Hoewel de Beatles officieel pas in april 1970 uit elkaar gingen, dienden zich al eerder scheurtjes aan. Op 22 augustus 1968, zes jaar na zijn eerste optreden met de band, verliet drummer Ringo Starr de opnamesessies voor het witte dubbelalbum.
Dat werd weliswaar angstvallig geheim gehouden, maar de mensen van Abbey Road voelden dat niet alles rozengeur en maneschijn was. ‘Tegen deze tijd verliepen de opnamen erg gespannen’, vertelt technicus Peter Vince in Mark Lewisohn’s ‘The Beatles Recording Sessions: The Official Abbey Road Studio Session Notes, 1962 — 1970.’ ‘De technici werden verzocht weg te gaan, even iets te gaan eten of zo. We wisten dat er heftige discussies werden gevoerd waar ze niemand bij wilden hebben.’
Uiteindelijk werd het Ringo teveel. Zoals hij in ‘Anthology’ vertelde: Ik had het gevoel dat ik niet echt goed speelde, dat de andere drie het goed met elkaar konden vinden en dat ik het buitenbeentje was. Ik ging naar John Lennon, die met Yoko toen in mijn appartement in Montagu Square woonde, en zei dat ik uit de band stapte. ‘Ik speel niet goed, voel me niet gewaardeerd en jullie drie vormen een hecht trio.’ Waarop John zei: ‘Ik dacht dat jullie drie dat juist waren.’ Een bezoek aan Paul McCartney leverde precies dezelfde reactie op.
Producer George Martin vatte het in ‘Anthology’ aldus samen: ‘Als je op een feestje bent en de man en vrouw hebben ruzie loop je op eieren. Maak je het niet nog erger als je blijft? Ik denk dat het voor Ringo zo werkte, hij vroeg zich af of het door hem kwam.’ Starr ging naar Sardinië en leende daar het jacht van zijn goede vriend acteur Peter Sellers. Maar hij liet de muziek niet helemaal links liggen en schreef er ‘Octopus’s Garden’, zijn tweede compositie voor de band, die uiteindelijk op ‘Abbey Road’ verscheen.
Ondertussen hadden de andere drie Beatles werk te doen. Met McCartney op drums namen ze ‘Back in the U.S.S.R.’ en ‘Dear Prudence’ op. Maar ze realiseerden zich al snel dat ze Ringo nodig hadden en stuurden hem een telegram met het verzoek om terug te komen. Ze schreven erbij dat hij de beste rockdrummer ter wereld was en dat ze van hem hielden. Ringo kwam terug op 4 september, op tijd voor de promotiefilmpjes voor ‘Hey Jude’ en ‘Revolution.’ De volgende dag ging hij weer naar Abbey Road, waar zijn drumstel versierd was met bloemen, die de tekst ‘Welkom terug, Ringo’ vormden.
Jaren later zei McCartney in ‘Anthology’ dat ze Ringo misschien niet genoeg waardering lieten blijken. ‘Volgens mij was hij altijd bang dat hij niet zo’n goede drummer was omdat hij nooit een solo deed. Je gaat gewoon door met alles zonder dat je je favoriete drummer vertelt dat hij je favoriet is. Ringo was onzeker en stapte eruit, dus vertelden we hem toen: ‘He man, jij bent voor ons de allerbeste drummer.’ Dat denk ik nog steeds.’
(bron: ultimateclassicrock.com)
(vert. Frank Kremer)
