Joel Glazier kijkt in zijn huis in Wilmington een van zijn plakboeken over The Beatles na. Op maandag moet hij in Elkton zijn om in het kader van een programmaserie over de zestiger jaren van de lokale bibliotheek over The Beatles te spreken. 
Joel Glazier heeft ooit alle vier de Beatles ontmoet en hij herinnert het zich alsof het gisteren was.
De eerste ontmoeting was tijdens een winterreisje naar het buiten land van de universiteit van Delaware. The Beatles waren toen net in 1971 opgehouden te bestaan.
Twee weken lang hing Glazier iedere avond met andere Beatlefans rond bij het Applegebouw. Op een avond had hij geluk. George Harrison en Ringo Starr waren binnen voor een vergadering. Toen ze vertrokken lukte het Glazier om ze snel even de hand te drukken.
Een andere keer in Engeland ging hij op een zonnige dag met een groep mensen naar de Abbey Roadstudio's met vlakbij daarbij de beroemde oversteekplaats die de hoes van het gelijhnamige studio-album siert. Terwijl Glazier op de bus wachtte kwam ineens Paul McCartney met vrouw en kinderen voorbij fietsen.
'Over geluk gesproken', zegt Glazier
De laatste ontmoeting, met John Lennon, vond enkele jaren later plaats in Amerika. Het was 1975 en Lennon was in Philadelphia voor een benefietmanifestatie met de jounalist Larry Kane. Om de twee uur zou Lennon naar buiten komen om een praatje te maken met de fans die daar in rijen opgesteld waren.
'John was, voor mij althans, de vriendelijkste Beatle van allemaal', zegt Glazier.
Glazier is niet de eerste de beste Beatlesfan. Hij is een gerespecteerd kenner van alles wat met The Beatles te maken heeft en hij is gastspreker geweest bij zowel de Internationale Beatles Conventie in Liverpool als bij vergelijkbare bijeenkomsten elders in de wereld. Maandag om 19.00 uur spreekt hij in de Centrale Bibliotheek van Elkton als onderdeel van het herfstprogramma van de bibliotheek over de zestiger jaren..
'Je kunt het niet echt over de zestiger jaren hebben zonder The Beatles te noemen', zegt Glazier.
Voor Glazier, een gepensioneerde geschiedenisleraar die al sinds jaren in Delaware woont, zijn The Beatles altijd een hobby geweest. Hij is inmiddels in de zestig en noemt zichzelf een 'eerste generatiefan': 'Ik zat in de eerste klas van Junior Highschool toen The Beatles voor het eerst in Amerika kwamen. Ik had de juiste leeftijd en ik was op de juiste plaats. Ik werd toen meteen Beatlesfan. Net als miljoenen anderen van mijn leeftijd, trouwens'.
Nadat de groep het in Amerika gemaakt had begon Glazier krantenknipsels en artikelen uit tijdschriften te verzamelen. 'De groep was meer dan alleen maar een band', legt Glazier uit. 'De hele cultuur werd door de groep beïnvloed; van films tot boeken en zelfs tot aan politieke uitspraken aan toe'. Bij zijn universitaire studie geschiedenis nam hij het wedervaren van The Beatles als leidraad voor de ontwikkeling van de moderne tijd.
Met zijn knipsels groeide hij uit tot een officiële bron voor de Beatlesgeschiedenis. In 1969 liet hij voor het eerst van zich horen met een uitgebreid artikel over het gerucht dat Paul McCartney dood was en vervangen door een look-alike. Bij de eerste Beatles Convention in 1976 trad hij voor het eerst ook als spreker naar voren.
Door de jaren heen zijn de persoonlijke ervaringen en de documentatie van Glazier een dankbare bron van informatie geweest voor tal van journalisten en schrijvers.
'Misschien was het wel de geschiedenisleraar in me, maar jaar-in, jaar-uit ging ik door met het uitknippen van die artikeltjes', zegt Glazier.
Na zijn pensionering ging hij door met spreekbeurten over The Beatles. Komende maandag in Elkton neemt hij de geschiedenis van de band onder de loep en gaat daarbij dieper hij in op de invloed van de groep op cultuurverschijnselen als mode, literatuur en muziek. 'Sommigen zullen nog raar opkijken', zegt hij 'als ze horen dat er een tijd is geweest waarin jongetjes met een Beatlekapsel naar huis werden gestuurd omdat het te lang en te flodderig was'.
Bij zo ongeveer alles wat hij doet weet hij The Beatles te betrekken zoals bijvoorbeeld in zijn laatste jaar als leraar waarbij hij Engels als tweede vak gaf. Ter demonstratie van de werkwoordsvormen maakte hij gebruik van de tekst van Yesterday.
Ook de exacte wetenschappen wist hij aan The Beatles te koppelen. Hij haalt herinneringen op aan een les aan een klas van beta-studenten waarin hij het werkingsprincipe van een onderzeëer uitlegde met — uiteraard - bijbehorend gezang over gele onderzeërs en wat nu zo precies het tuintje van de octopus was.
Glazier zegt dat hij nog steeds niet uitgeleerd is over The Beatles. Onlangs nog las hij het boek 'How The Beatles Rocked the Kremlin ', over The Beatles die dwars door het Ijzeren Gordijn heenbraken en dat was een onderwerp waar hij voordien niets van afwist.
Zijn huis in Wilmington - Delaware is overladen met Beatlesspullen van kaartspelen tot kookboeken en dankbetuigingen van Yoko Ono (die hij ieder jaar trouw een verjaardagskaart stuurt).
'We mogen ons gelukkig prijzen om in het tijdperk van The Beatles te leven', zegt Glazier.
(Bron: cecildaily.com)
(Vert. Klaas Schoehuijs)
