Het gebeurt me zo vaak dat ik iets voor dit blog schrijf en dat ik dan een paar dagen later meer informatie of een nieuwe foto vind voor het verhaal.
Dat is ook het geval met een verhaal dat ik vond in het tijdschrift Beatlefan uit 1979 over Tony Saks. In dit verhaal worden iets meer details uit de doeken gedaan, waar ik eerder niet van op de hoogte was, en ik heb besloten om het te gebruiken, omdat het eerste verhaal dat ik over hem schreef zoveel positieve reacties teweegbracht.
Ik weet niet zeker wie de schrijver is van dit artikel voor Beatlefan (Bill King misschien?) want er staat geen naam bij.
Als u dit jaar naar een Beatlesconventie bent geweest of als u toevallig in Norfolk, Virginia, woont, dan bent u ongetwijfeld bekend met de kleurrijke, 70-jarige Tony Saks en zijn unieke gitaar.
Saks noemt zich ‘’s werelds oudste Beatlegek’ en hij zegt dat zijn gitaar de enige ter wereld is waar alle vier de leden van de Beatles op hebben gespeeld en hun handtekening in goud op hebben gezet. Saks vindt dat de gitaar daarmee in dezelfde klasse valt als het vliegtuig van Elvis en de met kogels doorzeefde auto van Bonnie en Clyde en dus is hij ook daar waar de Beatlesconventies plaatsvinden en geeft hij mensen de kans om met de gitaar te poseren voor een foto – tegen betaling.
Het verhaal achter de zes-snarige Rickenbacker dateert van 8 februari 1964, de dag nadat de Beatles arriveerden in New York City tijdens hun eerste bezoek aan de VS. F.C. Hall, een vertegenwoordiger van Rickenbacker, demonstreerde het instrument aan de bandleden, en alle vier de bandleden mochten hem uitproberen. Saks, een bekende gitaarleraar uit Norfolk, was erbij om Hall te assisteren.
De volgende avond, vlak na het eerste tv-optreden van de Beatles bij Ed Sullivan, ontmoetten Saks en zijn vrouw Grace de Beatles en hun manager Brian Epstein in het Plaza Hotel. Later die avond bood Saks aan om de gitaar van Hall te kopen en nam hij hem over voor de prijs van € 340, want hij dacht dat een van zijn gitaarstudenten in Virginia er wel interesse in zou hebben.
De studenten vonden echter dat Saks moest proberen om het instrument te laten signeren door de Beatles. Hij nam contact op met het Londense kantoor van de band toen de band later die zomer terugkeerde naar de VS voor een tournee, en Beatles-persvoorlichter Derek Taylor regelde een ontmoeting tussen Saks en zijn vrouw Grace en Lennon, McCartney, Harrison en Starr.
Op 13 september 1964, ’s ochtends vroeg, vond de ontmoeting plaats in het Holiday Inn hotel (waar de band logeerde) in Baltimore, Maryland. Elk bandlid signeerde de gitaar met goudtape en Taylor herinnert zich dat alles goed verliep, behalve toen op een gegeven moment de tape losliet en McCartney’s handtekening bijna werd verpest. Daarna vroeg mevrouw Saks of de Beatles nog wat bladmuziek van ‘She Loves You’ wilden signeren en poseerde ze met McCartney voor een foto.
Saks gebruikte de gitaar, die hij aankleedde met vier Beatlespoppen (die nu zelf gewilde verzamelobjecten zijn), om zijn muziekwinkel Guitarland en zijn gitaarlessen te promoten in de daaropvolgende jaren. Ook stelde hij de gitaar tentoon bij gezelschappen en in winkelcentra in Virginia en op muziekconferenties. Recentelijk begon hij met het opzetten van speciale gelegenheden om het instrument te laten zien op 9 februari en 13 september, waarvan hij trots aangeeft dat het niet alleen de verjaardag is van het signeren van de gitaar, maar ook de verjaardag van kinderen van Starr en McCartney.
Toen een columnist van een krant uit Virginia suggereerde dat Saks de gitaar mee moest nemen naar het New York Beatlefest van 1979, “Besloot ik op het laatste moment om te gaan,” vertelde Saks. De reis beviel uitermate goed, aangezien een stuk of tweehonderd mensen ieder $ 2,-- betaalde om met de gitaar op de foto te gaan. Ook nam hij het instrument mee naar het Chicago Beatlefest, waar 170 mensen ieder $ 3,- betaalden om ermee te poseren en onlangs nam hij het mee naar de Beatles Forever II conventie in Minneapolis waarbij hij eveneens op de lokale televisie verscheen.
“Tot ik in New York was, had ik geen idee dat ik geld kon verdienen door de gitaar te laten zien,” zei Saks. Hij zou het leuk vinden als de vier ex-Beatles betrokken konden worden bij het gebruik van de gitaar voor een goed doel, maar momenteel is hij voornamelijk bezig met het “uitvinden hoe ik het kan gebruiken om mijn pensioen aan te vullen dat ik sinds januari ontvang. Ik ben nu gepensioneerd.” Hij verkoopt ook plectrums met daarop ‘McCartney Maniacs Unlimited’ gedrukt.
De waarde van een 1964 Rickenbacker in goede staat, zoals deze, zou rond de $ 1.000,- liggen, maar Saks schat de waarde van zijn Beatlesgitaar op $ 50.000,-. Dat is misschien een wat overenthousiaste schatting, maar het valt niet te ontkennen dat het instrument veel meer waard is dan $ 1.000,-.
Ondanks het geld, zei Saks dat hij ervan geniet om Beatles conventies te bezoeken en de hedendaagse Beatlesfans te ontmoeten. “Ik hou van ze,” zei hij, “Net zoals ik van The Beatles houd. Ik ben echt ’s werelds oudste Beatlemaniac.”
(Bron: meetthebeatlesforreal.com)
(Vert.: Linda Weller, Laura Alblas)
