Na zijn korte maar buitengewone leven, liet Buddy Holly een boeiend oeuvre na, zijn blijvende invloed is bijna onmogelijk in te schatten.
De melodische vreugde en felle onafhankelijke houding van zijn kunnen kun je voelen op Rave On van Buddy Holly, een collectie van 19 nummers van de onvergetelijke Holly wordt gebracht door een rijke verzameling van de huidige muzikale toppers en creatieve geestverwanten. Fantasy / Concord zal Rave On van Buddy Holly op 28 juni 2011 op de markt brengen.
Rave On van Buddy Holly mijdt de eerbiedige re-creaties die meestal op vergelijkbare projecten staan; de kunstenaars voelden zich duidelijk vrij om radicaal nieuwe interpretaties te verkennen en te brengen. Zeer weinig songwriters kunnen zo hartstochtelijk inspireren en een persoonlijke interpretatie geven, en beginnen onbevreesd aan de cover versies van de kunstenaars die het origineel brachten, zoals My Morning Jacket, Cee Lo Green, Justin Townes Earle, The Black Keys, Florence + The Machine, She & Him, Modest Mouse, Paul McCartney, Julian Casablancas, Lou Reed, Patti Smith, Fiona Apple en John Brion, Graham Nash, The Detroit Cobras, Kid Rock, John Doe, Karen Elson, Nick Lowe en Jenny O. Dat is alles maakt deel van veel meer dan louter een 'tribute album.'
Florence + The Machine brengen een industriële New Orleans vibe van 'Not Fade Away' (met hulp van Bayou symbool Ivan Neville op de toetsen). De elementaire begeleiding van The Black Keys raakt de emotionele kern van 'Dearest', terwijl Modest Mouse 'That'll Be the Day' brengt in een echte avant-garde stijl. De prachtige zang van Cee Lo Green, echoënd onder het applaus en percussie in zijn epische lezing van 'Baby, you’re so Square.' Paul McCartney's brengt het van oorsprong zangerige 'It's So Easy' in een rauwe, voortstuwende manier die gevuld wordt met luidruchtige gesproken ad-libs. Lou Reed brengt een laaiend 'Peggy Sue', vol met gitaren die in overdrive gaan en keyboards die gevaarlijke loopings nemen. De romantische onderbouw van de muziek van Holly komt naar voor bij meerdere man-vrouw duetten: Apple en Brion, Reed, Elson en Jack White (echtgenoot en producer) en She & Him.
Bekend van zijn werk met regisseurs als Martin Scorsese, Wes Anderson en Todd Haynes, werd de gewaardeerde film-musicsupervisor Randall Poster aangezocht om te produceren en toezicht te houden op het project. 'Als de tracks van de diverse bijdragen werden verzameld voor dit album,' zegt Poster 'leek het eerder op het verzamelen van diverse stukken van een complexe en originele puzzel ... en deze puzzelstukken moesten we terug brengen naar de echte wortels van de rock and roll. '
Poster geeft toe bijzonder gecharmeerd te zijn door de co-productie met partner Geyla Robb. Zij heeft een enorme invloed gehad op het hele concept ‘Rave On’ door de uitzonderlijke mix van de verschillende songs en de gebetenheid waarmee zij aan het geheel werkte. Poster wil ook de verschillende producers niet vergeten te vernoemen om hun zeer gewaardeerde inbreng zoals Matt Sweeney, Joe Henry, Jack White en CC Adcock. Zij brachten het album een zekere rijkdom bij.
Een echte pop pionier, was Buddy Holly die op 7 september van dit jaar 75 jaar zou worden, wiens verbluffende tunes rock 'n' roll punch brachten en voor een grensverleggende sound zorgden. Helaas, natuurlijk, hij stierf in 1959 op de leeftijd van 22. Maar Holly's muziek zal nooit sterven en heeft een grote invloed uitgeoefend op vrijwel elk onderdeel van de popmuziek. Zijn sprankelende inbreng, teder en elegante liedjesteksten, beknopte composities legden de lat hoog voor alle rock, country en pop muziek die volgden in zijn briljante kielzog. Een gedurfde bevestiging dat bewijst dat zijn muziek, aan de vooravond van zijn 75e verjaardag, actueler is dan ooit. Rave On van Buddy Holly is een bewijs van waardering en liefde voor zijn muziek.
Paul McCartney levert een andere kijk op het lied dan wat we gewend zijn van hem, het is rauw, ongepolijst, doorspekt met gesproken tekst en lijkt heel erg geïnspireerd door zijn 'Fireman' experiment. McCartney bracht dit nummer soms tijdens een concert, maar het gaat hier om een meer traditionele vertolking van het nummer zoals tijdens een concert in Dallas, Texas in 2009. Paul, Linda en Denny brachten ook een versie van dit nummer voor Denny Laine's Buddy Holly tribute album 'Holly Days' in de jaren zeventig, en McCartney zong het nummer ook op het concert tijdens de Buddy Holly Week in 1979.
(Bron: wogew.blogsot.com)
(Vert: Janien Nuijten-Colans)
{qtube vid:=k8Lep7xxY78 ap:=0}
{qtube vid:=mES9zyLDwp4 ap:=0}
