Toen ik pas geleden Mark Lewisohn interviewde over zijn monumentale nieuwe Beatles biografie, ‘Tune In: The Beatles: All These Years’, maakte hij tussendoor een korte opmerking die de schijn wekte van vriendjespolitiek, iets dat niet terug te vinden is in het boek, dat een evenwichtige, grondig onderbouwde beschouwing biedt, niet alleen van de band zelf maar ook van de wereld die zij betraden en op den duur veranderden met hun muziek.
Met 944 pagina’s is het een imposant boekwerk, zeker als je beseft dat dit het eerste is van drie delen, de andere twee worden verwacht om achtereenvolgens zes of zeven jaar na deze eerste bijdrage te verschijnen.
Aangezien het boek bestaat uit de in elkaar gevlochten individuele biografieën van elk van de leden van de Fab Four , citeerde Lewisohn een opmerking die Ringo Starr vaak maakte als hij geïnterviewd werd toen zijn boek ‘Photograph’ uitkwam, een nieuwe collectie foto’s die hij maakte voor, tijdens en na zijn bijdrage in de band.
Starr heeft vaak gezegd dat hij ervoor gekozen heeft om geen officiële biografie te publiceren omdat 'de mensen alleen geïnteresseerd zijn in die acht jaren' dat hij een Beatle was. Zoals hij recent nog tegen The Times vertelde: 'Ik had al een leven achter de rug toen ik bij The Beatles kwam en ik heb er nog een gehad nadien.'
Hierover zei Lewisohn: 'Wat hij niet wist, al die keren dat hij dat zei, is dat ik daar al mee bezig was. Ik heb er mijn uiterste best op gedaan en hij heeft gelijk, het is een geweldig verhaal.'
'Zijn verhaal, het Richy Starkey verhaal, is een van de echt sterke punten van dit boek', zei Lewisohn. 'Zonder afbreuk te doen aan de kracht van de verhalen van John, Paul en George, het verhaal van Richy — het is R-I-C-H-Y, zo schrijft hij het zelf, altijd met een Y — is zo ongeveer het sterkste van allemaal.'
Inderdaad, nadat hij door zijn zwakke gezondheid als kind de dood drie keer in de ogen keek, ontkwam Starr aan het ziekenhuis waar een vrijwilliger de patientjes ritme instrumenten gaf om ze te helpen bij hun herstel en sloot hij zich aan bij een skiffle groep in de fabriek waar hij terecht was gekomen als handarbeider.
'Zijn moeders vriendin die om de hoek woonde, zou zeggen: 'Ik zie je wel op het Palladium, zoon, ik zie je naam al verlicht op de gevel'. Het was meer dan fantaseren, het was voorbij de grens van het mogelijke, maar hij droomde ervan', zei Lewisohn. ' En er was geen hogere top denkbaar voor iemand die in die tijd opgroeide in
Engeland, dan op het London Palladium te staan.'
'Maar hij heeft het bereikt, binnen vijf jaar en toen ontdekte hij dat er nog hogere pieken waren, veel hoger dan dat: grotere en hogere toppen, bijna elke week weer, vanaf dat moment, en er komt nog geen eind aan. Dat is een fantastisch verhaal', zei Lewisohn.
Tijdens zijn grondige vooronderzoek heeft Lewisohn ook een humoristische kritische noot over de drumkwaliteiten van Starr ontmaskerd, die lang werd toebedeeld aan John Lennon. Tientallen jaren hebben mensen en media de anekdote herhaald over Lennon die werd gevraagd of hij vond dat Starr de beste drummer ter wereld was. Het meest aangehaalde antwoord: 'Hij is niet eens de beste drummer in The Beatles.' Hoewel het klinkt als het soort van scherpe commentaar dat uit John Lennon’s mond had kunnen komen, zegt Lewisohn: nee.
'De London Times vermelde de ‘welbekende’ quote van John Lennon dat ‘Ringo niet eens de beste drummer in The Beatles was’. John Lennon heeft dat nooit gezegd, welbekend of anderszins, en dat staat dan als quote in de London Times,' zei Lewisohn, waarmee hij een punt maakt van zijn motivatie om te proberen feiten te scheiden van Fab Four mythologie.
'Voor mij is het een kwestie van: wanneer heeft hij dit gezegd? Ik heb elk interview met John Lennon gelezen, ik ben die quote nergens tegen gekomen. Dus wanneer heeft hij het dan gezegd, laat staan wanneer zei hij het dan welbekend?' zei hij. 'Ik nam mij voor om het tot de bodem uit te zoeken. En het blijkt dus een grap te zijn geweest van een t.v. komediant van drie jaar na de moord op John Lennon in 1980. Dus John Lennon heeft het nooit gezegd — en had het ook niet gezegd.'
(Bron: latimes.com)
(Vert.: Marijke Snel)
