In 1967 was het een van de duurste album covers ooit gemaakt. Toen de cover eenmaal klaar was en de tijd verstreek werd het ook nog eens een van de meest iconische afbeeldingen uit de geschiedenis van de rock ‘n’ roll.
Op 30 maart 1967 brachten John Lennon, Paul McCartney, George Harrison en Ringo Starr een bezoek aan de studio van Michael Cooper in de wijk Chelsea in London om foto’s te maken voor de cover van het nieuwe album van The Beatles. De foto’s zouden een plaats krijgen op de voor- en achterkant van het album. Het album had de titel 'Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band' gekregen. De cover was ontworpen door Peter Blake en zijn vrouw Jann Haworth.
Paul McCartney kwam met het idee om een presentatie te laten zien waarin een rol was weggelegd voor een burgemeester, een gilde, een klok met bloemen en beroemde mensen, die allen hangen aan een muur achter The Beatles. Het beroemde viertal kwam met suggesties voor de beroemde namen — van Karl Marx tot Fred Astaire en Dylan Thomas. Peter Blake ging aan het werk en maakte een collage van karton met daarop de beroemdheden. Het concept liet in eerste instantie de band zien, die net een concert heeft gegeven in een park waarbij alle beroemdheden de show bezoeken.
Een contract van 14 april geeft gespecificeerd aan welke betaling iedereen ontvangt voor deelname aan de cover, in het totaal 3000 Engelse ponden. Dit was een extreem bedrag wanneer je weet dat het gemiddelde cover-ontwerp in die tijd 50 pond kostte.
De militaire uniformen die The Beatles dragen werden voor de opnamen speciaal ontworpen. Op 30 maart besloten Paul en George hun MBE medailles op te spelden. Die hadden ze enkele jaren eerder ontvangen. John droeg medailles die hij had geleend van de moeder van voormalig Beatle Pete Best.
De collage was zeer nauwkeurig ontworpen. Het duurde acht dagen tot de echte fotoshoot. Sommige van de gesuggereerde gezichten werden niet gebruikt om politieke redenen, zoals Adolf Hitler, Jezus Christus en Gandhi (vanwege de verkoop in India). Sommigen verdwenen om triviale redenen zoals Albert Einstein (bedekt door de schouder van Lennon) of Bette Davis (bedekt door Harrison). Soms werden beroemdheden niet gebruikt om juridische redenen (acteur Leo Gorcey weigerde mee te werken, tenzij hij $ 400 kreeg). Mae West wilde niet geassociëerd worden met een 'Loney Hearts Club'. Pas toen alle vier The Beatles haar een brief hadden geschreven veranderde zij van gedachte.
Het album 'Sgt. Pepper´s Lonely Hearts Club Band` verscheen twee maanden later op 1 juni 1967. Het concept album werd een standaard toetssteen voor de psychedelische cultuur en liet zien en horen hoe een rock album ook kon klinken. De cover was net zo´n grote sensatie als het album zelf. De cover won een Grammy voor de Best Album Cover en werd een niet uit te wissen afbeelding binnen de populaire cultuur.
(bron: ultimateclassicrock.com)
(vert.: Toine Gribling)
