Hij is inmiddels 67 jaar oud. Paul McCartney, de oude meester van de popmuziek. Je zou het niet zeggen als hij op het podium staat. Onberispelijk gekleed in rood overhemd en witte bretels, jongensachtige pretoogjes en zijn grijze haren vakkundig bedekt met een laagje verf. 
"Bedenkt. Het is koed hier weer te zijn", roept hij regelmatig in verwrongen Nederlands naar zijn publiek. "It's Dutch", zegt hij er voor de zekerheid bij.
De ex-Beatle weet als geen ander hoe je het publiek om je vinger moet winden. Door eens lief te zwaaien, door zijn gebaartjes en door eens een knipoog uit te delen.
Kortom, door grappen en grollen. Het Arnhemse publiek reageert steevast met gejuich en geklap.
McCartney heeft er zin in, het publiek minstens net zoveel.
Macca's allergrootste kracht is uiteraard zijn muziek. Tijdloos zijn de liedjes van de Beatles, wordt ook deze avond weer bewezen. Het publiek komt pas echt los als nummers als Eleanor Rigby en Hey Jude voorbijkomen. En er komen er veel klassiekers uit de Beatleskoker voorbij. Tweederde van de liefst 34 nummers draagt het label 'Lennon/McCartney'. Tel daarbij op nummers als Band on the run en Jet en zie daar een nostalgische avond popgeschiedenis. Het kaartje kostte een aardige duit, maar dan krijg je ook waar voor je geld. Want wat is er lekkerder dan een avond meezingen met popklassiekers? 
McCartney is nog steeds de meester, maar onderschat zijn band niet. Ze staan met z'n vijven op het podium, maar spelen moeiteloos de nummers waar de Beatles ooit tijdens de opnamen heel wat meer tracks voor nodig hadden. Met name is dat dankzij een geweldige toetsenist, die moeiteloos de meest prachtige klanken uit zijn keyboard tovert. Ook McCartney rockt als oude man nog aardig mee. Met name de verlengde versies van I've got a feeling en Paperback writer klinken lekker vet.
Kippenvelmomenten zijn er bij eerbetonen aan zijn overleden oud-collega's John Lennon (Here today) en George Harrison (Something). Ook de Lennoncompositie Give peace a chance komt voorbij en wordt minutenlang door het publiek meegezongen. Al deze elementen verhogen het nostalgisch karakter van de avond. Spektakel is er dan weer bij Live and let die, met vuurpijlen en explosies. Zijn er dan helemaal geen minpunten? Jawel, het geluid in het GelreDome is bij vlagen weer niet om over naar huis te schrijven. En dat is best jammer.
(Bron: Gelderlander.nl — foto’s Hans Broekhuizen)
