze hem troost en de dag daarna schreef hij de ballade Let It Be, een song over vrede en troost. Maar niet voor The Beatles.

De naam van de moeder van Paul was Mary en dit kreeg een religieuze betekenis. De piano en het orgel onderstreepte dat gevoel. De song had een eenvoudig refrein waaraan Aretha Franklin, twee maanden voor het uitkomen als single door The Beatles een gospelachtig tintje gaf.

In januari 1969 in de Twickenham Film Studios deed Paul een eerste stap op weg naar een nieuwe song. Tijdens een tweede sessie in April speelde John op bas, George zorgde voor de achtergrondzang, Ringo speelde op drums en Billy Preston bespeelde het orgel. George voegde daar in januari 1970 een nieuwe gitaarsolo aan toe en de single was klaar. De album-versie verscheen later, tot chagrijn van Paul, met de Phil Spector sound. Dit was een idee van Lennon. John was te verlegen om het toe te geven, maar hij haatte de song. “Het heeft helemaal niets met The Beatles te maken,” zou hij later in de Playboy zeggen, hoewel niemand het met hem eens was. Hij maakt op het album er nog een grapje over door het nummer aan te kondigen met te zeggen “Nu beginnen we met Hark The Angels Come” gevolgd door een liedje over een hoer. In polls van Beatles-fans blijft het nummer onveranderlijk in de top tien staan.

De B-kant van de single is een wegwerpertje van John You Know My Name Look Up The Number. Het zou eigenlijk een aardig nummertje als kersttractatie van The Beatles aan zijn fans zijn. Maar dat wilden The Beatles niet.

THE LONG AND WINDING ROAD

Nummer 1 in de US en uitgebracht op 11 mei 1970.

En dit is dan echt de allerlaatste single van The Beatles, een posthume uitgave zoals we weten.

Op 10 april 1970, een maand voordat Let It Be uitkwam vielen The Beatles uit elkaar. Een solo album van Paul verscheen. In een interview ging hij in op vragen over het einde van The Beatles en of hij zijn band maatjes mistte. Ook werd hem gevraagd of hij nog ooit met John zou schrijven en het antwoord was “NO”. Toen ook kwam het officiële vertrek van Paul uit de band. Voor de fans was het verwoestend, maar nog dan de Manson moorden of Altamont en de dood van de hippy droom, een jaar daarvoor. Dat allemaal gebeurde in Amerika. Het vertrek van Paul overkwam ons.

Dat de laatste twee singles songs bevatten van de hand van Paul McCartney was niet meer dan een verrassing. Beide songs zijn ballades, horen eigenlijk niet bij The Beatles en laten een vreemd gevoel na.

The Long And Winding Road was een standaard song die McCartney eerder had aangeboden aan Tom Jones en Cilla Black, alvorens The Beatles het zelf zouden opnemen met Billy Preston als laatste nummer. John speelt weer bas maar het klinkt niet erg overtuigend. Spector, die de band als een oorlogsgebied ervaarde, verborg het een en ander onder strijkers, hoorns en een koor.

Het was mei 1970 en de film en het album werden beide gelanceerd. De kritiek was zeer verschillend. Zo eindigt de wereld, niet met een knal maar met gejank. Derek Taylor, de persofficier van de band en een goede vriend zegt: “Niet alleen heeft Paul McCartney de band verlaten, maar ook John, George en Ringo. The Beatles verliet hen.” Aan het eind van 1970 hadden alle vier de leden van The Beatles een solo-album uitgebracht. John zong “I don’t believe in Beatles” maar eigenlijk wilde hij dat niet geloven. The Beatles waren voorbij. Misschien hebben wij dat nooit gewild.

(vert.: Toine Gribling)

(bron: Mojo 264 – november 2015)