Het Britse bedrijf ‘Electric and Musical Industries Ltd’ zit al sinds het begin van de de jaren ‘30 in de elektronica- en muziekwereld.
Wanneer je op Wikipedia over EMI leest, hebben ze het vooral over de muzikale nalatenschap van EMI, maar voordat The Beatles om de hoek kwamen kijken, werd EMI vooral gewaardeerd voor hun bijdrage aan de Britse oorlogsinspanningen ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Als er geen Beatles geweest zouden zijn, zou er geen enorme interesse in platen zijn geweest. En het Wikipedia artikel had dan als gevolg niet zo uitermate tendentieus geweest.
Eigenlijk deed EMI dingen met radar en microgolven.
Ze hadden wel hun aandeel in de platenwereld, maar zelfs als grote speler op de gespecialiseerde markt, wat de platenindustrie was voor de Britse invasie, was dit niet hun voornaamste bron van inkomen. Ze verdienden geld op de ouderwetse manier. Ze vonden uit. Ze waren wetenschappers, geen popsterren.
Een van hun wetenschappers was een kerel genaamd Godfrey Hounsfeld. Rond het begin van de jaren ’50 had hij een idee: als je genoeg röntgenfoto’s van het menselijk lichaam kon nemen, zou het mogelijk moeten zijn om de resulterende beelden wiskundig te manipuleren om het gebied van interesse in dwarsdoorsnede te laten zien. Er was echter een overweldigend probleem: er zou heel veel wiskunde voor nodig zijn. Later besefte Hounsfeld dat een computer dit probleem zou moeten oplossen en hij begon te werken aan een idee dat uiteindelijk zou leiden tot de eerste computer met transistors in Groot-Brittannië. Dit duurde echter best lang. Het onderzoek en de ontwikkeling was extreem duur, zelfs voor EMI, dus werd het idee in de koelkast gezet en toen op de lange baan geschoven.
George Martin was een jonge talentscout bij EMI Records, hij hoorde The Beatles, haalde ze naar de platenmaatschappij, en produceerde hun platen. De rest is, zoals ze zeggen, geschiedenis. Maar niet helemaal.
The Beatles hebben niet alleen de aard van de platenindustrie veranderd, van beperkte, voornamelijk regionale ondernemingen naar een daadwerkelijke industrie, ze hebben ook miljoenen en miljoenen toegevoegd aan de plotselinge rijkdom van EMI.
EMI had verder niets om deze flinke meevaller aan te spenderen, dus financierden ze Hounsfeld en zijn röntgen idee. Het resultaat was wat oorspronkelijk de EMI-scan werd genoemd. Nu kennen we het als Computer-Assisted Tomography, of CAT-scan. Alle andere verschijningsvormen, PET-scans en MRI-scans, zijn afstammelingen van Hounsfeld’s idee.
Dus de volgende keer dat je in zo’n MRI-buis ligt, zoals ik vandaag, met van die niet werkende oordoppen die het geluid van de slagen en slingers van zo’n ongelooflijke 40.000 decibel niet tegenhouden, wanneer dat ritmische ding begint die je zo doet denken aan ‘I Wanna Hold Your Hand’ (‘I can’t hide! I can’t hide! I can’t hiiiiiiide!’), dan weet je nu waarom.
(Bron: opednews.com)
(Vert.: Frances Vermeulen)
