In artikelen over spiritualiteit en zingeving zie je altijd dezelfde zalvende woorden gebaseerd op meningen, schrijft Eric Bartels.
'Perfecte zelfhypnose, maar je bereikt alleen mensen die het in de kiem al met je eens zijn. Als je daadwerkelijk gedragsverandering nastreeft, werkt dat niet.' .
Als je woorden als ‘liefde’, ‘inspiratie’, ‘meditatie’ en ‘vrede’ gaat hanteren als je bankiers adresseert weet je zeker dat je ze niet zult bereiken
Het artikel 'De kracht van het niet weten' van Ivo Valkenburg op de hippe spirituele website 'Inspirerend leven' gaat over de financiële wereld en de schrijver pleit voor meer liefde en onthechting in de deze wereld. Een nobel streven.
Maar ik moest ook ineens denken aan het het liedje 'Too Many People' waarin Paul McCartney in 1971 kritiek levert op zijn vroegere bandmaat John Lennon:
'Too Many People Going Underground/Too Many Reaching For A Piece Of Cake/Too Many People Pulled And Pushed Around/Too Many Waiting For That Lucky Break/Too Many People Paying Parking Fines/Too Many Hungry People Losing Way/Too Many People Preaching Practices/Don't Let Them Tell You What You Wanna Be/Too Many People Holding Back/This Is Crazy And Baby It's Not Like Me'
Waarschuwing
Ik heb dit altijd een bijzonder liedje gevonden. Een liedje dat verder reikt dan kritiek van de ene vriend op de andere. Een waarschuwing aan iedereen die hoogdravende ideeën heeft over hoe de wereld zou moeten zijn, waaronder ikzelf. John Lennon en Yoko Ono zetten zich in die tijd in voor liefde en vrede door middel van vredesmarsen, 'bed ins' in hotels (in bed liggen voor de vrede) en hun muziek.
Paul zegt daarover in 'Too Many People' tegen John: 'Mooi hoor, John, dat prediken van liefde en vrede, maar er zijn een heleboel mensen die gewoon elke dag moeten knokken voor hun dagelijks brood, die hun parkeerboetes niet kunnen betalen, honger lijden en er psychisch aan onderdoor gaan. Die zitten niet te wachten op hoogdravende ideeën over liefde en vrede van een multimiljonair als jij. Die zijn gewoon bezig te overleven.'
Om dat dan aan te vullen met: 'Te veel mensen prediken nieuwe leefwijzen. Laat ze je niet vertellen wie je zou moeten zijn.'
Dat John zich aangesproken voelde, werd duidelijk toen hij enige tijd later antwoordde met een eigen liedje 'How Do You Sleep?' waarin hij McCartney woedend met de grond gelijk maakte. Ik heb het altijd heel ironisch gevonden dat de kritiek van McCartney op de vredesactiviteiten van Lennon, door John zelf werd beantwoord met pure haat. Onbedoeld gaf Lennon daarmee het gelijk van McCartney aan.
Uiteindelijk bevestigen we zo allemaal onze eigen positie. Degenen die het met hem eens zijn, worden nog eens bevestigd dat ze heel erg gelijk hebben. En degenen die het er hartgrondig mee oneens zijn, worden nog eens bevestigd dat ze heel erg gelijk hebben.
(Bron: Volkskrant - Eric Bartels)
