Het is Kerst buiten de O2 — stalletjes met sneeuw op de daken verkopen gluhwein, snuisterijtjes en peperkoek. Draaimolens op de kermis draaien op liedjes van Paul McCartney: ‘Wonderful Christmastime’ en ‘Pipes of Peace’. Kerstmis weerspiegelt Macca. Natuurlijk kun je iedere feestdag wel ‘Macca’ maken, maar dat doet geen afbreuk aan de Macca/Kerstmisweerspiegeling.
Hij is dan wel een half uur te laat, maar hij krijgt toch een staande ovatie als hij het podium opkomt. Simpelweg omdat hij Paul McCartney is. Het feit dat deze setlist van 2009 bijna hetzelfde is als de setlist uit 2004 in Glastonbury doet er totaal niet toe.
De belevenis van Paul McCartney live is — net als Kerstmis — ieder jaar in wezen hetzelfde, maar weerhoud je er niet van om er enorm van te genieten.
In een arena gevuld met mysterieuze wierook begint McCartney met ‘Magical Mystery Tour’, ‘Drive My Car’ en ‘Jet’ als opening — grote schermen laten zien dat, ja, hij waarschijnlijk dit haar zal houden tot zijn dood.
Zoals dat hoort bij de laatste avond van zijn 2009-tour is McCartney in een ontspannen en spraakzame bui. Het maakt niet uit dat we het verhaal over de mensenrechten als inspiratie voor ‘Blackbird’ allemaal al eerder hebben gehoord. Het hele publiek zingt mee, langzaam en zachtjes, net als het met ‘Stille Nacht’ zouden doen.
Zoals hij de afgelopen tien jaar heeft gedaan, introduceert McCartney het volgende nummer ‘als het gesprek dat ik nooit heb gehad met John’. Het gaat nooit over The Frog Chorus, maar over het nummer ‘Here Today’, geschreven ter herinnering aan John Lennon.
De opening van 'Eleanor Rigby' klinkt nog steeds zo fantastisch en ongelofelijk als in 1966. ‘Something’ wordt gespeeld op de ukelele, tijdens een montage van een rokende George tijdens verschillende glamoureuze gebeurtenissen — een ongepast eerbetoon aan een man die overleed aan longkanker, maar dat zou vallen onder het kopje ‘Wat George zou hebben Gewild’.
‘Wonderful Christmastime’ betekent een omslagpunt. Mensen met kerstmutsen en kaarsen sporen aan tot een warm, gezellig Kerstfeest in de arena tijdens McCartney’s kersthit. Hierna gaat hij door met ‘Paperback Writer’, ‘Band on the Run’, ‘A Day in the Life’, ‘Let It Be’, ‘Hey Jude’, ‘Live and Let Die’, ‘Give Peace A Chance’ en ‘Mull of Kintyre’ — ‘Alleen voor jullie vanavond!’ terwijl hij wordt ondersteund door achttien doedelzakspelers.
Er zijn weinig mensen op deze aardbol die een meer indrukwekkende setlist kunnen neerzetten zonder uit te wijken naar covers. En laten we eerlijk zijn, er zullen er weinig zijn die dat in de toekomst kunnen. Omdat hij ouder wordt, moet je er even bij stilstaan; Sir Paul zal hier — zoals Kerstmis — over 2000 jaar niet meer zijn. Ga op bedevaart nu het nog kan.
(Bron: entertainment.timesonline.co.uk)
(Vert.: Ellen Clement)
