Peter Asher maakte carrière door de mensen om hem heen. In de late jaren 60 had Peter Asher de hipste bazen in de wereld, de Beatles.
Hij was in die tijd 'director of artists and repertoire' voor Apple, de platenmaatschappij die de Beatles in 1968 oprichtten.
Asher is al bijna 50 jaar een belangrijke figuur in de muziekindustrie als muzikant, producer, manager en directeur van Apple, waar hij belast was met het ontdekken van nieuw talent. De beslissing of het nieuw aangedragen talent een contract aangeboden zou krijgen, was een beslissing die door de Beatles werd genomen.
Hij had elke week een vergadering met zoveel Beatles als er in het pand van Apple aanwezig waren, zo vertelde hij tijdens een telefonisch interview vanuit zijn huis in California.
Ze stemden zelden in met zo’n voorstel. Ze waren een tamelijk omstreden stel bazen. Aan de andere kant waren ze erg tolerant ten opzichte van elkaars nukken. Als John voorstelde om samen met Yoko een of ander gek album te maken dan waren ze daar erg gemakkelijk in.
Asher, inmiddels 66 jaar stond op 1 mei jl. weer op het podium met een multimediale show ‘A Musical Memoir of ’60s and beyond’ in het Sellersville theater in Pennsylvania, waarin hij verhalen vertelde over de tijd dat hij nauw samenwerkte met de Beatles. Ook werden de hits gespeeld die hij maakte als lid van Peter and Gordon, vertelde hij over de ontdekking van James Taylor en Linda Ronstadt, waar hij de manager en producer van was. De show werd gelardeerd met filmbeelden, videoclips en foto’s.
Nadat Gordon Waller en Asher in 1968 besloten om hun samenwerking als Peter and Gordon te beëindigen heeft Asher niet meer op een podium gestaan. Met de Lennon-McCartney compositie ‘A world without love’ bereikten ze in 1964 de eerste plaats in de hitparade. In 2005 kwamen ze weer bij elkaar voor een liefdadigheidsconcert voor Mike Smith van de Dave Clark Five, een andere Engelse band die populair werd in Amerika.
Hij vond het wel een beetje raar dat het publiek oude nummers wilde horen die werden gezongen door een paar oude dikke mannen. Door sommige liedjes werd het publiek emotioneel geraakt. Er werd zelfs gehuild en zo.
Of je spreekt ze naderhand aan en dan zeggen ze: ‘Met dit nummer deed ik mijn vrouw een aanzoek, en dit herinnert me daaraan.’ Dus dan denk je: Oh, dit is dus niet een geheel oneervol beroep. Daarom hebben we er meer mee gedaan.'
Asher dacht dat zijn levendige podiumcarrière afgelopen was toen Waller overleed in 2009.
Hoe dan ook, hij had tijdens de shows gemerkt dat mensen geïnteresseerder waren in de verhalen die hij vertelde over zijn jaren in de muziek industrie als ze zelf in die industrie zaten. En hij was ook in staat om de aandacht van het publiek vast te houden toen hij wat lezingen over de muziek industrie deed.
Asher besloot om de muziek, de verhalen, de lezingen en het ophalen van herinneringen te combineren en hij maakte er een 'muzikale herinnering' van. 'Deze hele gecombineerde ervaringen, die ik in deze show samen heb gevoegd, combineert kleine beetjes van alles' Zei hij.
Asher heeft zeker verhalen om te vertellen.
Hij leerde McCartney kennen toen zijn zus, Jane Asher, met de Beatle uitging in de 60’s. Feitelijk, deelden hij en McCartney de bovenste verdieping van huize Asher, waar de Beatle verbleef als hij en zijn bandgenoten niet op tour waren.
'We vonden hem aardig,' zei Asher, sprekend voor zijn hele familie. 'Hij leek een goede man. Toen hij daar een tijdje woonde, werd het een beetje verwarrend, omdat er altijd een groep Beatlesfans voor het huis stonden. Het was best vreemd, maar interessant.'
Toen Peter en Gordon een platencontract tekenden, herinnerde Asher zich nog dat McCartney 'A World Without Love' voor hem speelde.
'Het was een nummer dat nog niet af was, en de Beatles besloten het niet op te nemen,' zei Asher. 'Op dat moment ging ik terug naar Paul en vroeg hem om het af te maken. Ik moest hem een beetje pushen, want hij had het nog niet af. Maar hij kreeg het op tijd klaar voor de opname sessies en bracht het naar mij.'
Tijdens de show laat Asher een foto van de songtekst en akkoorden zien, geschreven in McCartney’s handschrift.
'Uiteraard bewaar ik het origineel veilig, tenzij alles naar de hel gaat en ik naar Sotheby’s moet' zei Asher.
Asher gebruikte zijn relatie met McCartney voor een vaste positie bij Apple. Zijn belangrijkste ontdekking voor het label was Taylor.
Asher produceerde het eerste album van Taylor. Dit album werd vorig jaar tegelijk met het andere werk van Apple her-uitgegeven. Asher schreef een paar nieuwe regels voor het album en geeft toe dat hij zelf geloofd dat hij het overgeproduceerd heeft. 'Ik vond James zo goed' zegt Asher. 'Ik dacht dat hij erg belangrijk was. Ik dacht dat hij een echt goede artiest was. En dat was eindelijk een keer dat mijn oordeel juist was. Ik heb zo vaak fouten gemaakt maar dit was helemaal goed.'. Toen Apple ophield met bestaan ging hij samen met Taylor terug naar de Verenigde Staten.
Asher produceerde het meeste van Taylor’s albums, waaronder 'Sweet Baby James,' 'Mud Slide Slim and the Blue Horizon,' 'Gorilla' and 'JT.'
Asher, die in 1977 en 1989 de Grammy won voor Producer van het jaar, ging in de jaren 70 verder met het produceren en managen van Ronstadt. Asher, Taylor en Ronstadt stonden samen in 1977 op de cover van het decembernummer van Rolling Stone.
'Ik dacht dat Linda een grote ster zou worden,'zo zegt hij. 'Mijn god, toen ik haar voor het eerst zag, een geweldige zangeres, prachtig uiterlijk met hele korte broekjes en blote voeten'. En ze was niet alleen fantastisch en een van de beste zangeressen die ik ooit had gehoord in mijn leven maar ze was ook nog slim, cool en noem maar op. Ik werd een enorme fan. Ik kon me niet voorstellen dat er mensen konden zijn die geen fan van haar waren. Er was niks aan haar wat je niet leuk zou kunnen vinden.' Het album waarmee Ronstadt doorbrak was 'Heart Like a Wheel', door Asher geproduceerd, met daarop de hitsong 'You're No Good.'
'Toen we klaar waren met dat lied, wist ik dat we een hit hadden gemaakt'zegt Asher. 'Ik dacht: daar gaan we dan. Dit is de hit. Hier is een nummer 1. En dat werd het dus ook.'
Van alle baantjes die hij in zijn muziekcarrière had gehad is zijn favoriete baan die van producer. Hij heeft ook albums van Bonnie Raitt, 10,000 Maniacs, Randy Newman en Cher geproduceerd.
'Ik hou ervan om in de studio te zijn. Het is een voorrecht om samen te kunnen werken met zangers en musici die veel talentvoller zijn dan jezelf bent, maar je mag ze toch vertellen wat ze moeten doen en ze nieuwe dingen te laten proberen'
(Bron: articles.lancasteronline.com)
(Vert.: Han Hagen, Tanja van Alfen, Daniele de Lignie)
