Op 8 februari 1964 plaatste de New York Times een raadseltje: Vermenigvuldig Elvis Presley met vier, trek zes jaar af van leeftijd, tel er een puntig gevoel voor humor bij op. En wat heb je dan? Het antwoord is: It’s the Beatles! (Yeah, Yeah, Yeah)’
Het artikel zelf had betrekking op de aankomst van de Britse popgroep The Beatles op Kennedy Airport een dag eerder, waar 3000 schreeuwende fans hen hadden omstuwd om de buitenlandse popkoningen te begroeten die bovenaan de US Billboard top 100 zaten.
Het opnemen van de drie ‘Yeah’s’s in de kop van het artikel was een getuigenis van van hoe het refrein van ‘She Loves You’ —hen gvolgd had over de Atlantische Oceaan en hoe het het grootste cliche geworden was, niet alleen voor de Beatles, maar ook voor de cultuur en de popmuziek zelf.
In de UK had de groep met de eerste drie singles de aanval geopend op de hitlijsten en die bezet, maar 50 jaar geleden op vrijdag 23 augustus 1963 was het het uitbrengen van She Loves You waarmee zij hun status als hogepriesters van de Britse cultuur veilig stelden..
In 1980 herinnerde John Lennon zich dat het het idee was van Paul McCartney om in de tekst de aangesproken persoon te wijzigen. Zijn partner stemde in en herinnert zich hoe hij en Lennon op een lits-jumeaux zaten in een hotelkamer en op het idee kwamen om een verslag te maken van een gesprek in de derde persoon als tegenstelling tot hun voorafgaande manier van schrijven in de eerste persoon wanneer ze rechtstreeks zich richtten tot een persoon.. Zij legden de laatste hand aan het nummer in het huis van McCartney op Forthlin Road in Liverpool waar — en dat is beroemd — Paul’s vader zijn afkeur liet blijken over zulke rauwe americanismen als ‘Yeah’ en in plaats daarvan ‘Yes, Yes, Yes’ voorstelde. Niet meer dan vier dagen later werd de song op tape gezet en prijgegeven aan de eeuwigheid.
(Bron: seatllepi.com)
(Vert.: Theo de Wit)
