De legendarische Beatlesproducer George Martin is dinsdag 8 maart 2016 op 90-jarige leeftijd overleden. Hij heeft een blijvende, eclectische waslijst van klassieke nummers nagelaten.
Toen het nieuws bekend raakte, door Ringo Starr op gepaste wijze op Instagram, was dat een nieuwe klap voor de helden van de Baby Boomers.
Martin was verantwoordelijk voor de sound van de Beatles - hij veranderde ze van bijklussende rockers in de kundige liedjesmakers die ze zouden worden.
Door zijn werk met de Beatles werk kan Martin worden beschouwd als vormgever van de moderne popmuziek.
Hij bereikte dat door vier veelbelovende jongens uit Liverpool om te vormen tot de eerste mega-popsterren in de wereld.
Hier zijn vijf voorbeelden hoe Martin de Fab Four heeft gevormd:
1. Hij was medeverantwoordelijk voor het vervangen van Pete Best door Ringo Starr.
Martin was onder de indruk van de Beatles nadat ze voor hem in 1962 een auditie hadden gedaan, maar niet van de originele drummer Pete Best. De manager van de band, Brian Epstein, ontsloeg Best kort daarna en verving hem door Ringo Starr.
Tijdens een interview met het tijdschrift Melody Maker in 1971 legt Martin uit: “Hij was nooit bij de anderen. Hij was altijd wat stilletjes, wat nors eigenlijk. Maar het voornaamste was dat ik zijn drumwerk niet goed vond, dat was niet compact en hij bracht de groep niet bij elkaar... De jongens dachten er ook al over om hem te lozen, maar ze wilden dat iemand anders dat karweitje voor hen opknapte.”
2. Hij benadrukte het belang van een pakkend melodietje.
Toen in 1964 Can't Buy Me Love werd opgenomen, wilde Paul McCartney beginnen met het eerste couplet (dat begint met “I'll buy you a diamond ring, my friend, if it makes you feel all right”).
Maar zoals Martin in 2012 aan muziekblog JazzWax vertelde: “Ik zei tegen Paul: 'Waarom beginnen we niet met een tagline?' Dus bedacht ik voor hem het 'can't buy me love' intro waarmee het nummer begint.”
Dat bleek een fortuinlijke strategie voor vele singles van de Beatles. “Mensen kochten in die dagen platen door de deejays op de radio, en je moest meteen de aandacht van de luisteraars grijpen”, zei Martin. “Als je ze kon pakken, had je ze.”
3. Hij introduceerde strijkinstrumenten in hun muziek.
McCartney zong Yesterday in 1965 eerst alleen met een akoestische gitaar, maar voegde daar op aandringen van Martin een strijkkwartet aan toe.
“Ik bood wel wat weerstand, maar hij zei zeer slim en scherpzinnig: 'Probeer het eens. Ik denk dat het wel werkt, maar als je het niets vindt, laten we het weg',” zei McCartney in Clash in 2009. “Ik deed het in m'n eentje met George Martin en dat kwartet, en toen we het gedaan hadden, vond ik het geweldig.”
Toen de band een jaar later Eleanor Rigby voor het album Revolver op wilde nemen, gingen McCartney en John Lennon ermee naar Martin en zeiden ze dat ze nóg een strijkarrangement wilden, maar dan een langer gedeelte.
4. Hij hielp om sound en stijl samen te laten gaan op de grensverleggende nummers van de groep.
Strawberry Fields Forever was opgenomen tijdens sessies voor het originele album Sgt Pepper's Lonely Hearts Club Band uit 1967, maar werd een paar maanden later op het album Magical Mystery Tour gezet.
Maar het nummer valt op door Martins buitengewone talent twee zeer verschillende arrangementen te combineren. In zijn biografie All You Need Is Ears uit 1979 schrijft Martin hoe de originele Strawberry Fields een zwaarder rocknummer was met drums, bas en elektrische gitaren. Een week later kwam Lennon bij Martin en vroeg hij om het nummer nogmaals met strijkinstrumenten en koper te doen, wat ze ook opnamen.
“Ik zei: 'Ze zijn beide goed. Maar is dit geen haarkloverij?',” zegt Martin. “Misschien had ik geen 'kloverij' moeten zeggen, want Johns antwoord was: 'Ik vind het begin van de eerste goed, en het einde van de tweede. Waarom plakken we ze niet aan elkaar?'”
5. Hij dacht buiten het geijkte stramien.
Martin liet zijn meest uitzonderlijke en invloedrijke werk met de band zien op Sgt Pepper's. Voor het nummer Being for the Benefit of Mr. Kite! moest hij een circusatmosfeer creëren, met een chaotisch rommeltje geluiden die deden denken aan geweerschoten en schreeuwende mensen.
“Ik kreeg wat tapes met geluiden van een oud stoomorgel te pakken”, zei Martin in The Complete Beatles Recording Sessions van Mark Lewisohn. “Met Stars and Stripes Forever en andere marsen van Sousa, knipte ik de tapes in kleine stukjes en liet (geluidstechnicus) Geoff Emerick ze in de lucht gooien, en ze daarna weer aan elkaar plakken in willekeurige volgorde.
Ze kwamen vreemd genoeg in bijna dezelfde volgorde weer bij elkaar. We dachten allemaal dat het anders zou klinken, maar het was praktisch hetzelfde als eerst! Dus hebben we wat stukjes verwisseld en sommige ondersteboven gezet.”
(Bron: stuff.co.nz)
(Vert: Liesbeth te Boekhorst)
Reacties
George Martin was een groot man, maar hoe bijv.
'de wereld draait door' het heeft gebracht, een schandalige uitzending.
Ik neem er 1 punt uit.
De eerste versie van 'While my guitar gently weeps' was volgens Robert ten Brink niet best.
Het werd, volgens hem pas goed toen Clapton er bij kwam.
Dan kent ten Brink zeler niet de versie van Harrison met alleen gitaar, een schitterde versie.
Ik vind dat ten Brink zich erg misdragen heeft.
Tijdens de uitzending werd het mij weer heel duidelijk waarom ik zeer weinig TV kijk.
Ik heb mijn ongenoegen over de uitzending ook al naar de VARA gemaild.
Nu Martin.
Toen ik van het overlijden van George Martin hoorde, ging er een rilling door mij heen.
Met een groet.
RSS lijst met reacties op dit artikel