Maar ook Lennon vocht zijn revolutie uit. Een muzikale revolutie welteverstaan. Hij nam maar liefst drie versies op van het nummer Revolution.

 

Het op 22 november 1968 uitgebrachte White Album vinden we de "langzame" versie van Revolution (Revolution nr. 1) en het avantgardistische Revolution nr. 9. Lennon zag er hitpotentie in (in de eerste versie dan) maar dat werd door de andere Beatles afgewezen.

 

Lennon nam vervolgens de snelle versie op die op single werd uitgebracht. maar die versie moest het tegen de andere kant van dat singletje, Hey Jude, afleggen.

 

Ongeveer 40 jaar na dato werd in de archieven de ontbrekende schakel tussen Revolution nr. 1 en nr. 9 en dan hebben we het over take 20 van het nummer.

 

Het duurt maar liefst 11 minuten en 40 seconden en het is af en toe moeilijk te geloven dat dit dezelfde band is die rond die tijd obladi oblada opnam, want de laatste vijf minuten van het nummer zijn bijna angstaanjagend zoals te horen is in het bijbehorende fragment. Gelet op de lengte van bijna 12 minuten is het onwaarschijnlijk dat dit nummer ooit nog officieel wordt uitgebracht.

 

En dat is misschien maar beter ook. Ook leuk is de aankondiging van het nummer: als de technicus twijfelt over het nummer van de take en dus even pauzeert na het woord "take" is lennon gevat genoeg om er "take your knickers off" van te maken.