'Zal er ooit een tijd komen dat Lennon/McCartney weer samen muziek zullen gaan schrijven?'
Deze vraag was een van de vele die gesteld werd tijdens een persconferentie m.b.t. Paul McCartney's solodebuut in 1970: McCartney. Met het antwoord van de Cute Beatle was voor de wereld meteen duidelijk dat The Beatles niet meer bij elkaar zouden komen. McCartney's simpele 'nee' sprak boekdelen. Zijn andere antwoorden hielpen ook niet echt. En zo, terwijl 's werelds meest geliefde band uit elkaar viel, begon een solocarrière die tot op de dag vandaag voortduurt. Op 7 juni gaat Concord's Hear Music Label verder met The Paul McCartney Archive Collection met de heruitgaven van McCartney uit 1970 en het vervolg uit 1980: McCartney II. Beide uitgaven zullen beschikbaar zijn in een CD Special Edition, CD+DVD en twee LP pakketten. (dank aan onze goede vrienden bij MusicTAP voor de tip!)
Zie ook: http://musictap.net/?s=McCartney
'McCartney' (1970) werd door de artiest opgenomen in de afzondering van zijn homestudio, ver weg van zijn beroemde vrienden. De multi-instrumentalist speelde de basgitaar (uiteraard) plus de drums, akoestische gitaar, slaggitaar, piano, Mellotron en orgel (en, zoals hij zelf toevoegde: 'Speelgoedxylofoon en pijl en boog') op het album, en zijn echtgenote Linda zong mee en zorgde voor de foto op de albumhoes.
De release was dus in april 1970 en arriveerde middenin een enorme controverse; de bitterheid van het uiteengaan van the Beatles werd uitgespeeld in de media, waarin McCartney waarschijnlijk de eerste slag uitdeelde met zijn presrelease. Er was ook een hindernis te nemen met betrekking tot de datum van de albumrelease: het leek er even op dat dit zou samenvallen met de geplande release van Let It Be; Phil Spector was dit laatste album van the Beatles aan het mixen en samenstellen, tot teleurstelling van McCartney, op het moment dat McCartnet zijn solodebuut aan het opnemen was.
Na de release bereikte 'McCartney' de hoogste plek in de Amerikaanse Billboardlijst, terwijl Bridge Over Troubled Water van Simon & Garfunkel (waarvan later dit jaar ook een deluxe uitvoering uitkomt) dat in Engeland niet haalde.
Onder de Beatles-kliekjes, instrumentale nummers en pretentieloze, kleine liedjes, was er een majestueus werk bij: 'Maybe I'm Amazed.' Verder tussen de uitgesproken lo-fi stukken vinden we de uitstekende ballads 'Junk' en 'Every Night', als goede voorbeelden van McCartney's moeiteloze melodieuze gave. De weemoedige, eenvoudige toon van 'McCartney' verbijsterde vele luisteraars, ondanks het grote commerciële succes. McCartney liet hen 10 jaar lang wachten en raden, met alleen zijn muse om hem te leiden, en slechts 'The Lovely Linda' die consequent aan zijn zijde bleef.
Met The Beatles in staat van onzekerheid werkte Paul aan 'McCartney'. Toen in de zomer van 1979 hetzelfde lot Wings overkwam, na de release van Back to the Egg, wat het laatste album van Wings bleek te zijn, keerde de artiest terug naar zijn homestudio. Die zomer nam hij een aantal nummers op, waaronder 'Wonderful Christmastime'. Daarna ging hij op tournee door Engeland met Wings, en het Japanse deel van die tour, wat leidde tot zijn beruchte marihuana-arrestatie.
Na 9 dagen in de gevangenis keerde McCartney terug naar huis. Hij wist nog niet zeker of hij wilde dat Wings een toekomst had, en daarom besloot hij zijn solo-opnames van het jaar ervoor uit te brengen als McCartney II.
II kwam uit in mei 1980, en had een grote hit, net als zijn voorganger. Dit keer was dat 'Coming Up', een aanstekelijk dansnummer dat volgens de verhalen een favoriet was van John Lennon. Evenals 'McCartney' bevatte II instrumentale tracks en meer experimentele composities, dit keer met gebruik van moderne (en New-Wave geïnspireerde?) synthesizer geluiden. De tweede single, 'Waterfalls', deed het goed in Engeland maar het ingetogen liedje deed weinig in Amerika. Toch kwam het album op nummer 1 in Engeland en op nummer 3 in de VS, en het succes ervan moedigde McCartney aan zijn carrière te vervolgen zonder Wings.
Evenals 'McCartney' bleef het vervolg (II) een enigszins gepolariseerde klassieker, maar beide albums tonen de zanger en songwriter in zijn avontuurlijke modus.
Hear Music heeft nog geen details vrijgegeven voor de aankomende deluxe uitgaven van 'McCartney' en 'McCartney II', maar blijf de site in de gaten houden voor de details. In de tussentijd vind je die tracklijsten van beide albums hieronder. Deze zullen spoedig gewijzigd worden zodra bekend is welke bonustracks er zullen zijn. (Bonustracks van McCartney II zijn niet hieronder weergegeven, hoewel het kan zijn dat ze wel op de nieuwe uitgaven zullen staan. Dat geldt uiteraard ook voor 'McCartney', er is genoeg ander materiaal dat bijgevoegd zou kunnen worden).
Paul McCartney, McCartney (Apple PCS 7102 (U.K.)/Apple SMAS 3363 (U.S.), 1970 — reissued Concord/Hear Music, 2011)
1.The Lovely Linda
2.That Would Be Something
3.Valentine Day
4.Every Night
5.Hot as Sun/Glasses
6.Junk
7.Man We Was Lonely
8.Oo You
9.Mamma Miss America
10.Teddy Boy
11.Singalong Junk
12.Maybe I’m Amazed
13.Kreen — Akore
Paul McCartney, McCartney II (Parlophone PCTC 258 (U.K.)/Columbia FC 36511 (U.S.), 1980 — reissued Concord/Hear Music, 2011)
1.Coming Up
2.Temporary Secretary
3.On the Way
4.Waterfalls
5.Nobody Knows
6.Front Parlour
7.Summer Day’s Song
8.Frozen Jap
9.Bogey Music
10.Darkroom
11.One of These Days
(Bron: the seconddisc.com)
(Vert.: Ruby Van Den Bergh)
