Maar een paar levens zijn zo grondig onderzocht als dat van John Lennon, met dikke biografieën variërend van Albert Goldman’s beruchte, kleingeestige (en feitelijk onbetrouwbare) verhaal tot Ray Coleman’s 'The Definitive Biography' tot het recente, briljante deel van Philip Norman’s 'John Lennon: The Life'. In dat soort boeken (en soms de afwezigheid ervan) zijn stukjes informatie verborgen die soms zelfs aan de blik van de grootste fans ontsnappen. Wist je bijvoorbeeld dat Lennon’s Dakota appartementencomplex diende als de vestiging voor Roman Polanski’s veelzeggende horrorfilm uit 1968, Rosemary’s baby? Hieronder staan een aantal soortgelijke feiten, waarvan je er waarschijnlijk weinig kent.
Paul McCartney spoorde Lennon aan om met ‘pensioen’ te gaan in 1980.
Hoewel hij het solowerk van zijn voormalige partner zogenaamd afschuwelijk vond, hield Lennon bij de muzikale activiteiten van McCartney goed in de gaten. Na het horen van McCartney’s eenmansband solo hit, ‘Coming Up’, in 1980, zou Lennon hebben gezegd: ‘Oh, [vloekt], ik zal terug moeten gaan.’ Later gaf hij toe het nummer geweldig te vinden.
Zijn favoriete album was van… The B-52’s.
Het is over het algemeen bekend dat toen Lennon The B-52’s ‘Rock Lobster’ voor het eerst hoorde in een discotheek op Bermuda in 1979, herkende hij meteen dat de schreeuw van Cindy Wilson’s aan het einde van een nummer, een hommage was aan Yoko Ono. Sinds die tijd zegt Ono dat zij en Lennon aldoor naar The B-52’s luisterden tijdens het opnemen van de nummers voor hun Double Fantasy album. Wat minder bekend is, dat Lennon vlak voor zijn dood, vertelde dat de debuut-cd van The B-52’s zijn favoriete album was.
Hij was 'Best Man" op de bruiloft van Young Frankenstein acteur, Peter Boyle.
Peter Boyle ontmoette zijn vrouw, Loraine Alterman, toen zij de set van Young Frankenstein bezocht als verslaggeefster voor Rolling Stone. Alterman was een vriendin van Yoko Ono en naderhand werden de twee koppels hele goede vrienden en ook buren in het Dakota appartementencomplex. Na Lennon’s dood zweerde Boyle dat hij nooit mee zou doen in een film die geweld verheerlijkt.
Hij was gast bij Monday Night Football, zes jaar voordat dit programma zijn dood bekendmaakte aan de wereld.
Op 9 december 1974, was Lennon te gast bij Monday Night Football samen met Ronald Reagan, toen nog gouverneur van Californië . Later doken er verhalen op dat buiten de camera om, Reagan vrolijk de spelregels van het Amerikaanse Voetbal aan Lennon uitlegde, terwijl het spel gewoon doorging. Toen Howard Cosell tijdens een MNF tv-uitzending op 8 december 1980 aan de wereld moest vertellen dat Lennon vermoord was, noemde de legendarische presentator het nieuws ‘een onbeschrijflijke tragedie’.
Hij verzamelde Beatlesmemorabilia.
Lennon was een enthousiast supporter van de Beatles conventies welke halverwege de ‘70’s begonnen op te komen. Hij stuurde vaak assistenten naar de conventies om interessante artefacten te verzamelen. May Pang heeft de eerste Beatlesconventie bijgewoond, waar ze Jurgen Vollmer tegen het lijf liep, een oude vriend van Lennon en die foto’s had gemaakt tijdens hun Hamburgdagen. Lennon heeft een van deze foto’s gebruikt voor de voorkant van zijn album Rock ‘n’ Roll van 1975. Een van Lennon’s andere bijzondere bezittingen was een set van Beatles poppen, die hij gekregen had van Elton John.
Hij voerde maar drie Beatles nummers uit nadat de Fab Four opgesplitst waren.
Lennon’s beroemdste Madison Square Gardenshow bevatte slechts een Beatles nummer: Come Together.’ In 1975 klom John Lennon weer op het Garden podium samen met zijn vriend Elton John, om een duetversie uit te voeren van ‘Lucy in the Sky with Diamonds’ en ‘I Saw Her Standing There’. Lennon kondigde de laatste aan als ‘een nummer van een oude en verloofde vriend van mij genaamd Paul.’ Lennon deed de Beatles’ ‘Yer Blues’ met The Plastic Ono Band, maar in die tijd waren de Beatles nog officieel bij elkaar.
Hij was een grote fan van Bing Crosby.
The Beatles’ eerste grote hit, ‘Please please me’, was deels geïnspireerd door een zin uit een Bing Crosby nummer: ‘Please lend a little ear to my pleas.’ In 1978 gaf Yoko Ono hem een tweedehands ‘50’s ‘Bubbletop’ Wurlitzer jukebox cadeau voor zijn verjaardag. Lennon vulde de machine met zo veel Bing Crosby 78-toeren platen als hij kon vinden.
Hij was de eerste solo-spelende Beatle.
Lennon is altijd verontwaardigd geweest dat Paul McCartney zijn scheiding van de Beatles aankondigde, terwijl het eigenlijk Lennon zelf was die als eerste wegging. Hoe dan ook, Lennon heeft zichzelf altijd troosten met het feit dat hij de eerste was die zonder zijn Fab Four maatjes opereerde. Zijn eerste niet-Beatles optreden was met The Rolling Stones’ Rock and Roll Circus, in december 1968. In september van het volgende jaar, deden hij en de Plastic Ono Band hun Live Peace in Toronto show.
De locatie van zijn as is en blijft geheim.
De locatie van de as van Lennon is nooit bekend gemaakt aan het publiek. Dat weet alleen Yoko Ono, al gaat er het gerucht dat een deel uitgestrooid zou zijn over Strawberry Fields Memorial in het Central Park van New York. Een belangrijk punt na Lennon’s dood: Yoko Ono en Paul McCartney hebben eens gezegd: Herhaal nooit de naam van Lennon’s moordenaar. Daarbij voldoe je alleen aan het verlangen van een gestoord persoon naar bekendheid..
Hij was de enige Beatle die nooit een Paul McCartney Wings of solo optreden heeft bijgewoond.
Ringo Starr was onder de toehoorders tijdens een Wings show in 1974; evenals George Harrison, wie een McCartney optreden bijwoonde in 1993. Allebei zijn ze met hun voormalige Fab Four partner op het podium verschenen. Lennon heeft nooit een McCartney show bijgewoond, maar hij ging bezocht McCartney wel in New Orleans, tijdens de laatste Venus en Mars sessies. Of hij nu wel of niet aan het album zou hebben meegewerkt is giswerk.
(Bron: gibson.com)
(Vert.: Tanja van Alfen)
