Het was echter niet de eerste song die Ringo geschreven had. Maar, zo vertelde hij later: "Ik had nogal de gewoonte om bekende nummers onbewust opnieuw te schrijven. Dus als ik mijn nummers liet horen aan de andere jongens dan lagen ze al weer dubbel op de grond omdat ik Great Balls of Fire opnieuw had geschreven.

 

Maar de anderen konden er ook wat van. We hebben het er al eens over gehad dat Harrison de eerste regel van Something stal van James Taylor en de melodie van My Sweet Lord het zelfde is als He's so fine van de Chiffons. Er zijn nog twee nummers van The Beatles waarvan er een dispuut ontstaan wegens plagiaat. Aan de eerste konden The Beatles zelf weinig doen: George Martin gebruikte in de fade out enkele maten van Greensleeves en In the Mood, waarvan hij dacht dat ze rechtenvrij waren. Dat waren ze ook wel, maar het arrangement van In the Mood van Glenn Miller was dat niet en The Beatles konden betalen aan de erven van Glenn Miller.

 

De andere succesvolle zaak was tegen Come together gericht: Lennon stal een regel uit You can't catch me van Chuck Berry en werd gedwongen een aantal covers uit de catalogus van de rechthebbenden op te nemen.

De componist van Baby Let's Play House van Elvis Presley had minder opgelet want ook hier was een regel rechtstreeks gejat door Lennon in Run for your life: I'd rather see you dead little girl then to be with another man.

 

Daar bleef het niet bij.... Het intro van I feel fine lijkt wel heel erg veel op Watch Your Step van Bobby Parker (en Led Zeppelin zou het nog letterlijker jatten voor Moby Dick, maar die band jatte wel vaker, tot aan Stairway to heaven aan toe).

 

En Lennon schreef Because voor Abbey Road nadat hij Beethoven's Mondschein Sonate per ongeluk achterstevoren draaide!