Hij is misschien wel de enige muzikant die een Beatlessong beter uitvoert dan de Beatles
Zoals al bleek tijdens Wonder Week, is Stevie Wonder een stuk beter in alles wat een popmuzikant kan doen dan welke andere popmuzikant dan ook. Thema-albums? Stevie maakte de beste. Funky jams en sentimentele lovesongs? Ja hoor, allebei. Oh, lijkt het je wel leuk om wat te liefhebberen in drummen? Stevie leerde het zichzelf en werd zomaar zowat de beste drummer op aarde.
En natuurlijk covert iedereen de Beatles. Iedereen. Maar het is een welbekend feit dat het moeilijk is om de Fab Four te coveren, omdat hun eigen liedjes in de regel perfect door hen werden uitgevoerd en niet verbeterd konden worden. De enige uitzondering? Stevie Wonder met zijn cover van ‘We Can Work It Out’, niet alleen de beste Beatlescover aller tijden, maar de enige die absoluut beter is dan het origineel van de Beatles.
Zoals zoveel Motown-artiesten was Stevie Wonder een Beatlesfan - soort van. “Stevie hield van de Beatles, voornamelijk van Lennon en McCartney vanwege hun teksten”, zegt John Glover, Wonder’s beste vriend tijdens zijn jeugd, in Signed, Sealed and Delivered, de door Mark Ribowsky geschreven biografie over Stevie. “Dat was waarin hij hun genie herkende, niet in hoe ze speelden. Sterker nog, hij vond dat hij hun liedjes beter kon uitvoeren dan zij het zelf deden.” Zo’n uitspraak was nogal gedurfd, maar Wonder maakte het waar in 1970 met ‘We Can Work It Out’, een nummer dat zo een totaal andere draai geeft aan de Lennon-McCartney klassieker, dat het een compleet nieuw lied lijkt.
“Stevie weet als geen andere muzikant hoe hij plezier moet overbrengen”, zei muziekschrijver Oliver Wang in “Pop, Race, and the ‘60s” van Slate Academy. En het is plezier dat Wonder’s cover van ‘We Can Work It Out’ het meest uitstraalt, in tegenstelling tot het mooie maar melancholische origineel van de Beatles. De simpele akoestische gitaren en het jammerende harmonium worden door Wonder vervangen door een aanstekelijk clavinet, een uitbundige harmonicasolo en hier en daar een elektrische gitaar. En daar waar het bij de Beatles duidelijk voelt als een manier om de tegengestelde stijlen te laten zien van hun twee belangrijkste songwriters – McCartney’s zonnige optimisme in de coupletten en het refrein en John Lennons’ pessimisme tijdens de overgangen – de cover van Wonder is opzwepend, samenhangend, en de energie ervan laat het geen enkel moment afweten.
Zoals Jack Hamilton aangeeft in dezelfde podcast van Slate Academy heeft Wonder ‘We Can Work It Out’ in 1970 opgenomen, ongeveer ten tijde van zijn onderhandelingen met Barry Gordy van Motown om zijn eigen carrière meer in eigen hand te nemen. Hij sloot uiteindelijk een overeenkomst die het hem mogelijk maakte een begin te maken met zijn klassieke periode en ‘We Can Work It Out’ is zowel een muzikale prelude op die periode als een soort van toelichting op hoe het allemaal heeft kunnen gebeuren. Het is een meesterwerk van uitbundige funk dat tot uiting wordt gebracht door ritme, door de leadzanger en door die ‘Yeah’s’ op de achtergrond (die door Stevie zelf worden gezongen), een soort doorlopend geluksgevoel over hoe muziek zo doeltreffend onzekerheid kan verslaan. Voor mij is het het ideale nummer dat me door moeilijke tijden heeft geholpen en dat zal het altijd blijven. Het is perfect. Luister ernaar, nu. Het leven is, zoals je weet, snel voorbij.
Reacties
Halverwege gestopt. Kan hem niet waarderen.
De uitvoering van de Rolling Stones van I wanna be your man, die is echt stukken beter dan de Beatles versie.
Zo zie je maar weer dat smaken erg verschillen.
Ik vind het origineel veel beter dan die van Stevie Wonder.
Het is zelfs zo dat ik die van Stevie een van de mindere
Beatlescovers vind.
Groet.
RSS lijst met reacties op dit artikel