Kan je je nog herinneren toen iedereen die ‘25 Dingen Over Mij’ lijstjes vorig jaar vervelend begonnen te vinden, maar dat je tegelijkertijd ook je eigen lijst wilde maken? Het lijkt erop dat Yoko Ono ook mee is gaan doen met deze trend en heeft dit weekend haar eigen lijst van Yoko feitjes gemaakt.
Als ik niks zou weten van Yoko Ono behalve wat er op de lijst staat, zou ik denken dat de vrouw geobsedeerd is van haar lichaam, en dan vooral haar voeten. Maar liefst zeven items gaan over haar obsessie met haar onderste ledematen, alles over haar filosofie over hakken en platte schoenen tot de volgende uitleg over haar benen:
4. ‘Ik heb vrij korte benen die passen bij mijn korte lengte. Dat vind ik geweldig. Het feit dat ze kort zijn maakt het makkelijker om me mee voort te bewegen. Kan je je voorstellen als ik lange benen zou hebben gehad? Dan zouden ze allebei in aparte richtingen gaan ofzo. Wat had ik dan moeten doen? Ik ben blij met mijn korte benen.’
Tegen die logica kan je niks inbrengen.
Maar wat handen betreft heeft Yoko een hartverscheurende frustratie: ondanks dat ze van handschoenen en ringen houdt kan ze ze niet dragen want ‘mijn handen kunnen dan niet goed ademen’.
Probeer ook geen schoonheidsproducten te smeren op Yoko’s gezicht. Het zal ‘in opstand’ komen tegen de kleverigheid. Nu we het toch over haar hoofd hebben, Yoko vertelt iets wat ze deelde met haar overleden man John Lennon:
14. ‘Mijn hoofd was ongewoon groot voor mijn kleine lichaam. Daarom noemde John me een ‘Marsmannetje’.’
Wat toevallig. Ik heb Yoko ook een Marsmannetje genoemd, maar meer om dit soort dingen.
Als je het eind van de lijst nadert, heeft Yoko het wel meer over belangrijkere zaken dan alleen haar lichaam. Ze heeft het over ‘onze tijd als goden en godinnen’ (je weet wel, toen we ‘groter dan dinosauriërs’ waren en ‘speelden met planeten’) en haar ideeën over hoe het defensiebudget beter besteed zou kunnen worden (‘Ik dacht dat het economischer zou zijn om tassen met daarin 10,000 dollar vanuit de lucht te laten vallen naar de mensen in het land’).
Nu weet je het dus.
(Bron: washingtonpost.com)
(Vert.: Malou Oldenhof)
