In 1969 was de financiële toestand van The Beatles deplorabel. 

Hun platenmaatschappij Apple verloor zo veel geld dat The Beatles op een faillissement afstevenden. En hoewel hun vorige en inmiddels overleden manager Brian Epstein niet de beste deals voor de band sloot, bleken The Beatles zelf geen goede zakenmannen.

Hoog tijd dus om orde op zaken te stellen. Lennon kwam in contact met de toenmalige manager van de Stones, Allen Klein. En hoewel nota bene Mick Jagger waarschuwde niet met hem in zee te gaan koos Lennon, gevolgd door Harrison en Star toch voor Klein. Alleen McCartney weigerde en wilde dat de band voor zijn schoonvader, Lee Eastman zou kiezen. Het zou het einde van de band inluiden. 

De verhoudingen raakten zo verstoord dat McCartney een paar muzikale klapjes naar Lennon uitdeelde op zijn album Ram. Op de hoes zien we overigens ook nog twee kevers (beetles) tijdens de liefdesdaad (waarmee hij aan wilde geven hoe hij zich genaaid voelde door Lennon).
Lennon, aangemoedigd door en met de songtekst geholpen door de zelfde Allen Klein sloeg keihard terug in het nummer How do you Sleep. Met zinnen als the only thing you’ve done is Yesterday. George Harrison speelde een venijnige slidepartij om het nog allemaal erger te maken. En de laatste tik werd gegeven door bij de LP Imagine (waarop het nummer staat) een ansichtkaart te doen waarop Lennon de hoes van McCartney’s Ram nabootst. Alleen houdt Lennon geen ram maar een varken vast.

In 1974 lag Klein er bij Lennon ook uit. Met als bedankje de nodige rechtszaken én ook een bijtend nummer over hem: steel and glass.

Maar terug naar How do you Sleep. In een onuitgebrachte versie was Lennon nog minder aardig naar McCartney. Wie de hele versie hoort, hoort de minachting, veel meer dan op de uiteindelijke versie, uit de boxen spatten. How do you sleep, ya cunt! zingt Lennon ook nog op het eind. Voor de vertaling mag u zelf zorgen……

Ron Bulters

Zo vader, zo zoon. Alle Beatles hebben kinderen voortgebracht die min of meer success hebben in de muziekwereld.

Lennon’s zoon Julian is de bekendste voor het grote publiek met hits als Too late for goodbyes en Saltwater.
Zak Starkey, de zoon van Ringo drumde bij onder andere Oasis en The Who, Dhani Harrison speelde mee op de cd van zijn vader en het tributeconcert en James McCartney speelde ook gitaar op vader’s cd. En McCartney’s vader was bandleider en componist (McCartney zou zelfs een nummer van hem opnemen). 

En dan was er nog de vader van John. Freddie, die zijn zoon amper kende.
Pas toen Lennon beroemd was (prachtig te zien in de film Lennon Naked) dook vader Lennon weer op om een graantje mee te pikken. Maar tussen John en Freddie zou het nooit meer goed komen. Niet alleen probeerde hij Lennon geld af te troggelen, hij zou ook een single opnemen. That’s my life. Een soort antwoord op John’s In my life (en ongepaste verdediging van zijn eigen gedrag).

En merkwaardigerwijs nam hij het in 2 talen op: in het Engels en in een totaal onverstaanbaar Nederlands! Lennon senior liet van het eerste voorschot van de platenmaatschappij zijn gebit renoveren, waarschijnlijk in de hoop er als artiest beter uit te zien. Hij had beter het geld in een zangles kunnen steken……

Ron Bulter

Was George Harrison een goede gitarist? Één ding is zeker: het gitaarspel van George uit zijn soloperiode, met name toen George de slide-gitaar ontdekte is uit duizenden herkenbaar.

Ook als hij bijdragen leverde aan albums of nummers van anderen. En dat maakt hem tot een briljante gitarist.
Aanvankelijk moest met name Lennon niks hebben van de 15-jarige Harrison, Lennon was immers een stuk ouder. Drie jaar maar liefst.
Maar toen Harrison in 1958 foutloos het instrumentaaltje Raunchy speelde kreeg hij toch het voordeel van de twijfel en werd hij bij The Quarrymen – de voorloper van The Beatles – ingelijfd.

Met name de eerste jaren moest Harrison nog veel leren. Ook solo’s spelen lag Harrison nog niet heel erg. En de solo van A hard day’s night ging Harrison te snel, dus werd die op halve snelheid opgenomen. Een beetje gemeen maar we nemen even wat mislukte Harrisongitaarspel uit de eerste jaren door. We horen achtereenvolgend een stukje van tape uit 1960,een mislukte solo uit The One after 909, het begin van de eerste take van Help en de allerslechtste: de mislukte solo uit A hard Day’s night (take 3)

Raunchy was niet alleen het nummer dat George Harrison tot een Beatle maakte: toen The Beatles zonder Lennon – The Threetles dus – in 1995 nog een keer met z’n drieen jamden op oude rock ‘n’ roll nummers begonnen ze met Raunchy, gevolgd door een van de allereerste McCartneysongs, thinking of linking en de Elvisklassieker Blue Moon of Kentucky. En 35 jaar na dato speelde Harrison Raunchy nog steeds uit de losse pols weg. En tot op heden zijn de opnames niet op cd verschenen…..

Ron Bulters

Je leeft zeven jaar in de schaduw van de twee grootste songschrijvers en als je dan eindelijk uit hun schaduw kan stappen maak je een topalbum met maar liefst drie LP’s en je scoort je eerste enorme solohit.

Totdat iemand je ineens voor het gerecht sleept wegens plagiaat…… en wint.
Geen scenario voor een film maar iets wat de arme George Harrison daadwerkelijk overkwam. Het album was uiteraard het onvolprezen All things must pass en de single was My sweet Lord die Harrison in 1970 maakte.

Een paar jaar later moest Harrison echter voor de rechter uitleggen waarom het zo veel leek op He’s so fine van The Chiffons. Harrison gooide nog in de strijd dat het akkoordenschema geïnspireerd was op het rechtenvrije Oh happy day, maar daar ging de rechter niet in mee.

En hoewel Harrison totdat zijn dood verbolgen was over het feit dat hij ongelijk kreeg, lijkt het nummer eerlijkgezegd wel erg veel op He’s so fine. Het zat Harrison zo hoog dat hij er wel drie muzikale statements over uitbracht.

Het kleine hitje This song uit 1976 gaat over de rechtszaak en Harrison zou enkele jaren voor zijn dood My sweet Lord 2000 uitbrengen waarop hij net genoeg noten veranderde om niet wederom aangeklaagd te worden.

De derde kwam echter niet op single of album uit maar werd op TV gezongen. Harrison was te gast in de show Rutland Weekend Television van ex-Phytonlid Eric Idle die overigens ook in This song te horen is en later de Beatlesparodie The Rutles zou maken.

Ron Bulters