Kreeg jij vorige week ook het heugelijke nieuws in je mailbox? Twitter ontplofte, op Facebook las je niets anders meer en de buurvrouw hing al over de schutting:
“Palmekartnie komt naar Nederland!”
Ja ja, je hebt het vast niet gemist: Paul McCartney komt naar Nederland. En wel op 7 juni aanstaande. Dat wordt vast een mooi pré-verjaardagsfeestje. Toch?
Op vrijdag 13 maart (hoe krijgen ze het verzonnen?) begint de voorverkoop, maar eerlijk gezegd weet ik nog niet of ook ik met mijn virtuele slaapzak in de digitale rij ga liggen hiervoor. Ik heb Paul nu twee keer zien optreden (in Arnhem en Keulen) en de vorige keer dat hij in het land was, heb ik ook overgeslagen. Achteraf dacht ik: jammer! De volgende keer moet ik echt, echt, echt weer gaan! Maar nu is het dus de volgende keer en denk ik: zal ik wel gaan?
Natuurlijk ben ik dol op de nummers die hij speelt, maar ik vrees dat ik gewoon niet zo’n concertganger ben. Bij het allereerste concert dat ik ooit bezocht (Oasis in 1997) viel ik constant flauw en lag ik meer bij te komen in de garderobe dan dat ik iets van het optreden heb meegekregen. Niet omdat dit een soort verzwakte vorm van Beatlemania was en ik helemaal hysterisch werd bij het zien van mijn idolen (want eigenlijk was ik niet eens fan van dat Engelse groepje dat zo vaak vergeleken werd met mijn echte helden), maar in die tijd was ik gewoon een bleekneusje dat wel vaker onvrijwillig op de grond belandde.
Het gevoel van onbehagen dat ik krijg van concerten heeft mij sindsdien nooit meer echt losgelaten. Bijna altijd staat de muziek te hard, je kunt niet staan omdat je moet zitten of je kunt niet zitten omdat je moet staan en er is altijd wel iemand anders die pontificaal in je beeld staat of door de muziek heen schreeuwt of tegen je aan staat te duwen. Inderdaad, je merkt het al: ik luister liever thuis naar een CD.
Dat ik nu toch overweeg om een uitzondering te maken, mag dus een unicum genoemd worden.
Desondanks denk ik dat ik de voorverkoop nog even aan me voorbij laat gaan. Natuurlijk kan het binnen 10 seconden uitverkocht zijn en dan heb ik dikke pech, maar dat zie ik dan wel. En mocht ik alsnog bevangen worden door de ware Palmekartniemania, dan is er vast wel een andere Europese stad waar hij optreedt. Maken we er gewoon een leuk stedentripje van!
(PS. Inderdaad, deze column is geschreven voor de voorverkoop open ging, maar wordt pas een dag later gepubliceerd. Ik laat het weten als ik toch bezweken ben voor de Palmekartniemania…)
Laura Alblas
Reacties
RSS lijst met reacties op dit artikel