De Duitse Beatles-onderzoeker en schrijver Thorsten Knublauch vertelde aan de Examiner dat hij nieuwe informatie aan het licht gebracht heeft dat bewijst dat de Beatles niet gebonden waren aan een contract en dat ze slechts sessiespelers waren toen zij ‘’My Bonnie’’ en die Polydor Records tracks met Tony Sheridan opnamen. Dat is in tegenspraak met wat geschreven staat in die eindeloze rij boeken over de Beatles. Je kunt het volledige ellenlange document vinden op onze blogsite, compleet met illustraties.
“Belangrijk is het feit dat de Beatles nooit een platencontract hadden voor die tracks, zoals we decennialang gedacht hebben en dat ze voor twee tracks nooit betaald zijn,’’ vertelde hij ons in een e-mail. ‘’Ik denk dat een goede advocaat of manager toentertijd zoveel had kunnen doen tegen al die contracten.’’
Hij zegt ook: “Naar mijn mening had een goede advocaat of een goede manager had toen, in de Sixties, kunnen vechten tegen alle contracten die de Beatles getekend hadden met Kaempfert of Alfred Schacht omdat toen niet één van hen 21 jaar was. En in tegenstelling tot de contracten die de Beatles hadden met Parlophone (hun eerste) was geen van die contracten medeondertekend door hun ouders. (de ouders van Paul en George zetten hun handtekening onder het Parlophone contract in 1962.)’’
Knublauch gelooft niet dat de Beatles hier helemaal niets van wisten. ‘’Geen idee of een rechtszaak nog steeds mogelijk zou zijn,” zei hij.
De meest gezaghebbende collectie Beatles opnamen met Sheridan, ‘’The Beatles With Tony Sheridan First Recordings – 50th Anniversary Edition’’ van Time-Life Records, werd uitgebracht in 2011. Het bevatte alle bekende Beatles opnamen met Sheridan op een dubbel cd met de monotracks apart van de stereotracks. Er was ook een boekje bij van 26 bladzijden met tekst van Colin Escott en Hans Olof Gottfridson.
(Bron: examiner.com)
(Vert: Theo de Wit)
