Nu bekend is geworden dat Ringo Starr & His All Star Band optreden bij het Cross Insurance Center in Bangor op 8 juni, is het goed om even stil te staan waarom Starr een groot drummer is. The Beatles zouden zonder hem niet de groep zijn geweest zoals die tegenwoordig bekendstaat.
Om te beginnen vervolledigde hij de groep. Ze werden pas The Beatles toen Ringo in augustus 1962 officieel bij de groep kwam, vier jaar nadat John, Paul en George samen waren begonnen te spelen. Toen Ringo erbij kwam, zorgde de wisselwerking tussen hen ervoor dat juist die persoonlijkheden bij elkaar kwamen die voor de verrukkelijke magie zorgden die nooit geëvenaard kan worden.
Ringo: “Elke keer als hij (Pete Best, de vorige drummer van de Beatles) ziek was, vroegen ze mij.”
George Harrison: “Ik heb ervoor gezorgd dat Ringo bij de groep kwam. Elke keer als Ringo bij ons speelde, swingde de band gewoon. Ik heb beraamd dat Ringo erbij kwam door net zolang met John en Paul te praten tot ze overstag gingen.”
Paul McCartney: “We raakten ervan overtuigd dat we dé beste drummer van Liverpool moesten hebben. En voor ons was dat een jongen die Ringo Starr heette.”
John Lennon: “Ik vind dat het drummen van Ringo ondergewaardeerd is, net zoals het basspel van Paul ondergewaardeerd wordt.”
En wat de cynische en vaak aangehaalde opmerking van Lennon betreft, toen hij werd gevraagd of Ringo de beste drummer ter wereld was ('Hij is nog niet eens de beste drummer van The Beatles'), daarvan heeft de Beatleshistoricus Mark Lewisohn vastgesteld dat die woorden niet door Lennon zijn geuit, maar door de komiek Jasper Carrott in 1983. In dit geval is het broodje aap ('Als het op het internet staat, moet het wel waar wezen') nog verder gegaan doordat 'officiële' sites de quote toeschrijven aan Lennon. Lewisohn zegt: “John Lennon heeft het nooit gezegd en zou het ook nooit hebben gezegd, maar de London Times citeert hem!”
De gemiddelde luisteraars weten dat Ringo ‘Yellow Submarine’ en ‘With a Little Help From My Friends’ zong, en misschien dat ze ook weten dat hij ‘Octopus’s Garden’ heeft geschreven, maar zijn grootste bijdragen tijdens de opnames gaan veel verder. Vreemd genoeg zijn de meeste te horen op nummer die voornamelijk door John Lennon zijn geschreven.
‘Ticket To Ride’ (Help! 1965) Het energieke slagwerk van Starr voorziet dit nummer van John Lennon van een donderende beat, waardoor het samen met Pauls bas net zo zwaar klinkt als de tekst. Ringo paste zijn spel vaak aan de tekst aan, en dit is een perfect voorbeeld.
‘She Said She Said’ (Revolver 1966) Wederom heeft de slag (het gevolg van linkshandig zijn, maar een drumstel voor rechtshandigen bespelen) een bepalende invloed op het nummer. Luister goed hoe Ringo speelt op dit nummer. Hij gebruikt het hele drumstel, maar altijd op een perfecte manier. Als hij het gewoon had gespeeld, was een goede uitvoering op een erg goed nummer van Lennon geweest. Nu maakt Ringo het nummer geweldig.
‘Rain’ (B-kant van ‘Paperback Writer’ 1966) Er speelde iets in deze tijd. Zelfs Ringo vond zijn werk op dit nummer goed. “Ik vind 'Rain' fantastisch”, zei hij in 1984. “Het is iets compleets onverwachts. Ik ken mezelf en ik weet hoe ik speel. En dan is er 'Rain'.
‘Tomorrow Never Knows’ (Revolver 1966) Een absoluut geweldig nummer van Lennon dat door het drumwerk van Starr tot een hoger niveau wordt getild. Aangespoord door het fantastische opnamegeluid van zijn drumstel (te danken aan de dicht bij het drumstel geplaatste microfoons, het comprimeren van het drumgeluid en het plaatsten van een wollen trui in de basdrum door de geluidstechnicus Geoff Emerick), wordt dit grensverleggend nummer door Ringo tot een hogere versnelling gebracht. Het is bijna niet te bevatten dat dit nummer twee en een half jaar na 'I Want To Hold Your Hand' is uitgebracht. Toen Don Draper het hoorde (in aflevering acht van de vijfde serie 'Mad Men'), besefte hij dat de toekomst was gearriveerd. En Ringo, bekend om zijn grappige versprekingen, heeft het nummer z'n titel gegeven, toen hij het nonchalant als antwoord gaf op een vraag van een reporter twee jaar daarvoor, tot grote hilariteit van Lennon.
‘A Day In The Life’ (Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band 1967) Phil Collins zei het het beste in een documentaire uit 1992 over het maken van het ‘Sgt. Pepper’s’ album: “Ik vind dat hij enorm onderschat wordt. Het drumwerk op ‘A Day In The Life’ is zeer complex. Je kunt vandaag aan een drummer vragen het net zo te spelen. Ze zouden niet weten wat ze moesten doen.”
‘The End’ Abbey Road 1969) Ringo haat drumsolo’s - nog een reden om hem sympathiek te vinden. Op dit laatste nummer (behalve 23 secondes van 'Her Majesty') op het laatste opgenomen album van The Beatles (Let It Be, dat eerder was opgenomen, werd het volgende jaar uitgebracht), speelt elke Beatle een solo, te beginnen met de heer Starkey, die daartoe moest worden overgehaald. “Ik zei: 'Misschien een symbolische solo?', maar hij was erg koppig en wilde het niet doen”, zei Paul McCartney tegen Mark Lewisohn. Ringo's solo duurt wel 15 secondes, maar het resulteert in wat maar zelden voorkomt: de luisteraar wil meer.
(Bron: themaineedge.com)
(Vert: Liesbeth te Boekhorst)
