Paul McCartney rondt zijn Europese tour af met nog 2 concerten in Duitsland. Dit is geen toeval, want het was in Duitsland — en met een Duits lid in de band — dat The Beatles hun eerste stappen zetten op weg naar de top.
Hij keert terug naar Duitsland tijdens zijn Europese tournee, 50 jaar nadat The Beatles er optraden voor dronken zeemannen, verkopers van zeespullen en hoeren en het is voor Paul McCartney dan ook een vervlogen herinnering aan toen hij een jongen van 18 was. Het lijkt op een uitstapje met een tijdmachine.
De ex-Beatle heeft zijn tour bijna helemaal afgewerkt, zeven concerten in 5 verschillende landen en een gigantisch kerstconcert in Londen op 22 december. Woensdag en donderdag geeft hij zijn laatste concerten in Duitsland in Keulen. Maar de tournee begon eerder deze maand in Hamburg — de stad waar het voor hem allemaal begon, bijna 50 jaar geleden. Op 17 augustus 1960 gaven The Beatles hun eerste optreden in de Indra Club in Hamburg, een stripclub op enkele stappen verwijderd van de beruchte Reeperbahn, in het rodelichtjes district,.
Op een avond vroeg Paul McCartney aan de Duitse tekenaar Klaus Voormann om in te vallen voor Suart Sutcliffe die ziek geworden was. Hij vroeg hem de basgitaar te bespelen tijdens een cover van Fats Domino’s ‘I’m in Love Again’.
Voormann herinnert zich nog goed hoe hij het podium opging en daar stond naast McCartney, George Harrison en John Lennon en drummer Pete Best, die 8 maanden later werd vervangen door de meer ervaren Ringo Starr.
‘In die tijd in Hamburg speelden ze geen enkel origineel nummer. Ze speelden enkel covers van Amerikaanse en Engelse platen. George deed enkele Joe Brown nummers en de voor de rest waren het allemaal liedjes uit de jaren 60 van Smokey Robinson and the Miracles.’ Zo vertelde Klaus Voormann, die in de Duitse media als de vijfde Beatle wordt aanzien, onlangs aan een horde journalisten in het Beatlemania Museum in Hamburg.
Een ster zijn is heel hard werken.
Avond na avond spelen en dit twee jaar lang, het was hier in deze stad in het noorden van Duitsland dat ze hun sporen verdienden. Ze traden zo’n 8 uur per dag op en sliepen in een groezelige bioscoop.
‘Ik denk dat ze zich volledig konden ontwikkelen zoals ze speelden, ze konden dat beklemmende gevoel van zich afspelen omdat ze in Hamburg de mogelijkheden kregen om dat te doen’, zegt Voormann. ‘Ik denk niet dat het voornamelijk kwam door de omgeving waarin ze vertoefden — prostitues en hoeren. Dat was niet de reden waarom ze zo’n goede band werden —enkel het feit dat ze acht uur per dag moesten spelen- dat was enorm hard werken.’
Maar volgens McCartney, kwamen ze niet enkel naar Hamburg om te werken.
Ze kregen hier ook een stukje opvoeding : ‘De stad heeft onze ogen doen open gaan’ zei hij, ‘We kwamen hier aan als echte kinderen en keerden terug als jongvolwassenen. Op de Reeperbahn kwamen we in vuur en vlam te staan als het over sex ging — het was alsof we alle remmen konden losgooien. Het was een geweldige en wilde periode.’
De samenwerking met Voormann was er niet enkel op muzikaal gebied. Het ex-vriendinnetje van de basspeler, Astrid Kirchner, werd gevraagd om het imago van The Beatles om te vormen van rockers tot presentabele jongensband.
Een gemiste reunie.
Voormann maakte de pelgrimstocht van zijn geboortestad Munchen naar Hamburg om het concert van McCartney live bij te wonen, hij hoopte ook enkele woorden te kunnen wisselen met zijn oude vriend. Op het podium bracht een emotionele Paul wel een eerbetoon aan hem, maar achter de schermen had er geen ontmoeting plaats.
De ‘vijfde Beatle’ vermeed de camera’s, de spotlights en de microfoon en bestelde een half uurtje voor het einde van het concert een taxi —om weg te glippen uit de Colorline Arena naar zijn hotel.
Toch was er geen greintje bitterheid bij Voormann, 71, die zijn eerste Grammy kreeg voor het tekenen van de hoes van het album ‘Revolver’ en hier bijzonder fier op is. Later werd hij nog gelauwerd voor zijn bijdrage aan het event ‘Concert for Bangladesh’.
‘Ik denk dat er heel veel mensen zijn die maar doorgaan en niet kunnen/willen stoppen, en ik denk dat Paul een van die mensen is. Ik heb hier bewondering voor’ zei hij. ‘Bij sommige mensen die ik bezig zie denk ik ‘Waarom blijven ze in ’s hemels naam verder doen? Stop toch.’ Maar bij sommige (zoals bij Paul) wil ik dat ze blijven doorgaan tot ze er bij neervallen.’
Noch Paul McCartney, noch The Beatles geven al impulsen om er mee op te houden —en zullen dit wellicht niet snel doen, dit dankzij de nieuwe audio/visuele technologie die de nieuwe generatie de kans biedt The Beatles te (her)ontdekken. Dit jaar werd e Wii Rock Band gelanceerd, een geanimeerd computerspel waarvan enkele elementen gebruikt werden tijdens de Europese tournee van McCartney.
En de verkoop van de game brengt enorm veel geld binnen voor de ex-Beatles, die ooit Hamburg verlieten met openstaande schulden aan sommige clubeigenaars —maar die werden intussen ruimschoots terug betaald.
(Bron : dw-world.de)
(Vert : Janien Nuijten-Colans)
