Er zullen vele kaarsjes worden gebrand aanstaande zaterdag, wanneer de 70e verjaardag van de 'politiek geëngageerde' John Lennon wordt gevierd in deze liberale westkust stad die nog steeds zijn muziek, leven en ideologieën aanhangen.
Tegelijkertijd is het in 2010, 30 jaar geleden dat Lennon door M .C. werd vermoord, voor de deur van zijn appartement in Manhattan, in december 1980.
De Britse media herinnert zich hoe Amerika moeite had met de 'politieke' Lennon.
'Lennon is meer dan alleen een Beatle voor ons. Hij is een onuitputtelijke bron van inspiratie, zoals hij ons All You Need is Love gaf, en Give Peace A Chance', aldus Molly Pargeter, student aan Eugene fan college.
Deze week wordt in Eugene en andere gemeenschappen de documentaire The U.S. vs. John Lennon' vertoont. De Britse media kijkt vooral uitvoerig naar waarom de Amerikaanse regering (onder Nixon) Lennon probeerde te arresteren en vleugellam te maken vanwege zijn antioorlog protesten, die heden ten dage worden beschouwd als doodnormale vreedzame acties voor wereldvrede.
Sinds zijn dood heeft de Amerikaanse regering excuses aangeboden voor het spioneren op Lennon, de Verenigde Naties hebben hem geëerd, Het Vaticaan heeft hem zijn uitspraak over Jezus vergeven ( Beatles are more populair than Christ) en zijn geboorteplaats Liverpool heeft hem op een voetstuk gezet met wat bijna omschreven kan worden als een heiligverklaring, in Engeland.
De BBC zond onlangs 'Lennon Naked' uit, een documentaire die Nixon neerzet als een 'geschifte', die dacht dat een naakt Lennon en Ono een bedreiging zouden vormen voor de verenigde staten.
De film, en ander historisch bewijsmateriaal, geven aan dat Lennon’s gebruik van het woord 'Revolutie', werd bedoeld als zijnde 'Een revolutie van de Geest', een wereld waarin mensen meer begrip zouden tonen voor elkaar en meer Liefde als antwoord zouden verkiezen voor hun problemen.
'Lennon was zijn tijd ver vooruit. Ondanks dat het interessant is om zijn muziek te beluisteren en te ontleden, is het juist zijn politieke filosofie die nog steeds nagalmt. En zeker nu, wanneer we hem herdenken op wat zijn 70e verjaardag zou zijn geweest', zegt Pargeter, die ook familie in Engeland heeft. 'In Engeland zijn er nooit discussies of Lennon wel of geen held is, of een van de meest opmerkelijke persoonlijkheden van de 20e eeuw. Ze herinneren zijn lef om op te komen voor de vrede. Hij was de eerste wereldster die zijn hele leven tot kunst verhief', voegt ze toe.
Als antwoord op de vraag wat Lennon van het huidige politieke klimaat in de USA zou vinden, antwoord een bron in London eenvoudig 'Hij zou overgeven van al die hypocrisie daar'
'Gegeven wat ik weet van de man, - en niet wat mensen hem toebedelen als zijnde een Beatle, of zijnde een icoon, dan zou hij het waarschijnlijk toejuichen wat president Obama momenteel doet voor de armen, maar hij zou een hekel hebben aan de 'Tea Party'die niet toegankelijk is voor de gewone man'. Aldus Alan Nelson, die van dezelfde post WW2 generatie als Lennon is.
Het was een van Lennon’s beste vrienden en Beatle partner, George Harrison die zei: ' Politiek geëngageerd zijn, was een gedeelte van Lennon zelf.' Vlak voor zijn heengaan op 29 november 2001, vertelde Harrison nog in een van zijn laatste interviews voor een Britse krant over zijn herinneringen aan Lennon. 'Hij (Lennon) woonde in New York die laatste paar jaren, en hij hield oprecht van de USA. Hij wist alles over wat er gaande was daar. Ik denk dat hij ontevreden was over de richting waar beide landen heengingen. '
Nelson, zelf 71, legt verder uit; 'Je moet begrijpen hoe Engeland in elkaar stak na de oorlog. John en ik werden geboren en getogen als kind tijdens de belegering en de nasleep van de oorlog. Het laat een blijvend litteken bij je achter.'
Het is interessant om op te merken dat Lennon, na het uiteengaan van The Beatles, als een van de eerste creatieve acties meedeed aan een Britse anti oorlogsfilm 'How I won The War'in 1967. Hoewel Lennon maar een kleine rol in de film had, was deze toch politiek betrokken.
De rol fungeerde ook als een van zijn eerste ontmoetingen met Ono, wiens Japanse kunst op dat moment ook politiek getint was, met thema’s als Wat doet een atoombom met mensen.
'Op geen enkele manier zouden wij onze kinderen laten opgroeien in een wereld die opnieuw werd uiteengescheurd door oorlog en inhaligheid', zei Nelson in een recent interview. 'Weet je, John was gewoon een vent die er over droomde dat alle mensen samen konden leven in vrede. Wat is daar nou eigenlijk zo radicaal of politiek betrokken aan?
(Bron: huliq.com)
(Vert.: Jasper Bouts)
