DIT ALBUM BEWIJST HET: DE BESTE SONGWRITER VAN THE BEATLES WAS NIET MCCARTNEY OF LENNON

Het songwriters duo John Lennon en Paul McCartney is door de jaren heen zo groot gemaakt dat het moeilijk is om ze voor minder aan te zien dan artistieke goden.  

 

Toch bereikten zij geen van tweeën een vergelijkbaar hoog artistiek niveau na het uiteenvallen van The Beatles. Dat lukte een derde Beatle wel: George Harrison. 

 

Harrison, die de ‘stille Beatle’ werd genoemd, verraste iedereen met zijn solo debuutalbum, dat hij deze maand 45 jaar geleden ging opnemen. De spiritueel bezielde folk en blues op het album met de naam All Things Must Pass verbijsterden de critici. Het momentum was “de rock versie van de schok die vooroorlogse filmliefhebbers voelden toen Greta (Garbo) voor het eerst haar mond opendeed in een geluidsfilm: Garbo praat! – Harrison is vrij!”, zoals Richard Williams schreef voor Melody Maker.

 

All Things Must Pass blijft het beste solo werk dat ooit door een van de Beatles is uitgebracht. En had de samenwerking tussen McCartney en Lennon voortbestaan, dan had de wereld misschien nooit ervaren wat een fantastische songwriter Harrison was.

 

Rock ‘n’ Roll’s Tolstoy: De variëteit in stijlen, emoties en verhalen waaruit Harrison putte voor het samenstellen van All Things Must Pass is verbazingwekkend. Hij wist de extase van artistieke vrijheid te vangen in het vrolijke ‘Wah-Wah’ en vertaalde scherp zijn meest sombere, introspectieve dieptepunten in nummers als ‘Isn’t It a Pity’.

 

Rolling Stone  beschreef de veelzijdigheid van het album als ‘Spectaculaire compositie van devotie en opoffering en vreugde, met een pure grootsheid en ambitie die je het ‘War and Peace’ (Oorlog en Vrede) van rock ‘n’ roll zou kunnen noemen.” De vergelijking met Leo Tolstoy’s onsterfelijke boek is meer dan een simpele overdrijving. Met een speeltijd van meer dan 1 uur en 45 minuten was het album de eerste driedubbele rock elpee. En die extra uitgebreide speelduur verveelt nooit.

 

Zelfs de jamsessie op de laatste elpee van het album betekent een belangrijk moment in de rock geschiedenis. De leden van de band die Harrison samenstelde – Eric Clapton, Carl Radle, Robby Whitlock en Jim Gordon – vormden later Clapton’s invloedrijke band Derek and the Dominos 

 

 

 

 Harrison’s grote hits worden vaak genegeerd: Harrison stopte het album vol met zoveel hits omdat hij al  jarenlang werk aan het verzamelen was geweest. Lennon en McCartney stonden er op dat zij de controle bleven houden over het proces van songwriting bij The Beatles. “Paul was op dat gebied heel dwingend,” vertelde Harrison in 1979 aan journalist Mick Brown, zoals te lezen viel in de Telegraph. “Je moest 59 nummers van Paul doen voordat hij zelfs maar wilde luisteren naar een van de jouwe.” Het gevolg daarvan was dat Harrison talrijke nummers had opgespaard. Harrison had ‘Isn’t It a Pity’ graag uitgebracht op Revolver, en hij bood ‘All Things Must Pass’, ‘Hear Me Lord’ en ‘Let It Down’ aan voor de Get Back sessies, wat later Let It Be werd – slechts om ze allemaal afgewezen te zien worden. Jammer voor The Beatles.

“Hij was bodemloos,” zei de legendarische producer van het album, Phil Spector, over Harrison’s schatkist vol hits. Volgens de Telegraph, “Hij had letterlijk honderden nummers en het ene was nog  beter dan het andere.”

 

Harrison was gelovig: Hij vertelde Brown dat McCartney vooral erg “onverschillig” was tegenover Harrison’s “Indisch-achtige deuntjes”, die bepalend zijn voor een aanmerkelijk deel van de inhoud van All Things Must Pass en ertoe bijdragen dat dit zo’n fascinerend uniek muzikaal statement is geworden.

 

Het album heeft een diepe spirituele neiging, die uitdrukking geeft aan Harrison’s fascinatie voor Oosterse religies en het Krishna bewustzijn. ‘My Sweet Lord’ is een van de meest pure en persoonlijke betuigingen van zijn hervonden geloof. De refreinen schommelen tussen Christelijke ‘Halleluja’s’ en de ‘Hare Krishna’s’ van de Hindoe. Daarmee illustreren zij de fundamentele Hindoe geloofsleer dat alle wegen naar God leiden.

 

Harrison had in eerste instantie twijfels over het uitbrengen van dit nummer als eerste single van het album. “Er zullen een heleboel mensen zijn die me gaan haten. Omdat mensen bang zijn voor het onbekende, weet je,” zei hij over het nummer in de documentaire van Martin Scorsese George Harrison: Living in the Material World. ”Ik stak mijn nek wel behoorlijk uit.”

 

Maar het loonde. Bij de release schoot het nummer direct naar de no. 1 positie in de Billboard Hot 100 en behield die positie nog drie opeenvolgende weken. Het album stond zeven weken op no. 1, waarmee Harrison een Billboard dubbel scoorde voor beste single en album.

 

 

Harrison wist op All Things Must Pass een waarlijk unieke sound te treffen die een veel grotere indruk heeft gemaakt op de muziekgeschiedenis dan elk ander post-Beatles solo album. De spiritueel bewuste folk rock op het album valt te beluisteren bij bands zoals ELO, My Morning Jacket, Fleet Foxes and Grizzly Bear, zo beschreef John Berstrom voor PopMatters. Hij noemt daarnaast het nummer ‘Let It Down’ een inspiratie voor de dream pop sound, die gebezigd werd door bands zoals Beach House, Blonde Redhead en Mac Demarco. 

 

All Things Must Pass is een baanbrekend album en is een van de weinige positieve aspecten aan het uiteenvallen van The Beatles. Ook alles wat mooi is gaat voorbij. En uit die tragische scheuring kon Harrison uitbloeien tot een van de mooiste songwriters die de wereld ooit heeft gehoord.