Vijftig jaar geleden, op donderdag 11 juni 1964, zetten vier jongens uit Liverpool voet aan land in Australië op hun eerste wereldtournee: John, Paul, George en ......Jimmy.
Een vijfde, Ringo, pas hersteld van een amandelontsteking, kwam er ook bij en nam binnen een paar dagen zijn oude, trouwe plekje weer over van Jimmy Nicol.Het onbekende en opwindende geluid van de Beatles of - zoal je het ook kunt zie - hun laatste elektronische herrie, was de afgelopen maand december omhoog geschoten in de Australische hitlijsten. Maar zelfs de meest enthousiast schreeuwende fans in het oude Sydney Stadion in Rushcutters Bay konden niet bevroeden dat het muzikale landschap, een halve eeuw later, nog na zou zinderen van de schok van die gebeurtenis.
Ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van die trip naar Australië vertelt een aantal beroemde, hedendaagse songschrijvers hoe de Beatles hen in hun leven beïnvloed hebben.
Sarah Blasco (muzikant)
Eerste kennismaking: Eigenlijk hoorde ik Paul McCartney het eerst. Eerlijk gezegd wist ik zelfs helemaal niet van het bestaan van de Beatles. Mijn vader had McCartney's album Pipes of Peace en pas met Give My Regards to Broadway hoorde ik voor het eerst een paar liedjes van de Beatles. McCartney was wel mijn favoriete zanger als kind - ik verafgoodde hem. En ik weet ook nog hoe Revolver me raakte toen ik dat album voor het eerst hoorde. En dat is nog zo, eigenlijk. Volgens mij is alles perfect aan dat album en ik noem het ook wel mijn favoriete album maar het is moeilijk kiezen.
Invloed en inspiratie: Dan hebben we het toch vooral over de eenvoud maar tegelijkertijd over het hoe slim ze het allemaal aanpakten. Het doet me er altijd aan herinneren dat een goede popsong moet klinken alsof het totaal geen moeite kost. Denk aan Michelle, Norwegian Wood, Here Comes the Sun of Let it Be. De manier waarop de drums, de bas, de vocalen en vooral de violen op hun platen klinken heb ik altijd als voorbeeld genomen voor de technici en mixers waar ik mee gewerkt heb. Er zit een tijdloze kwaliteit in veel van hun opnamen die ik ook probeer mee te nemen, vooral op mijn laatste twee platen.
Brendan Maclean heeft een verzameling Beatlesmemorabilia.
Eerste kennismaking: Nou, om je de waarheid te zeggen kan ik er absoluut niet tegen om en public naar de Beatles te luisteren. Ik krijg er de zenuwen van! Maar voordat je me nu met pek en veren het riet instuurt laat me eerst uitleggen dat zo ongeveer iedereen daar schuld aan heeft behalve de band. Als kind werden wij doodgegooid met allerlei leukdoenerige versies van Yellow Submarine en Octopus's Garden en toen we opgroeiden naar tieners kwam daar nog een drassige groep artiesten bij met hun versies van Let ik Be; saaier dan saai en trager dan traag. Het laatste zetje gaf de musicalfilm Yellow Submarine waarin een paar van hun meest iconische songs worden geofferd aan een paar afdankertjes van American Idol. Het komt er op neer dat lang voordat ik oud genoeg was om hun uitingen van rebellie en bevrijding op waarde te kunnen schatten het al volledig voor mij verpest was. Als het hun bedoeling was om door overmatige overwaardering de Beatles compleet voor mij te ruïneren dan kunnen ze tevreden zijn. Bravo!
Invloed en inspiratie: Heel wat belangrijker dan een directe inspiratie voor mijn songs is, wat mij betreft, de hoorbare invloed geweest op de muziekindustrie in zijn totaliteit. Lennon en McCartney hadden een schitterend talent om binnen de bestaande, oeroude songtradities iets nieuws te maken. Ze lieten ons zien hoe nu zoiets als een "hit" in elkaar steekt en dat is wat me het meeste aanspreekt in hun vroegste werk. En verder kun je nauwelijks kwaad met de Beatles als voorbeeld: U2, Coldplay, Silverchair en zelfs OutKast zijn allemaal direct schatplichtig aan hun manier van songschrijven, hun mode, hun muzikaliteit en hun optredens.
De Beatles zijn een niet te missen muzikale ankerplaats,of je daar nu naar toe wilt of wanneer je die persé wilt omzeilen.
(Bron: smh.com.au)
(Vert.: Klaas Schoehuijs)
