Beatlesfanclub NL

Er is een heel gemakkelijke manier om zelfs de meest doorgewinterde artiesten te laten beven: Vraag ze om voor de Beatles op te treden.

Veel van onze huidige topartiesten  waren aanwezig bij de Recording Academy om, samen met Paul McCartney en Ringo Starr, in persona, en de overleden bandleden John Lennon en George Harrison in herinnering, de opnamen bij te wonen van  “De Nacht Die Amerika Veranderde: een Grammysaluut aan The Beatles” dat ter ere van The Beatles werd opgenomen en dat zondagavond is uitgezonden.

John Legend en Alicia Keyes zongen Let it Be. Kate Perry deed Yesterday terwijl haar vriend, John Mayer, voor de gelegenheid samen met met Keith Urban, Don't Let Me Down speelde.  Brad Paisley waagde zich samen met Pharrell Williams aan Here Comes The Sun en alles bij elkaar ging het om songs waar  miljoenen muziekliefhebbers van houden.

Wat was nu jouw favoriete moment van het Grammysaluut aan The Beatles? Laten we proberen die vraag te beantwoorden.
“We eren de belangrijkste band aller tijden en we proberen recht te doen aan hun songs in tegenwoordigheid van twee van hen,”zei Paisley in een interview voordat hij opging. “We zullen niet net als zij zingen maar we proberen er iets van onszelf van te maken. En we weten ook dat je daarmee het risico neemt om compleet te  te worden weggehoond.. Maar ja, we staan hier nu eenmaal en we zullen het vanavond toch met zijn allen moeten doen. We zien wel hoe het uitpakt.”

Het leidde tot een nogal ingetogen voorstelling die pas in een wervelend festijn veranderde nadat McCartney en Starr het toneel hadden beklommen en al de  filmsterren en Grammy-award winnaars tezamen als een stel uitgelaten tieners arm in arm meedeinden op hits als  Hey Jude, Sergeant Pepper en Yellow Submarine.

Het programma werd door CBS uitgezonden precies 50 jaar na het eerste tv-optreden van de Fab Four voor een Amerikaans publiek in de Ed Sullivan Show. Het was een historisch moment met meer dan 73 miljoen Amerikaanse kijkers en het zou de popcultuur ingrijpend wijzigen.

Maar toch, zo bleek, had Paul McCartney zo zijn bedenkingen om bij deze herdenking aanwezig te zijn.
“Maar wat kan ik van deze avond zeggen,” zei hij, “het is allemaal fantastisch. Maar toen ik werd gevraagd had ik eerst wel zoiets van: Moet dat nu? Klopt het wel om jezelf zo in het zonnetje te zetten? Een paar Amerikanen, die ik tegenkwam wisten me echter over te halen. Ze zeiden: Je snapt niet hoe belangrijk het voor ons, Amerikanen, is dat je erbij bent. En dat klopte ook want dat zag ik yoch echt niet zo.”

Grammy-producer Ken Ehrlioch vertelde dat ze al meer dan 10 jaar bezig waren met deze huldiging in het Los Angeles Covention Centre waarbij filmmateriaal uit de archieven werd gebruikt van zowel de Ed Sullivanperiode, de psychedelische tijd als de jaren daarna waarin ze golden als harige vertegenwoordigers van de subcultuur.

Maroon 5 beet het spits af met  All My Loving; net als op 9 februari 1964 het openingsnummer van hun optreden. Daarna kwam Ticket to Ride. Keys en Legend zaten tegenover elkaar aan twee identieke zwartglanzende miniatuurvleugels. Mayer en Urban wisselden, net als Gary Clark Jr en Joe Walsh tijdens When My Guitar Gently Weeps, gitaarlicks met elkaar uit terwijl Annie Lennox en Dave Stewart, voor het eerst weer samen sinds de Eurythmics, The Fool on the Hill speelden.

Dave Grohl en Jeff Lynne gingen tot het diepste van hun kunnen met Hey Bulldog en Harrisons zoon Dhani stond hen daarna bij in een uitvoering van zijn vaders classic Something. Stevie Wonder, tenslotte, zette We Can Work It Out tot tweemaal toe in omdat het tempo hem bij zijn eerste poging wat al te traag voorkwam. “Ontsla me maar; sleep me maar voor de rechter!” grapte hij met het publiek.
Toen kwam Starr, vol bewondering voor het optreden van Wonder: “Jullie hebben er geen idee van hoe heerlijk het is om na Stevie Wonder te mogen optreden!”.

De drummer bracht solo een drietal liedjes waaronder Yellow Submarine op speciaal verzoek van Grohls jongste dochter. Daarna kwam McCartney met 5 eigen liedjes waarna Starr terugkwam voor een encore met een massaal meegezongen Hey Jude. Het was de eerste keer dat de twee hadden samengespeeld sinds 2010.

“We zaten ooit samen in een band,”zei Starr tegen het einde van de show, “En dat waren The Beatles. En elke keer als we samen spelen dan staan ze weer  naast ons, John en George. Ja elke keer weer is het nog altijd, John, Paul, George en Ringo.”

(Bron: cleveland.com)

(Vert.: Klaas Schoehuijs)


U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen geven

inloggen / registreren

Geregistreerde bezoekers ontvangen regelmatig onze nieuwsbrief en profiteren van onze kortingsacties.

Anne’s column

08/01/2017
Je kunt ze The Next Generation noemen: de zonen en dochters van The Beatles. Het is voor deze kinderen niet altijd eenvoudig gebleken om te 'dealen' met hun afkomst. Met een vader die één van de...

Ron's Rarities

20/12/2016
Op 8 december 1980 maakte een aantal schoten een einde aan het leven van John Lennon. Een man de na een afwezigheid van vijf jaar weer volop in de studio aan het werk was en van plan was om in 1981 weer...

Zeldzaam !!!!

Fab4Cast

Written on 30/11/2016, 16:24 by Ramon
Bob ‘BDJ’ de Jong gooit nogmaals de catalogus van The Beatles in de mixer. Luister naar nog meer van zijn mash-ups en herinterpretaties. Zo heb je The Fab Four nog nooit gehoord!   Klik hier om...
669740