Deze week is het dertig jaar geleden dat John Lennon werd vermoord. Sommigen vragen zich af wat Lennon nog gemaakt zou hebben als hij was blijven leven, anderen concentreren zich op de dag van zijn dood. En natuurlijk wordt er ook stilgestaan bij zijn nalatenschap en de herinneringen die we aan hem hebben. Een greep uit de verschillende benaderingen.
Hij was door en door kunstenaar, ‘Lennon’s neiging om kunst en leven met elkaar te vermengen, lijkt opvallend voorspellend’, zegt Newsweek’s Andrew Romano. ‘Tegenwoordig is dat een must voor sterren.’ Lennon liet zien ‘hoe je je roem kunt gebruiken als inspiratiebron en er een eigen draai aan kunt geven’, en ‘hij demonstreerde hoe groot de massamedia je kunnen maken’. Dat is zijn stempel op de wereld van celebrities. ‘Toen Angelina Jolie en Brad Pitt de paparazzi naar Namibië lokten voor de geboorte van hun dochter Shiloh, en vervolgens de opbrengst van de foto’s doneerden aan een lokaal doel, deden ze John en Yoko na’.
Was hij echt zo’n pacifist? ‘Lennon zal gevierd worden als een man die zich onomwonden uitsprak voor de vrede in een wereld op drift’, zegt John McMillan in The Boston Globe. We herinneren ons hem op die manier deels vanuit onze ‘behoefte om de tragedie en zinloosheid van zijn dood te benadrukken’. Maar zulke ‘goedbedoelde karakteriseringen zijn niet correct’. In werkelijkheid stond Lennon ambivalent tegenover pacifisme en zijn pubiek enthousiasme voor de vredesbeweging was grillig’. Zijn visies en ervaringen laten in feite zien hoe ‘verscheurd en onzeker de jaren ’60 eigenlijk waren’.
Lennon was complexer dan we ons herinneren, hij ‘weerspiegelde de houding van zijn generatie’, aldus Ray Connolly in The Telegraph. ‘De man waar ik de afgelopen dertig jaar over gelezen heb, lijkt steeds minder op de John Lennon die ik heb gekend’. Yoko Ono en anderen hebben zijn tekortkomingen ‘uit het publieke geheugen weggepoetst’. Hoewel we nu ‘in geïdealiseerde bewoordingen over hem praten’, was Lennon ‘een complex en vaak tegenstrijdig persoon’, die ‘soms erg domme dingen deed wanneer hij zijn naïef, oprecht gevoel liet commanderen door een brein dat gemakkelijk oordeelde en propagandistische trekken had.’
(Bron: huffingtonpost.com)
(Vert.: Frank Kremer)
