Met afstand de meest succesvolle, invloedrijke en creatieve platenproducer in de populaire muziekgeschiedenis was Sir George Martin. Zijn werk met de Beatles in de jaren zestig gaf rock&Roll een heel andere impuls op het gebied van schrijven, opnemen en ervaring.
De onofficiële ‘Vijfde Beatle’ George Martin leerde en inspireerde de vier jongens uit Liverpool om te experimenteren en om hun eigen sound tot een hoger level te brengen en maakte zo een blauwprint die door vele vooruitstrevende popgroepen gebruikt zou worden.
Zijn creatieve nalatenschap mag niet worden onderschat en we zijn zeer blij dat we Sir George met zijn 85ste verjaardag mogen feliciteren
Martin werd geboren op 03 januari 1926 en groeide op in een middenklas arbeidersgezin. Hij leerde zich zelf op de piano spelen, vlak voor de tweede wereldoorlog in Europa uitbrak. Terwijl hij er van droomde om een piloot te worden werd Martin niet aangenomen door de luchtmacht (Royal Air Force) maar kwam hij uiteindelijk in dienst bij de Fleet Air Arm (een onderdeel verantwoordelijk voor het onderhoud van vliegtuigen en helikopters aan boord van de vliegtuigschepen) van de Koninklijke Marine. Hij heeft nooit een gevecht meegemaakt tijdens de oorlog en hij bleef nog een jaar na de oorlog in dienst alvorens hij zich aanmeldde bij de Muziekschool van Guildhall. Hier leerde hij componeren, arrangeren, produceren en opnemen.
In 1950 kreeg hij een aanstelling als assistent van de directeur van Parlophone records, Oscar Preuss.
Als klein onderdeel van EMI was Parlophone in die tijd voornamelijk bekend door de kleinere, regionale acts. Na jaren lang onder Preuss te hebben gewerkt verving Martin hem in 1955. Hij contracteerde in die tijd verschillende onbekende jazz groepen en komieken waaronder ook de later bekende komiek Peter Sellers. Na een toevallige ontmoeting met manager Brian Epstein in 1962, contracteerde Martin het jonge Liverpoolse kwartet The Beatles en gaf in maart 1963 hun debuutalbum Please Please Me uit.
Vanaf het begin begeleidde hij John Lennon en Paul McCartney met hun gezamenlijke talent om liedjes te schrijven. Martin stond de Beatles niet alleen creatief bij maar bood hun ook een esthetisch palet aan waarmee ze hun sound in de jaren zestig mee konden ontwikkelen en uitbreiden.
In 1965 stopte de samenwerking van Martin met EMI en Parlophone, maar hij bleef de muziek van de Beatles produceren en liet ze kennismaken met technieken zoals overdubben, het achteruit spelen van banden en geluidseffecten, maar ook met klassieke instrumenten die albums zoals ‘Revolver’of ‘sgt Pepper’ hun vooruitstrevende en nieuwe geluid gaven. Martins instrumentale bijdrage bestond onder andere uit het klavecimbel spel op ‘In My Life’en de Franse Hoorn op ‘For No One’.
In het kielzog van het enorme success van de Beatles bij Parlophone, werkte Martin ook samen met artiesten zoals de Hollies, Cilla Black en Gerry & the Pacemakers. Na een geschil met EMI over zijn salaris richtte Martin de AIR productie maatschappij op en produceerde hier verschillende Engelse Soul bands maar ook een aantal van Paul’s soloprojecten waaronder de filmmuziek voor de James Bond film, ‘live and Let Die’ in 1973. Martin bleef samen werken met een groot aantal bands en muzikanten, had de supervisie over de cd uitgave van de Beatles cataloog in de jaren 80 en werkte samen met the Who gitarist Pete Townsend aan een Broadwayproductie van ‘Tommy’.
Martin werd in 1996 tot Ridder geslagen en heeft in de jaren daarna van zijn pensioen genoten.
Door zijn unieke manier van opnemen en produceren in de jaren vijftig en zestig was George Martin de perfecte man om mee samen te werken voor de Beatles in het bijzonder (en voor de populaire muziek in het algemeen) en bracht daardoor hun muziek tot grote hoogte. Zijn technische vaardigheden en esthetische gevoeligheid hielp de Beatles en vele andere projecten tot de tijdloze klassiekers waar we nu nog steeds naar luisteren. En we zullen nog vele jaren vanaf nu blijven luisteren naar de muziek die ooit door George Martin werd geïnspireerd en geproduceerd.
Van harte gefeliciteerd, Sir George!
(Bron: ology.com)
(Vert.: Daniele de Lignie)
