Ik zal me even voorstellen ik ben Rene Broekhuis uit Amsterdam. Ik ben 47 jaar en sinds 1974 fan van The Beatles. Afgelopen zaterdag heb ik het voorrecht gehad, om bij de soundcheck van Paul McCartney bij te wonen.
Zondagavond ben ik terug gekomen van uit Bologna. Zaterdag heb ik het concert en de soundcheck bezocht van Paul McCartney.
Het concert was in de Unipol Arena een sportpaleis met een capaciteit van 13.000 bezoekers.
Bij mijn hotel had ik de weg gevraagd naar het sportpaleis. Wat me tegen viel is dat ze het niet wisten en mij doorverwezen naar het toeristenbureau. Bij het toeristenbureau kreeg ik wat achteraf bleek foute informatie. Ik werd verwezen naar het busstation om daar de bus te nemen. Welke bus wisten zij niet. Toen ik zei dat ze dit behoorde te weten, aangezien zij op een toeristenbureau werkt. Keek ze mij pissig aan! Op het internet heb ik dezelfde avond gekeken welke bus in moest hebben.
Jullie geloven het niet maar geen enkele bus van uit centrum gaat naar het sportpaleis. Bij concerten wordt er een speciale bus ingezet. Ja eh vanwege de soundcheck moest ik eerder aanwezig zijn, dus heb ik een taxi genomen. Het was in een buitenwijk van Bolgona en toch nog 20 minuten van het centrum. Toen ik bij de Unipol Arena was aangekomen, heb ik de omgeving verkend, om te kijk waar Paul mogelijk zou arriveren.
Ik stond bij een ingang met een paar mensen die ook op jacht waren voor een handtekening. Helaas moest ik om 15:25 uur weg omdat ik mij voor de soundcheck om 15:30 uur moest melden. Bij de gate stond een kleine groep mensen, om 15:50 uur werden wij opgevangen en kregen een tas uitgereikt. In de tas zat een programma, een petje en een flesje water. Om 16:10 uur mochten wij naar binnen. Ik kreeg op dat moment de zenuwen en voelde me als een klein kind, die sinterklaas zou ontmoeten. De mensen die ons begeleiden waren ontzetend aardig! Wij werden eerst binnen geleid, in een achterhoek van het sport paleis. Om 16:25 uur mochten wij de zaal in op ongeveer 25 meter voor het podium waren hekken neergezet.
Het aantal personen inclusief me zelf was 21. Om 16:35 uur kwam Paul het podium op en werden wij welkom geheten door Paul voor de soundcheck. Na het derde nummer Ebony and Ivory hield ik mijn papier met tekst omhoog. De tekst was: "Hi Paul Congratulation with your marriage! May i have your signature? Kind regards, Rene Broekhuis (from Amsterdam) The Netherlands"
Ik kreeg van Paul een reactie dat hij het niet kon lezen. Dat kan ik wel voostellen 25 meter van het podium! Het was echt een bijzondere belevenis en een voorrecht om bij de soundcheck aanwezig te kunnen zijn!
De volgende nummers heeft Paul gespeeld tijdens de soundcheck:
1 Honey hush
2 Blue suade shoes
3 Ebony and ivory
4 Venus and mars met valse start
5 Jet
6 C Moon
7 London town never let me down
8 1985 met aan het einde een klein stukje van Band on the run
9 Midnight special
10 Calico skies
11 Dance tonight
12 Ram on
13 Blue bird
14 Yesterday
15 Lady madonna
De soundcheck heeft meer dan een uur geduurd en Paul vroeg of we genoten hadden. Na de soundcheck liep Paul nog ongeveer 10 minuten rond op het podium. Ik schreeuwde kei hard hi Paul en zwaaide naar hem. Paul zwaaide toen naar terug! Echt geweldig!!!!
Na de soundcheck mochten wij in de zaal blijven en een plek uitzoeken. Uiteraard stond ik voor het podium in het midden waar Paul zou staan. Om 18:30 uur gingen de deuren open voor het publiek. Wat ik vervelend vond is dat er mensen waren die probeerde voor te dringen. Uiteraard gaf ik ze geen ruimte en kon ik me flink afzetten dankzij het hekwerk!
Om 21:08 uur begon het concert was ongeveer hetzelfde op een aantal nummers na. Zoals Come and get it, The word/All you need is love. Echt te gek maar ook nummers die nooit eerder live had gehoord zoals The night before en Juniors farm.
Voor Eleanor Rigby hield ik mijn tekst weer omhoog. Wederom kon Paul het niet lezen, terwijl de afstand slechts 6 meter was.
Op hetzelfde werd mijn tekst door de cameraman gefilmd, en was het te zien op de grote video schermen. Ik schrok daar wel van ha ha . Het punbliek wees vervolgens naar het scherm. Helaas keek Paul niet op het scherm. Mocht ik ooit nog in de toekomst naar een concert gaan, dan ga ik een groot spandoek maken.
Jullie kunnen het trouwens terug zien op you tube:
