Het is zo jammer om te zien dat de documentaire die gemaakt was om de Beatles te laten zien als band op toernee een film geworden is over de algemene carrière van de Beatles ten tijde van hun podium optredens. In 1977 zorgde de uitgave van het ‘The Beatles at The Hollywood Bowl’ album ervoor dat de beweringen van de non-fans ( hoofdzakelijk Rolling Stones aanhangers ) dat de Beatles weliswaar veel hits hadden maar het ‘live’ niet konden waarmaken. Maar na het Hollywood Bowl album verstomden deze stemmen. We hadden zo graag gezien dat de film ‘The Beatles Live project’ dit zou evenaren, ons alle aspecten zou laten zien van de Beatles als live band en zich aan dit thema zou houden. En in het begin zag het er veelbelovend uit. Degene die verantwoordelijk waren voor het originele project deelden enthousiast verhalen en films die hen werden gestuurd op hun Facebook pagina en de officiële website.
Jammer genoeg lijkt het erop dat de film nu haar doel heeft verlegd en is verworden tot weer een van de vele gewone films, beide officieel bekrachtigde en onafhankelijke uitgaven, alles opsommend wat Beatle is. Alleen de tijdspanne is overeind gebleven, het zijn de touring jaren — maar het gaat niet meer alleen over touring.
Beste filmmakers, we hebben al ‘the Beatles Anthology' DVD serie’s, we kennen ‘From Liverpool to San Francisco’, we hebben ‘The Four Complete Ed Sullivan Shows Starring The Beatles’, ‘The First U.S. Visit’, ‘The Unseen Beatles’, ‘The Beatles Explosion’, ‘In Their Own Write’, ‘Rare And Unseen’, ‘The Long and Fabulous Road’, ‘From The Beginning To The End’, ‘Fun With The Fab Four’, de lijst is eindeloos.
Het productieteam van ‘The Beatles Live Project’ heeft al deze eerder uitgebrachte DVD’s gezien en wilden nu wat anders maken. Ze wilden een verhaal uit het hele verhaal vertellen, we zouden getrakteerd worden op de Beatles op en achter het podium, en ook om hen te zien door de ogen van fans. Dat verhaal is de moeite van het vertellen waard, wat net zo spannend is als een carrière overzicht, eigenlijk nog meer omdat het uitgelicht wordt.
Vanaf de bescheiden gemengde tournee’s in de UK, in het begin als voorprogramma act en zich omhoog werkend naar hoofdact — in het midden van zo’n tour — tot de eerste test toernee in het buitenland — Zweden, grappend met leden van het koningshuis, de ontmoeting met een publiek in Frankrijk wat hoofdzakelijk uit jongens bestond, geen meisjes, de overwinning van Amerika, Ringo die vervangen moest worden door Jimmy Nicol, de enorme menigte die in Australië op kwam dagen, het bezoek aan Nieuw-Zeeland met tante Mimmy in het kielzog, de ontdekking van stadion show’s, het niet uitverkochte toernee in Europa, in de hoofdrol van het NME Poll Winners concert vier jaar op rij, de terugkomst naar Duitsland inclusief Hamburg, de eerste performers zijn in de Budokan Hall in Tokyo, tussen de protesten van sport fan’s, het schandaal in de Filippijnen en het laatste USA toernee met bedreigingen van de Ku Klux Klan wat het einde van de touring tijd werd. Dat verhaal gaat van het ene hoogtepunt naar het volgende !
En dan komt het Hollywood geld in beeld en het mantra van ‘ algemeen publiek’, ‘algemeen publiek’. De film krijgt een nieuwe titel ( maar nog steeds een werktitel ) namelijk ‘Eight Days A Week’, een nummer wat de Beatles nooit live hebben gespeeld. Laat me u een ding vertellen: Algemeen publiek is GEK op een gefocuste film. Eindelijk heb je de kans om de hype te laten herleven ! Het verhaal is er, en het is geweldig, het heeft up’s en down’s en ook een dramatisch einde, maar je haalt het naar beneden ! Je hebt de film’s, je hebt de soundtrack van Giles Martin, je hebt ons al warm gemaakt — gebruik het dan ook ! We hebben geen behoefte om de Beatles hun MBE’s weer te zien krijgen, dat hebben we al zo vaak gezien. Als je die kant op gaat krijg je vanzelf teleurstellende beoordelingen. Het is tijd om de film te herzien, en terug te gaan naar het originele idee.
(Bron: wogew.blogspot.be )
(Vert: Trix van Twist )
