Drie jaar na zijn veelbesproken opmerking dat hij niets aan Liverpool miste, kwam Ringo Starr, de Prins Philip van de rock-'n-roll, terug naar zijn geboortestad voor een vredestichtend concert in The Empire.
Ringo liet het grootste deel van het gesprek over aan de muziek. En met een band als de All Starr Band, was dat geen slechte keuze. De line-up van de band was indrukwekkend, met Rick Derringer (The McCoys), Edgar Winter en Wally Palmer (The Romantics) die een muur van geluid neerzetten. Ringo nam zijn publiek mee op een muzikale reis vanaf zijn eerste echte Beatlesnummer I Wanna Be Your Man ("Dit deed ik vroeger met een bandje waarin ik speelde"), Boys, Act Naturally, With A Little Help From My Friends en Yellow Submarine, waarop zijn 92-jarige Tante Ev ging dansen in het gangpad.
Ringo, zelf inmiddels 70, is in al die jaren zelf nauwelijks veranderd, qua stem of speelstijl. Het is grappig om te zien dat hij nog altijd een vrij bescheiden drumstel gebruikt, waar de meeste moderne rockdrummers hun status laten afhangen van de hoeveelheid koffers die ze met zich meeslepen om al hun trommels in te vervoeren. Zoals al het geval was bij The Beatles is Ringo de meester van doen wat noodzakelijk is. Niet minder en zeker niet meer.
De andere muzikanten in zijn band zijn verantwoordelijk voor een aantal wereldberoemde nummers. Richard Page van Mister Mister vertolkte zijn Broken Wings, Derringer bracht Hang On Sloopy en Gary Wright speelde zijn Dream Weaver. Hij vertelde er bij dat het was geïnspireerd door een boek over Indische filosofie dat George Harrison hem ooit gaf. Maar hoe groot ook hun gezamenlijk talent, ze konden waarschijnlijk niet tippen aan het sterrendom van Starr zelf, ter illustratie dat een fenomeen als The Beatles maar eens per millennium voorbijkomt, als dat al gebeurt.
Na alle krantenkoppen van de afgelopen jaren liet Starr nu niet na om zijn publiek eraan te herinneren dat hij echt van Liverpool houdt en het leverde hem prompt applaus op. Maar er hing iets in de lucht dat hij nog altijd wilde uitleggen, terwijl hij zijn nummer 'The Other Side Of Liverpool zong': de andere kant van Liverpool is koud en vochtig. Hij zei dat zijn Tante Ev dat kon onderschrijven. Het was alsof hij wilde zeggen dat het Liverpool dat hij ooit achterliet geen geweldige plek was om te wonen, maar dat hij er desondanks nog altijd van hield.
En zo bracht Starr de show naar een einde met Lennon's Give Peace A Chance, opnieuw met aanzwellend applaus. The Empire zat stampvol en er waren geen protesten. En wat de Noordelijke fundamentalisten ook willen zeggen, Ringo Starr is nog altijd een man die van Liverpool houdt en het is duidelijk dat dat geheel wederzijds is.
(Bron: liverpoolecho.co.uk)
(vert.: Cor Dol)
