Vijf decennia voor 'Bieber Fever' zich over de Canadese grens verspreidde en 'One Direction Infection' over de Atlantische Oceaan ging, bestormde 'Beatlemania' Amerika.
De Daily Mirror in Groot-Brittannië gebruikte het beroemde elf-letterig woord op 2 november 1963 voor het eerst, boven een foto van een schreeuwend tienermeisje dat schijnbaar probeerde haar eigen haar uit te trekken. De term 'Beatlemania' zou zich net zo snel verspreiden als de populariteit van Beatles zelf. Later die maand kenmerkte CBS News uit Liverpool Beatlemania als een 'epidemie' die 'bezit had genomen' van de tieners
in Groot-Brittannië.
De februari erna raakten Amerikaanse tieners ook besmet, en duizenden van hen zouden de Beatles luid verwelkomen op Kennedy Airport in New York. Drie dagen later zorgden 500 fans voor opschudding in het Plaza Hotel. 'Een politieagent kwam eraan, en [een fan] schreeuwde: 'Hij heeft een Beatle aangeraakt! Ik zag het!'', aldus een bericht in de New York Herald Tribune. 'De meisjes sprong op de armen en rug van de agent, maar het was geen aanval. Ze hadden dwaze uitdrukkingen op hun gezichten.'
Beatlemania mag vreemd en opmerkelijk lijken, maar de epidemie was slechts een nieuw soort van een besmetting die Europa meer dan een honderd jaar eerder in haar grip had — eentje die door een andere langharige, knappe muzikant was veroorzaakt.
Deze man zong echter niet zoals Paul McCartney, en bewoog niet zoals Justin Bieber — hij speelde alleen maar de piano, maar de meiden waren weg van hem!
Franz Listz veroorzaakte in de jaren ’40 van de 19e eeuw zo’n fanatieke weerklank bij Europese concertbezoekers dat men een nieuwe uitdrukking nodig had om deze te omschrijven: 'Lisztomania.'
Volgens een bericht waren er 'dames en meisjes die lachten en huilden, hun idool zakdoeken toewierpen, en zichzelf aan zijn voeten wierpen, zich verdrongen voor een aandenken en soms gewoon flauwvielen.'
Net zoals de Beatles, die in 1966 stopten met tournees, deels omdat ze zichzelf door het lawaai van het publiek niet konden horen, liet Liszt zijn fans gillend achter door op 35-jarige leeftijd het podium voorgoed te verlaten.
En, weer net zoals de Beatles, concentreerde Liszt zich op zijn composities, en trad alleen af en toe op voor een van zijn grootste fans: Paus Pius IX. Zijn nalatenschap is overal te vinden, van het majestueuze Franz Liszt Academy of Music in Boedapest tot in de kitscherige film Lisztomania uit 1975, waarin hij wordt gespeeld door een andere legendarische showman en vrouwenversierder: Roger Daltrey. De Paus wordt gespeeld door een collega-musicus, Ringo Starr genaamd.
(Bron: cbslocal.com)
(Vert.: Liesbeth te Boekhorst)
