Stel je voor je bent in een nachtclub in Los Angeles, de Palomino club genaamd, om een optreden te zien van Taj Mahal en de Graffitti Band in 1987.
En stel je dan ook voor dat je tussen het publiek zit en het je opvalt dat je een paar bekende gezichten op het podium ziet ; John Fogerty, Jesse Ed Davis, Bob Dylan en George Harrison. Een Beatle en Bob Dylan samen in een kleine club.
Dat was het tafereel op 19 Februari 1987, toen een van de meest onvoorstelbare en onverwachte supersterren combinaties een klein publiek verraste. Het moet lachen zijn geweest voor de muzikanten om deze grap uit te halen. Kun je je voorstellen tussen het publiek te zitten en plotseling deze mensen op het podium te zien staan ?
De muzikanten hadden er lol in om oude nummers te spelen zoals Fogerty's `Proud Mary`, waarvan hij zei dat hij het al jaren niet meer op een podium had gespeeld totdat Dylan het hem vroeg die avond, `Watching the River Flow`, `Blue Suede Shoes`, `Peggy Sue`, `Honey Don't`, `Matchbox` en `Gone Gone Gone`.
Een kwalitatief slechte video van deze setting circuleert en de opname is uitgebreid als 'bootleg' uitgebracht. Zo slecht als de video opname is zo leuk is het om George Harrison zich heel relaxed zien vermaken. Hij zong van Carl Perkins `Matchbox`, `Gone Gone Gone` en `Honey Don't`, Bob Dylan's `Watching the River Flow` en Little Richard's `Dizzy Miss Lizzy`. Iemand ergens moet toch het origineel hebben van deze opname.
En voor zover wij weten is er niemand die erbij is geweest ooit naar voren gekomen met een verslag ervan. De reactie van het publiek toen ze zich realiseerden wat er gebeurde zou toch de moeite waard van het zien zijn.
Het was een historische avond. Iedereen die gelukkigerwijs bij dit eens-in-je-leven evenement was kan toch een geweldig verhaal vertellen.
Oh en een gelukkig 50ste jaar Bob Dylan.
(Bron: examiner/Steve Marinucci)
(Vert.: Trix van Twist)
