Muziekgigant EMI overweegt de legendarische Abbey Road-opnamestudio's in Londen te verkopen. Behalve meesterwerken van The Beatles en Pink Floyd kwamen ook enkele Belgische platen binnen die muren tot stand.
Ook tal van Vlaamse artiestennamen albums op in de studio's die wereldvermaard zijn geworden dankzij The Beatles. De Fab Four noemden een van hun beroemdste albums Abbey Road en lieten zich voor de hoes fotograferen op het zebrapad voor de deur van de
studio. In 1969 maakte The Wallace Collection er Laughing cavalier, met wereldhit Daydream. In 1982 werkten The Machines er aan hun debuutalbum A world of machines. Sindsdien vertoefden geregeld Belgen in Abbey Road.
‘Adamo heeft er in zijn gloriedagen veel opgenomen. Hij ontmoette er The Beatles wel eens’, weet Jean Blaute. ‘Zelf ben ik er ooit een mastering gaan doen. Ik was behoorlijk onder de indruk van de sfeer, de gastvrijheid en vooral de kwaliteit. Ik heb er alle studioruimtes bezocht en gespeeld op de beroemde piano's en het orgel waarmee mijnjeugdhelden The Beatles zo creatief zijn omgesprongen.’
Producer Wouter Van Belle werkte eveneens geregeld in Abbey Road. ‘Ik heb er de mastering van enkele albums gedaan. In de grootste studio, ontworpen voor orkest en koor, kunnen tweehonderd muzikanten. Daar heb ik La douce victime van Laïs opgenomen. Voor de eerste van Yev-gueni en voor mijn soloalbum Wow & flutter zat ik in de kleinere studio, de beroemde ruimte met de trap, die waar ook The Beatles en Pink Floyd hebben gewerkt.’
Naast de geschiedenis die ervan de muren druipt, blijft ook het hoge kostenplaatje bij. ‘Met zo'n 2.500 a 3.000 euro per dag is Abbey Road een van de duurste studio's ter wereld’, weet VanBelle. ‘Wat wil je, met specialisten in dienst die de microfoons en de lampen onderhouden? Maar de allergrootste hap uit ons budget namen het orkest - het London Chamber Orchestra - en de arrangeur.’
Jean Blaute betreurt het nakende einde van Abbey Road. ‘Ik ben een beetje in de rouw, al wist ik al langer dat het er niet florissant aan toe ging. Grote en dure studio's hebben het niet makkelijk in deze doe-het-zelftijden en schaarser wordende productiebudgetten. Maar bovenal denk ik dat het hier weer een voorbeeld is van het cynisme van grote internationale holdings die andere, vaak lucratieve bedrijven opkopen en Titanic-gewijs meesleuren in hun eigen ondergang.’
‘Abbey Road is Engels nationaal patrimonium, werelderfgoed, het beroemdste en belangrijkste muziekhuis ter wereld, en dat al lang voor The Beatles er kwamen kamperen. Het huis ontwikkelde en bouwde zelf tot op heden onovertroffen apparatuur. Generaties producers en artiesten droomden ervan daar ooit eens te mogen opnemen, masteren of op zijn minst een bezoekje te brengen. Hopelijk komen het gebouw en zijn mensen met al die knowhow nog goed terecht. Misschien moeten de overlevende Beatles maar eens met de pet rondgaan?’
Beroemde LP's uit Abbey Road
De Abbey Road Studio's werden in 1931 in Noord-Londen opgericht door Gramophone Company, een voorloper van EMI. Vanaf de jaren vijftig schreven Cliff Richard & The Shadows er muziekgeschiedenis, en nadien groeide het complex uit tot 'the most famous recording studio in the world'. The Beatles namen er tussen 1962 en 1970 al hun albums en singles op, Pink Floyd blikte er klassiekers in als DarkSide Of The Moon en Wish You Were Here. Andere beroemde LP's uit Abbey Road: Al Stewart (YearOf The Cat), Kate Bush (NeverForever), Duran Duran (Notorious), Radiohead (The Bends) en Oasis (Be Here Now en afscheidsalbum Dig Out Your Soul).
Met de opbrengst van de gebouwen -en mogelijk de daarbij horende merknaam -hoopt EMI zijn financiële balans een positieve impuls te geven. Het muziekconcern zou j kampen met een miljardenschuld. In dat geval zal de verkoop van de studio's - in 1929 werd 100.000 pond betaald voor het originele pand - niet volstaan om het bedrijf uit de problemen te helpen.
(Bron: Gazet van Antwerpen)