Deze zin werd gepubliceerd door de Rossiyskaya Gazeta (Rusland) die ook alle verantwoording neemt voor de inhoud van het artikel. 
Ondanks alle pogingen om het Russische volk te beschermen tegen de invloed van de Beatles was de band net zo populair in Rusland als in Engeland.
Het nieuws dat John Lennon in 1980 was doodgeschoten schokte de fans achter het IJzeren Gordijn net zoals in het Westen.
Diegene die naar de radio uitzendingen uit het Westen luisterden verspreiden het nieuws direct naar alle grote steden.
Op die dag werd een spontane herdenking voor de Moskowse Universiteit gehouden door honderden studenten. Sommige hadden een Amerikaanse vlag bij zich waarop de sterren rood waren geverfd. Dit om aan te geven dat Amerika niet in staat was geweest om Lennon te beschermen
In 2012, als de wereld de vijftigste verjaardag van de Bealtes single Love Me Do viert (en Paul McCartneys's 70ste verjaardag) is de slogan 'Lennon Leeft' heel populair in Rusland. Schoolkinderen zingen de oude communistische slogan'Lenin leefde, Lenin leeft, Lenin zal leven' en vervangen Lenin met Lennon.
'In de rock 'n roll van Elvis en de liedjes van de Beatles hebben we meer ontdekt dan in alle artikelen die Lenin geschreven heeft en die we op school moesten lezen.'Zo schreef rock muzikant Aleksei Rybin. De Beatles werden in 1964 het eerst in de officele Russische pers genoemd toen de Londense correspondent voor het Russische jeugdblad Komsomolskaya Pravda, Boris Gurnov, een artikel over de band schreef. In die tijd beschouwde de Russische pers dit als een bourgeois uitspatting in kunst.'zegt hij. 'Ik schreef een lang stuk waarin ik probeerde de aantrekkingskracht van de Beatles te analyseren. Ik schreef het toe aan verschillende Freudiaanse complexen: Beatles fans waren over het algemeen op een leeftijd dat ze hun sexualiteit ontdekten'
De Russische regering hield al het nieuws uit het verdorven westen tegen. Maar intussen verzamelden Russische Beatles fans alle informatie over de groep uit oude westerse kranten of tijdschriften. Ook kwam er nieuws vanuit de wat meer vrije Oost-Europese pers.
Behalve de weinige informatie over de Fab 4, kwamen hun liedjes wel uit in Rusland. De muziek werd uitgegeven door de enige Russische platenmaatschappij Melodia. Russische fans hoorden voor het eerst 'Girl' in 1967 en in 1972 konden ze voor het eerst luisteren naar 'Let it Be'. Elke keer twee jaar na dat ze in Engeland waren uitgegeven. Meer dan 20 Beatles nummers werden illegaal in Rusland uitgegeven.
Maar in 1988 stelde Paul McCartney een officieel album samen van Beatles nummers voor zijn Sovjet fans, 'Back in the USSR' genaamd (naar het gelijknamige nummer van het 'White Album' uit 1967) en bracht een half miljoen exemplaren uit, het grootste aantal in de Sovjet Unie van een buitenlandse muzikant.
Het album was bijna direct uitverkocht en veel gevraagd op de zwarte markt. De prijzen liepen op tot 100 roebels (een gemiddeld salaris was toen 150 roebels per maand).
Op de omslag stond een quote van McCartney: 'Met het uitgeven van dit album, speciaal en alleen voor de USSR, rijk ik een hand van vrede en vriendschap aan de Sovjet mensen.'
Maar de geste imponeerde de Sovjet pers niet, enkele commentatoren verwezen naar de band als 'The Bugs'. Zelfs de eerbiedwaardige Russische componist Nikita Bogoslovsky sloot zich bij de kritiek aan, hij zei: 'Ik durf te wedden dat er over 18 maanden weer een nieuwe band is met nog gekker haar en nog vreemdere stemmen en dit gedoe is weer vergeten'.
Ondanks het wantrouwen van de Sovjet leiders over de Beatles circuleerde er een gerucht dat ze een optreden hadden gedaan, een prive concert voor de Russische regering.
Maar het is waarschijnlijker, als er al een concert is geweest, dat er is opgetreden door de Russische tribute band 'Blitz' die beroemd waren in de Sovjet Republiek Georgië. Een groep die erkend werd door autoriteiten, ze waren vermaard om hoe goed ze Beatles nummers zongen in het Engels en hoe hard ze aan hun uitspraak hadden gewerkt. Het haar hadden ze ook nagedaan.
'Natuurlijk waren dit valse Beatles,' zei Rybin, die een Blitz concert had gezien. 'Maar we groeiden allemaal op met namaak, speelden op nep gitaren, studeerden valse geschiedenis, kochten namaak platen van namaak zangers met ons namaak geld en luisterden naar de namaak leider van onze regering op TV… Dus namaak Beatles was niet het ergste.'
Paul McCartney kwam uiteindelijk naar Rusland in 2003 en trad op het Rode Plein op. Tijdens zijn bezoek ontmoette hij Vladimir Poetin, die het anti-beleid van de vroegere Sovjet leiders toelichtte met de woorden: Men vond toen dat de richting waarin de Beatles gingen niet paste in de toegestane ideologie.'
Tegenwoordig is de generatie die opgroeide met Beatles muziek aan de macht. Het hoofd van de presidentiële administratie Sergei Ivanov is een fan, hij was bij het Rode Plein concert.
De Beatles inspireerden een hele generatie van scholieren om Engels te leren zodat ze de teksten konden verstaan, zo ook econoom en politicus Grigory Yavlinsky.
'Toen het in de tachtiger jaren mogelijk werd om naar het buitenland te gaan merkte ik dat er haast geen grenzen waren in communicatie,' zei hij. 'Vervolgens bleek dat mijn hele generatie een fundamentele code heeft, een taal had: dit was het decennia met de Beatles.'
(Bron: telegraph.co.uk)
(Vert.: Danielle de Lignie, Trix van Twist)
