De Beatles waren zonder enige twijfel de populairste en invloedrijkste rockband aller tijden. Hun invloed liet zich vooral zien in alle sociologische dimensies van hun succes, wat ongeëvenaard is in de geschiedenis van de popmuziek.
Maar de band kreeg het ook voor elkaar om zowat in hun eentje het onschuldig vermaak van de rock & roll te veranderen in de artistieke zelfbewuste pretenties van de rock.
Toen de Beatles bezig waren hun generatie te schapen werd het duidelijk dat John Lennon en Paul McCartney de creatieve krachten van de band waren. Ringo Starr was lief en aaibaar, en George Harrison speelde op sublieme wijze de leadgitaar, maar het waren de heren Lennon en McCartney die de meeste nummers van de band schreven en de leadzangers waren. Ze werkten samen op een klassieke, elkaar aanvullende wijze. McCartney was de zonnige opgewekte, de leverancier van melodieuze ballads en vrolijke liefdesliedjes. Lennon was de hardere, felle man, de echte rocker van het viertal, met het meest diepzinnige, meest gecompliceerde gevoel voor de woede en mogelijke triomf van de rock.
(bron: nytimes.com)
(Vert.: Liesbeth te Boekhorst)
