Julia Lennon werd in 1958 doodgereden door een politieagent terwijl ze de straat overstak. 
Hoewel zij de zorg voor John uit handen had gegeven toen hij vijf jaar was, hadden beiden zich ten tijde van haar dood verzoend. Lennon vertelde later dat hij haar voor zijn gevoel twee keer verloor.
In zijn nieuw boek Tune In, het eerste deel van een driedelige biografie over de band, schrijft Beatles-historicus en schrijver Mark Lewisohn dat het voorval een enorme schok voor Lennon betekende. ‘Voor John, die vanaf zijn vijfde zonder haar was opgegroeid, was het tweede, definitieve verlies op 17-jarige leeftijd een groot en onherstelbaar trauma. Hij werd er verbitterder door, cynischer en harder, agressiever ook.’
Lewisohn heeft tien jaar besteed aan research en schrijven van het boek van 1000 pagina’s, dat de band volgt van de kinderjaren tot 1962.
Lennon had een ongewone en soms controversiële relatie met zijn moeder, die hem banjo leerde spelen en zijn eerste gitaar gaf. Ze had de zorg voor John overgedragen aan haar zuster Mimi, maar vanaf zijn veertiende zocht John steeds meer het gezelschap van zijn moeder, om uiteindelijk ook bij haar en haar nieuwe partner - John ‘Bobby’ Dykins — en hun twee jonge dochters in te trekken.
Maar in 1958 werd Dykins vervolgd voor rijden onder invloed. Hij verloor zijn rijbewijs en zijn baan. Een uitkomst die er volgens Lewisohn direct toe leidde dat Julia op die fatale dag naar haar zuster ging om te vragen of John daar weer kon wonen, nu zij het financieel moeilijk hadden. Op haar terugreis werd ze geschept door de auto en overleed ter plekke, 44 jaar oud. De bestuurder, Eric Clague, was nog in opleiding en had eigenlijk niet zonder begeleiding moeten rijden. Lennon meende dat hij dronken was, maar in het verslag staat niets over alcohol en daar is Clague ook nooit voor aangeklaagd.
‘Het fatale incident versterkte Lennon voor altijd in zijn aversie tegen de gevestigde orde en vooral de politie’, schrijft Lewisohn. ‘Zijn veronderstelling dat zijn moeder was doodgereden door een dronken agent buiten dienst, leidde tot een verdere afbreuk van zijn respect voor gezag en wet, die alleen maar kleiner zou worden. Waar de meeste mensen orde en gezag ontwaarden, zag John alleen nog hypocrisie.’
(Bron: telegraph.co.uk)
(Vert.: Frank Kremer)
