‘Ik probeer te doen wat mijn Broeder me vraagt : vrede brengen’, zegt Gary dos Santos in een van zijn mantras als burgemeester van Strawberry Fields.
‘Die Broeder is John Lennon, die 29 jaar geleden —op 8 december- werd doodgeschoten door M.C., vlak voor het Dakotogebouw. Sedert die dag stromen fans van Lennon samen naar Strawberry Fields, in het park over het Dakotagebouw. Ze staren er naar de mozaiek van ‘Imagine’ en denken aan Lennon.
Zo’n 16 jaar geleden begon Mijnheer dos Santos, rond te hangen bij de mozaiek samen met nog enkele andere daklozen, ze dronken samen, rookten en staarden naar de toeristen die langskwamen bij de mozaiek, aan de ingang van het park aan West 72nd Street. Hij benoemde zichzelf tot beheerder van de mozaiek, hij verzamelt bloemen bij de bloemisten en groothandelaars in de buurt en schikt ze op de mozaiek, en vraagt hiervoor fooien en een bijdrage voor de vrede aan de toeristen.
‘Dan, zo’n 8 jaar geleden, bezocht de Broeder me in een droom en zei ‘Gary, doe verder met wat je doet, dag na dag’’ vervolgt hij. ‘En sinds die dag was ik hier alle dagen. Hier sta ik dan : de burgemeester van Strawberry Fields.’
Om zijn standpunt kracht bij te zetten, trok hij op maandagavond zijn legervest open om een daaronder gedragen jeansvestje te laten zien met op beide zakken, met de hand geschreven ‘Burgemeester Gary’.
Welkom in de wereld van Ayrton Ferreria dos Santos, 45, en waarschijnlijk de meest muzikale van alle fans hier.Mijnheer dos Santos heeft zo zijn aanvaringen gehad met de politie in Central park. Hij beweert dat de autoriteiten zich op hem focussen en dat zijn werk als gevaarlijk wordt beschouwd. ‘Elk voorwerp dat wordt achtergelaten op de mozaiek wordt in beslag genomen.’
‘Wel wie of wat denk je dat ze als doel hebben?’ vraagt hij. De politie heeft vorig jaar zijn gitaar in beslag genomen, de gitaar die versierd was met een marihuanablad en dienst deed als giftbox, zegt hij.
En dan is daar nog The Quiet Zone debacle. Mr dos santos zegt dat er tekens zijn dat recent een stille zone in het leven werd geroepen om hem dwars te zitten, een zone ‘waar instrumenten niet toegelaten zijn’. Dit kan natuurlijk voor problemen zorgen op een dag als dinsdag, omdat dan hele horden mensen hun akoestische gitaar meebrengen en Beatlesliedjes zingen, of als mensen zoals bv Jose Feliciano langs komen en een onverwacht eerbetoon willen brengen. Geloof je me niet ? Vraag het maar aan You Tube.
‘Soms zou ik er beter aan doen om even bij Yoko Ono aan te bellen, zodat zij dit even kan oplossen’ zegt hij, en kijk omhoog naar het Dakotagebouw waar Yoko Ono nog steeds woont.
In elk geval, zegt hij, de autoriteiten zullen mij niet behandelen zoals ze met Lennon deden. Voor Mr. dos Santos was Mr. Chapman enkel de lokeend die die nacht met losse flodders schoot, terwijl een scherpschutter van aan de overzijde van de straat in opdracht de beschieting deed en Lennon vermoordde.
‘Als ze mij vermoorden dan breekt er een echte revolutie uit’ zegt hij.
Mr. dos Santos, 45, heeft jaren als dakloze geleefd maar woont nu in een kamer in het Times Square Hotel aan West 43rd Street. Hij en zijn zwarte labrador, Mary Jane, en samen wandelen ze alle dagen naar de mozaiek waar hij een lijst bijhoudt van alle bekende rockers die er passeren en waar hij vertelt over de documentaire die over hem gemaakt werd ‘de Burgemeester van Strawberry Fields’.
Phil Lesh, vroegere basgitaarspeler van The Grateful Dead, passeerde onlangs en zag het doodshoofdlogo op het dekentje van Mary Jane. Ik zei hem dat ik hier een wake hield toen Jerry overleed’ zegt Mr. dos Santos, verwijzend naar Jerry Garcia, van The Grateful Dead die in 1995 stierf. ‘Phil zette met op de gastenlijst voor een van zijn volgende shows in de Hammerstier Ballroom, en nodigde me uit om even langs te komen bij de band.’
Toen het maandagavond begon te schemeren werd het tijd om bloemen te verzamelen voor de volgende dag. Samen met Mary Jane wandelde hij het Dakotagebouw voorbij en maakte er een praatje met de portier. Op Broadway, in de omgeving van 73rd Street, ging hij de bloemenwinkel Amaryllis binnen, waar Louis zijn handen in de lucht gooide.
Louis : ‘Ik heb niets voor je vandaag.’
Gary : ‘Kom nou man, het is morgen de 29ste verjaardag.’
Louis : ‘Ik heb echt niets, het komt door de feestdagen die er aan komen.’
Gary : ‘De Broeder verdient het om bloemen te krijgen.’
Louis : ‘Vertel me eens, wat deed hij ooit voor jou ? Heeft hij jou ooit iets gegeven ?’
Gary : ‘Hij gaf me vrede. En als jij iets doet voor mij, dan doe je dat voor John.’
Louis schudde zijn hoofd en pakte toch enkele bloemen in voor Mr. dos Santos die vertrok richting Columbus Farm Groothandel op de hoek van Colombus Avenue met 71st Street. Er was niet veel meer dan enkele bloemblaadjes en harde stengels in de afvalemmer. Op weg naar de volgende bloemenwinkel toonde hij een metalen kruis dat om zijn nek hing, samen met een gitaarpick versierd met een marihuanablad. ‘Jose Feliciano speelde voor de paus in het Yankee Stadium en de paus gaf dit aan Jose en vroeg hem dit aan mij te geven’, zegt hij. ‘Zie je, zelfs de paus weet dat ik hier rondhang.’
Een jaar geleden, op deze dag, zegt hij, werd hij gearresteerd op een trein in Queens op weg naar Strawberry Fields, nadat hij in een nogal hoog oplopende conversatie te kennen gaf dat Barack Obama, die een maand eerder de presidentsverkiezingen won, niet veilig was voor pententiele moordenaars.
Hij zegt dat hij werd vastgehouden in Rikers Island en op borgtocht (10000 dollar) vrij mocht. Toen werd hij overgebracht naar het Bellevuehospitaal waar een psychiatrisch onderzoek volgde. In de tweede helft van december werd hij weer vrijgelaten. ‘Mijn advocaat zei hen : ‘hij is bekend over het hele internet —er zit een bekend persoon voor jullie’’ voegt hij er aan toe. De dokters zeiden :’De evaluatie is positief. Mogen we dan nu misschien een handtekening ?’
Hij wandelde verder naar Colombus Avenue, passeerde West Side Apotheek, een van de vele winkels waar een foto van Lennon in het uitstalraam staat.
‘Het is nog steeds de buurt van de Broeder’, zegt Mr. dos Santos.
Hij keek even of er bloemen waren in C.P. Yang’s groothandel op Colombus. Niets.
‘In elk geval hoef ik morgen geen bloemen te brengen’, zegt hij, ‘de hele wereld zal hem gedenken.’
(Bron : cityroom.blogs.nytimes.com)
(Vert : Janien Nuijten — Colans)
