Als de laatste managementproblemen bij EMI ergens een indicatie voor zijn, dan is het wel dat het label van plan is om zijn enorme archief te laten bestaan in de toekomst.
De promotie van Roger Faxon naar directeur werd deze week aangekondigd, samen met de aankondiging dat het bedrijf van plan is om zichzelf te positioneren als een ‘managementbedrijf met uitgebreide rechten’. De 16-jarige geschiedenis van Faxon met het bedrijf en zijn vorige baan in de filmindustrie zal zonder twijfel op de proef gesteld worden met de nieuwe koers van EMI door woelige wateren.
“Muziek wordt meer gebruikt dan ooit tevoren, ondanks de lagere opbrengsten wereldwijd,’ zegt het bedrijf in een persverklaring. “Als resultaat hiervan wordt de managementstructuur van EMI veranderd om het bedrijf opnieuw neer te zetten als een managementbedrijf met uitgebreide rechten dat zijn voordeel kan doen met alle wereldwijde mogelijkheden in alle markten voor muziek."
EMI’s problemen werden dramatisch toen eerder dit jaar acquisities mislukten en directeur Elio Leoni-Sceti in diezelfde maand opstapte. Moederbedrijf Terra Firma stak ongeveer $183 miljoen in het bedrijf om ervoor te zorgen dat het niet zou hoeven te sluiten.
Faxon’s aanstelling en de andere veranderingen op managementniveau suggereren dat er meer baanverlies in de toekomst zou kunnen zijn, schrijft Gordon Masson in Variety. Het laat ook een verlangen zien om de opgenomen muziek en publiciteit samen te brengen, volgens Masson, ‘beide zaken vertrouwen op het werken met andere bedrijven, omdat de meeste artiesten die deals liever apart doen dan een contract tekenen bij hetzelfde bedrijf."
Dat betekent minder verplichtingen voor nieuwe artiesten en meer vertrouwen op publiciteitsrechten van hun enorme archief — met kleine bands als The Rolling Stones, Pink Floyd en The Beatles.
Wat dit betekent voor nieuwere EMI artiesten is minder duidelijk. Tegenwoordig gelooft men dat een artiest geen groot label meer nodig heeft om een groot succes te worden. Recente informatie laat iets anders zien. De IFPI (International Federaties of the Phonographic Industry) onthulde eerder dit jaar dat platenlabels meer uitgeven aan onderzoek en ontwikkeling dan welke andere industrie ook. Muziekindustrie A&R en marketing kosten jaarlijks zo’n $5 biljoen, 30% van de verkoopopbrengsten.
Maar het investeren in nieuw talent is niet bepaald winstgevend. $1 miljoen dollar kost het tegenwoordig om een artiest te laten doorbreken en veel labels zien dat geld nooit meer terug. Directeur Mike Smit van Columbia Records vertelde onlangs aan Billboard dat winst op de lange termijn afhangt van een succesvolle catalogus. Huidige artiesten hangen hun albums aan verschillende labels en zorgen er zo voor dat geen een label rechten heeft op hun catalogus in de toekomst.
EMI’s plan voor hun bestaande catalogus is duidelijker als je het in deze context plaatst. Natuurlijk betekent het wel dat minder nadruk op nieuw talent minder opnames zal betekenen en dat zal betekenen dat Abbey Road een museum zal worden. Laten we allemaal duimen dat dat niet gaat gebeuren.
(Bron: bizmology.com)
(Vert.: Ellen Clement)
