Dit is een vraag die vele mensen zich al gesteld hebben als ze een doos met half vergeten platen op de zolder terugvinden.
Veel van hen veronderstellen vergeefs dat als het iets met de Beatles te maken heeft het dan ook waardevol moet zijn. Vinyl platen zijn niet zeldzaam en Beatles platen al helemaal niet. Onbekende artiesten of bands, ja, Beatles, nee.
Tenminste dat is doorgaans de regel. De Beatles waren tenslotte de best verkopende act van hun tijd en daardoor werden hun platen, in tegenstelling tot andere artiesten, in gigantische oplages gedrukt. En als de eerste oplage uitverkocht was werd er meteen een nieuwe voorraad gemaakt. En aangezien de Beatles in de jaren 70 en erna populair bleven zorgden de platenmaatschappij er wel voor dat ze voldoende in voorraad bleven houden.
Dus bleven de standaard platen van de Beatles zowel in Amerika, Engeland en andere landen gewoon te koop in de muziekwinkels tot de cd in de jaren 90 zijn intrede deed. In de laatste jaren kwamen de oude vinyl platen weer in trek en werden de Beatles albums opnieuw gedrukt. In 2010 werden er zelfs meer vinyl platen verkocht dan in de voorliggende jaren tot 1991.
En de afgelopen twee jaar was het meest verkochte nieuwe uitgegeven vinyl album “Abbey Road" van de Beatles. En er komt zelfs nog een vinyle versie van de in 2009 geremasterde CD. Dus als je op een Beatles elpee stuit hoeft het er dus niet perse een uit de jaren zestig te zijn.
Een uitgave uit 1978 van bijvoorbeeld “Meet the Beatles" heeft niet het jaartal 1978 ergens staan, er staat nog steeds 1964. In 1987 werden van de Beatles albums op cd in Engeland wel nieuwe vinyle platen gemaakt maar dat mocht niet van de Amerikaanse albums gedaan worden.
En alleen van de platen die op cd waren verscheen mocht weer een vinyle plaat van worden gemaakt. Dus platen zoals “A collection of Beatles Oldies" uit 1966 en “The Beatles At The Hollywood Bowl" uit 1977 vielen buiten de boot.
Je zal na het lezen van dit artikel zo langszamerhand wel begrijpen dat je niet zomaar aan een Beatles verzamelaar kunt vragen of een bepaald album veel waard is.
In de kringen van de Beatles verzamelaars wordt de waarde van een bijzonder stuk bepaald door welke druk het is en niet door de titel. Is het een orginele eerste druk uit de jaren zestig? Of een latere druk , maar nog steeds uit de jaren zestig? Is het in mono of stereo? Komt het uit een fabriek van de west of de oostkust? Uit de jaren zeventig? Een buitlandse druk?
Zit de originele binnenhoes er nog bij? Zitten er krassen op of kan je het nog steeds goed afspelen? Is er geschreven op de hoes of op het label? Is de hoes heel, of gescheurd met ezels oren? De meeste oude platen zijn lelijk geworden en er staat de naam of initialen van de oorspronkelijke eigenaar op geschreven. Of zelfs een heel adres. En er zitten krassen op, of nog erger, viezigheid in de groeven. Dus als je zeker weet dat je oude plaat een eerste druk is EN dat het nog steeds in een goede conditie verkeert, alleen dan kan je er misschien van uitgaan dat je oude plaat iets waard is.
Dit geldt over het algemeen voor de meeste Beatles platen. Maar er zijn ook uitzonderingen op de regel. Want ja, er zijn nog wat Beatles juweeltjes te ondekken. Een advies: als je toevallig in het bezit bent van een origineel kopie van het amerikaanse “Yesterday ...and Today" album, probeer dan niet de geplakte hoes er af te peuteren zodat je de daaronderliggende “slagers"hoes kan zien.
Te veel mensen hebben dit al eerder gedaan dus is een complete hoes, zonder gepeuter veel meer waard.
(Bron: wogew.blogspot.com)
(Vert.: Danielle de Lignie)
