Beatlesfanclub NL

Maandag 18 februari werd ze tachtig, Yoko Ono. En dat vierde ze met een exclusief optreden in de Berlijnse Volksbühne.

Feestelijk, want Rufus en Martha Wainwright kwamen het podium op om Happy birthday te zingen. Yoko blies in een keer de kaarsjes van de taart uit. Er was veel liefde. En natuurlijk werd de vrede een kans gegeven.

Vrijdag opende in een kunsthal in Frankfurt een groot retrospectief van haar werk, dus ze was al in de buurt. En zoon Sean - ook alweer 37 - vertelde dat Brecht en Weill helden voor zijn 'mum' waren. Zodat er nauwelijks een mooiere plek te bedenken was om haar verjaardag te vieren dan het theater dat zo met de Dreigroschenoper verbonden is.

Maandag werd ze tachtig, Yoko Ono. Niemand durft de weduwe van John Lennon nog te beschuldigen dat ze destijds The Beatles opgeblazen zou hebben - dat is ook pertinent niet het geval. In de decennia na de dood van John in 1980 heeft ze langzaam de draad van haar leven als conceptueel kunstenaar weer opgepakt. Zelfs haar eigen muziek heeft een herwaardering ondergaan. Zo werd haar album Between my head and the sky dat ze in 2009 met haar Plastic Ono Band maakte, met vier- en vijf sterren recensies onthaald.

De Plastic Ono Band begeleidt haar ook in Berlijn. Niet die uit de vroege jaren zeventig, met Klaus Voorman en Ringo Starr, maar een nieuwe editie onder leiding van de sprekend op vader John lijkende Sean Lennon en een zestal van New Yorkse en Japanse vrienden.

Maar voor het zover is wordt het publiek middels een foto- en filmcollage op een scherm boven het podium meegenomen door het leven van Yoko. Haar luxe jeugd op rijkeluis-school in Japan net als de kinderen van de keizer.

Haar doorbraak als performancekunstenaar in de New Yorkse avant-garde scène van de late jaren vijftig. Haar samenwerking met jazzpionier Ornette Coleman. Haar cut-piece uit de vroege jaren zestig, waarbij het publiek kleine stukjes van haar kleding mocht knippen totdat ze naakt was. Haar eerste Britse exposities. De Bedpeace acties met Lennon.

Tot recent werk als de enkele jaren geleden geïnstalleerde Imagine Peace Tower - een tot de wolken reikende lichtkolom - in Reykjavik. En dan staat ze daar opeens op het podium. Klein tenger vrouwtje. Enorme ovatie. Vrijwel a capella zet ze It happenend in. 'It happened at a time in my life when I least expected'. Onvast vocaal gezwabber. OverLennon uiteraard. Een nummer uit 1981. De band valt in. Rockt. Yoko schreeuwt. Yoko krijst. Zoon Sean voert de zeven muzikanten onverschrokken aan. Het heeft een beetje een Velvet Underground sfeer. En Yoko danst over het podium.

Een concert? Noem het liever een performance tegen een rockdecor. Terwijl haar Plastic Ono Band onverstoorbaar rockt, schreeuwt Yoko haar diepste binnen naar buiten en gilt en fluistert ze haar mantra's. Veel van haar werk heeft altijd bestaan uit 'instruction pieces' - geschreven of gesproken instructies waar een ieder zijn of haar verbeelding op kan loslaten. Haar muziek is in feite niet anders. De show in Berlijn is heerlijk rommelig. Yoko die voortdurend haar tekstvellen op een lessenaar herschikt. Yoko die keer op keer naar zoon Sean loopt om te vragen wat er nu ook alweer op het programma staat. Waarop Sean dan weer een speciale gast aankondigt: zoals de in Berlijn wonende Canadese electropop-provocateuse Peaches, die op torenhoge plateauzolen het podium opkomt om samen met Yoko Yes, I'm a witch te zingen. Een van de mooiste momenten van de avond.

Daar staat ze, de avond voor haar tachtigste verjaardag. Schijnbaar onvermoeibaar. Twee turven hoog. Ze kondigt een nieuw nummer aan, waarvan uiteindelijk alleen de woorden No more war te verstaan zijn. Meer dan anderhalf uur Onologie en de toegift is een onvermijdelijke. Broer en zus Wainwright komen weer op het podium. En Peaches. En Michael Stipe die toevallig ook in de zaal zit. En nog wat Duitse beroemdheden. En natuurlijk mag ook het publiek meedoen. Nee, móet het publiek meedoen! Ja hoor, AH we are saying, is give peace a chanceklinkt het massaal door de Volksbühne. Ook een instruction piecedus.

(Bron: parool.nl - Peter Bruyn)


U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen geven

inloggen / registreren

Geregistreerde bezoekers ontvangen regelmatig onze nieuwsbrief en profiteren van onze kortingsacties.

Anne’s column

08/01/2017
Je kunt ze The Next Generation noemen: de zonen en dochters van The Beatles. Het is voor deze kinderen niet altijd eenvoudig gebleken om te 'dealen' met hun afkomst. Met een vader die één van de...

Ron's Rarities

20/12/2016
Op 8 december 1980 maakte een aantal schoten een einde aan het leven van John Lennon. Een man de na een afwezigheid van vijf jaar weer volop in de studio aan het werk was en van plan was om in 1981 weer...

Zeldzaam !!!!

Fab4Cast

Written on 30/11/2016, 16:24 by Ramon
Bob ‘BDJ’ de Jong gooit nogmaals de catalogus van The Beatles in de mixer. Luister naar nog meer van zijn mash-ups en herinterpretaties. Zo heb je The Fab Four nog nooit gehoord!   Klik hier om...
683430