De Engelse auteur Hunter Davies moet wel de productiefste schrijver uit Cumberland ooit zijn.
Hij schreef novellen, kinderboeken, boeken over de Muur van Hadrianus, William Wordsworth, Alfred Wainwright, postzegels, en nog veel meer onderwerpen. Als coauteur hielp hij Wayne Rooney, Dwight Yorke en John Prescott met het schrijven van hun autobiografieën. Het bekendst werd Hunter met het schrijven van de enige officiële biografie van The Beatles.
Nu is de 75 jarige auteur en journalist, die in de buurt van Loweswater woont, bezig met een boek over het levensverhaal van slechts een Beatle -John Lennon- door gebruik te maken van Johns eigen teksten. En hij hoopt dat de lezers van News & Star hem kunnen helpen.
Hunter heeft meer dan 250 brieven en kaarten verzameld die John Lennon ooit schreef, en hij heeft toestemming van John's weduwe Yoko Ono om ze te gebruiken.
Maar hij weet dat er nog veel meer brieven moeten zijn.
'The Beatles hebben twee keer in Carlisle opgetreden en er zijn hier in Cumberland ontzettend veel Beatlesfans', vertelt Hunter. 'Ik ben nog steeds op zoek naar brieven, en als er lezers zijn die een brief of kaart van hem hebben, of een kopie, of als ze weten waar ik er nog meer kan vinden, dan hoor ik graag van ze.'
Het boek waar hij aan werkt is echter geen verzameling brieven. Het is een biografie met een twist.
'Ik gebruik de brieven als een verteller om John's levensverhaal te vertellen', legt hij uit. 'Het is weer eens wat anders.'
In het boek zullen brieven te vinden zijn die John aan zijn neven en nichten stuurden, aan tantes, zijn eerste echtgenote Cynthia, zijn zoon Julian, aan de andere Beatles, de persvoorlichter van de band (Derek Taylor), en verscheidene mensen uit de muziekbusiness. Ze zullen allemaal in chronologische volgorde worden gelegd en overgeschreven, en exacte kopieën zullen gebruikt worden ter illustratie. Hunter zal ook hier en daar uitleg geven om de lezer door te brieven heen te leiden.
'Ik zal uitleggen in welke fase John zich bevond toen hij ze schreef -waar dacht hij aan, waar piekerde hij over, wat was er aan de hand. En als de brief aan een interessant persoon gericht is, zal ik ook iets over die persoon vertellen.'
Soms moesten er dingen rigoureus bewerkt worden. 'Zijn handschrift is over het algemeen wel duidelijk, maar als hij haast had, was het soms lastig te lezen. En hij gebruikte niet altijd interpunctie of hoofdletters.'
Hunter stelt het boek 'uit liefde' samen, want hij heeft al jarenlang een speciale band met the Beatles. Hij interviewde hen begin jaren 60 voor het eerst, en schreef de enige geautoriseerde biografie van de band, die in 1968 uitgegeven werd. Het gebeurde zelfs een keer dat Hunter met zijn gezin op vakantie was in Portugal, en dat Paul en Linda McCartney onaangekondigd langskwamen.
Maar zelfs iemand die hen zo goed kende, ontdekte nog nieuwe dingen in de brieven.
Alle Beatles -en John in het bijzonder- hadden de reputatie dat ze een goed gevoel voor humor hadden, en Hunter vertelt dat dat in de brieven duidelijk terug te vinden is. 'Ik moest vaak hardop lachen toen ik ze las. Ze zijn erg vermakelijk.'
John's voorliefde voor het geschreven woord in het algemeen is iets dat onmiskenbaar naar voren komt, vertelt Hunter. Een van de vele populaire misvattingen over the Beatles is dat Paul McCartney meer de melodieën schreef en dat John meer van de teksten was; maar in werkelijkheid schreven ze beiden.
Maar John werd gezien als de 'literaire Beatle' en gaf twee boeken uit:
'In His Own Write' en 'A Spaniard In The Works'. Hunter had ontdekt dat 'als John geëmotioneerd was, of hij nou boos, kwaad of blij was, zijn eerste instinct was om iets te schrijven en niet om de piano of gitaar te pakken.'
Uiteraard schreef vroeger iedereen brieven, 'het was het tijdperk vóór computers, e-mail, Twitter etc', zegt Hunter, maar John schreef er meer dan anderen. 'Hij hield van schrijven. En als hij wat schreef aan iemand zag hij het als een uitdaging om het vermakelijk en persoonlijk te maken.
Het waren niet zo maar gewone brieven'. John stond bekend om zijn woordspelingen, wat leidde tot de naamsverandering van de groep van John Lennon and the Silver Beetles naar de Beatles.
Maar in de latere brieven zag Hunter ook droefheid en ironie. Toen John ouder was werd hij angstig en bang. 'Er zijn een aantal brieven waar hij depressief, boos of eenzaam overkomt. Je ziet zijn stemmingswisselingen en het is te zien dat hij zich vijf jaar voor zijn dood zorgen begon te maken over gekken. Hij vraagt zich af: zal ik de 40 nog wel halen?' Hij werd wel 40. Maar slechts twee maanden na zijn verjaardag werd hij doodgeschoten door M.C..
Hunter kon zich wel identificeren met John, maar hij geeft toe dat hij Paul McCartney beter kende. 'Paul woonde bij me in de buurt in Londen en op veel manieren was hij het meest behulpzaam. John verhuisde naar New York en ik sprak hem nog wel, maar hij kwam nooit meer terug'.
En toch denkt de auteur dat er veel overeenkomsten zijn tussen zijn eigen leven en die van John. Zelfs tot hun schooluniformen aan toe. 'We hadden ongeveer dezelfde leeftijd. Ik ging naar Carlisle Grammar School en het leek erg op de Quarry Bank Grammar School in Liverpool waar John op zat.
Beide scholen hadden zelfs dezelfde geel met zwarte schoolstropdassen. Ik was opgevoed in de jaren '40 en luisterde naar de Goon Show en ITMA en las de Just William boeken. Dat waren ook allemaal grote invloeden op hem.'
Het boek wordt in oktober 2012 uitgegeven en wordt haast zeker een bestseller. Elk nieuw boek over de Beatles wordt verslonden door de duizenden Beatlesfans over de hele wereld. De kans is groot dat velen zullen zoeken naar bewijzen van de invloed die Yoko Ono had op John. Veel fans geven de schuld aan Johns tweede vrouw van het uit elkaar gaan van de band in mei 1970, maar Hunters mening is dat het sowieso wel zou zijn gebeurd. 'John verveelde zich een ongeluk om een Beatle te zijn, en dat was lang voordat Yoko er was', legt hij uit. 'Hij was al op zoek naar iets nieuws, dat waren ze allemaal al. Het was gewoon toeval dat Yoko daar was.'
En hij is Johns weduwe dankbaar voor het geven van toestemming aan hem om al Johns kaarten en brieven te printen.
'Twee jaar geleden gaf ik Yoko het voorstel en het duurde haar even om een besluit te nemen. Ik heb veel brieven gevonden die niemand ooit heeft gezien.'
Hunter hoopt nog meer kaarten en brieven te ontdekken en iedereen die hem kan helpen wordt gevraagd hem te e-mailen op Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..
(Bron: newsandstar.co.uk)
(Vert.: Ruby Van Den Bergh-Coenraads, Malou Oldenhof)
