Andy White, 81 jaar, is meer dan 50 jaar een sessie drummer geweest. Vele muzikanten vinden Andy White 'cool' dat was hij vroeger dat is hij nu nog steeds. Hij was cool in een tijd dat dit woord nog niet te pas te onpas werd gebruikt. De manier waarop hij zijn polsen gebruikte was cool, daar had hij verder geen woorden bij nodig.
Je kan nog steeds een biertje drinken met White. Maar hij zal niet snel met sterke verhalen komen of opscheppen over beroemde personen, dat heeft hij namelijk helemaal niet nodig. Maar als je aandringt dan kan hij je vertellen hoe het was om met Marlene Dietrich en Chuck Berry te spelen. Of te drummen voor Tom Jones. Hij kan vertellen over de wereldtours en de opnames met de Smithereens.
En hij kan je vertellen over een zomer, lang geleden, toen hij gebeld werd of hij naar de studio kon komen om voor een stevige beat te zorgen tijdens de opnames van het eerste album van een opkomend bandje uit Liverpool.
OP 'P.S. I Love You'van de Beatles is White de drummer en bespeelt Ringo Starr de Maracas. En op de meeste versies van 'Love me Do' hoor je de drums van White en tikt Ringo op de tamboerijn. Ook is White op een versie van 'Please Please Me'te horen.
Deze drie uur werk leverden hem indertijd iets minder dan 5 Engelse ponden op. Niet slecht in 1962. 'Maar t was wel leuk geweest als ik wat aandelen had gehad'grapt hij.
Een halve eeuw later wordt White, die nu in Caldwell woont, nog steeds gebeld als er een 'coole'hand vereist is. Op donderdag geeft hij gratis les aan de Order of the Friendly Sons of the Shillelagh uit Essex. Zo bereiden zij zich voor op de optochten van st Patrick’s dag.
Hier een foto van Andy White op een niet gedateerde foto. De Schotse drummer, die nu in Caldwell woont, drumde op een aantal liedjes van een toen, nieuwe band uit Liverpool, de Beatles, 50 jaar geleden.
11 september 1962
Daar is die glimlach weer: White weet immers dat de andere drummer niet kan blijven.Weinig anderen konden zich voelen zoals White zich voelde die elfde september 1962 in de studio’s van EMI.
The Beatles hadden hun eerste drummer, Pete Best, de laan uitgestuurd. Ze werkten nu met Ringo, maar de eerste sessie was rocking maar niet echt super.
'Het was de eerste keer voor Ringo dat hij in een opnamestudio kwam,' zegt Mark Lewisohn, een Engelse rockhistoricus die verschillende boeken schreef over The Beatles. 'Hij leek mij eerder ontmoedigd, en impressioneerde totaal niet. Hij besloot de drums te spelen met maracas. Dit was iets dat hij deed om indruk te maken.
Maar zij keken hem een keer aan en vroegen zich af van welke planeet hij kwam.'
Een week later belde de producer, Ron Richards, naar Andy White. Ringo werd een tamboerijn in de hand gedrukt, ‘wat hij eigenlijk niet erg goed bespeelde,’ zegt White.
Er zijn twee versies van ‘Love me Do’ —een met White, een met Ringo. Het drummen van Ringo werd gebruikt voor de vroege Engelse persingen, maar het is White die je hoort op de Amerikaanse single- die een nummer een hit werd. Ook op het album is het Andy White die drumt. Het is heel gemakkelijk om het verschil te horen. Als je een tamboerijn hoort, dan is het White die drumt. ‘Please Please Me’ met White werd nooit gereleased omdat men dacht dat het verloren was maar het werd terug opgepikt voor de eerste Anthology-compilatie in 1995.
White deed wat van hem gevraagd werd en hij deed dat heel goed, en iedereen was gelukkig.
'Behalve Ringo natuurlijk,' zegt White, met een betoverende glimlach op zijn gezicht. 'Ik denk dat hij bijna dood ging toen hij een andere drummer zijn werk zag doen op de set.'
De inwoner van Caldwell kreeg in 1962 een telefoontje van producer Ron Richard, en mocht drummen bij The Beatles. De 81 jarige inwoner van Caldwell, deelt graag zijn herinneringen aan de opnamesessie met The Beatles voor hun eerste album, waar zijn drummen kan gehoord worde op ‘Love Me Do’, ‘PS I Love Yoy’ en ‘Please Please Me’.
White blijft bescheiden over zijn plaatsje in de geschiedenis. Zijn thuis in Caldwell is geen museum vol herinneringen. De enige plaat van The Beatles die hij zelf bezit, kreeg hij als geschenk van EMI, en ligt ergens verborgen. Op de boekenplank staat een handvol Beatlesboeken, boeken waarin zijn naam vermeld staat. Het zegt veel over Andy White. De boeken, net als zijn verhaal, liggen binnen handbereik maar nooit op de voorgrond.
White heeft The Beatles hun succes nooit misgund toen ze hoog op de hitlijsten stonden.
'Heel fijn voor hen,' dacht hij steeds.
De echte zienswijze van een studiomuzikant.
(bron: nj.com)
(vert: Danielle de Lignie — Janien Nuijten Colans)
