Wie zou zo dwars zijn om 1970 te noemen als zijn meest favoriete Beatles-jaar? Dat, immers, was het jaar dat de Beatles uit elkaar gingen en de harten braken van miljoenen muziekliefhebbers overal ter wereld.
Een voorbeeld is Chris Carter, presentator van de langlopende radioshow ‘Breakfast with the Beatles’(‘Ontbijt met The Beatles’) op de zondagmorgen op KLOS-FM (95.5) in Los Angeles.
“Er kwamen wel 14 Beatles platen uit dat jaar: niet alleen de albums ‘Hey Jude’ en ‘Let It Be’, maar bovendien soloalbums van Paul, George, John en zelfs twee van Ringo, plus John’s single ‘Instant Karma’’, ‘My Sweet Lord’ van George, enz. Dus het is echt mijn favoriete jaar.”
Het was zeker een jaar van dramatische veranderingen voor alle vier de Beatles – en Beatles fans – omdat de groep, die zo veel vernieuwingen had toegevoegd aan de popmuziek tijdens de relatief korte, achtjarige carrière in de opnamestudio, zijn einde aankondigde en alle leden van het kwartet zich verder gingen toeleggen op solo uitdagingen.
De grootste verrassing van allemaal, echter, was misschien wel het feit dat Harrison tevoorschijn kwam uit de lange schaduw waarachter hij was schuil gegaan doordat hij in dezelfde band zat als Lennon en McCartney. Dat deed hij met zijn eerste na-Beatles soloalbum, ‘All Things Must Pass’, een driedubbel album dat zelfs de bewonderaars van Harrison verraste vanwege de kwantiteit en de kwaliteit van de muziek die hij afleverde nu hij niet langer werd afgedaan met een of twee tracks per Beatles album. Het album kwam 45 jaar geleden uit in Amerika, nl. op 27 november 1970.
“Naar mijn mening – en ik heb dezelfde benaming gebruikt op de radio – is het een compleet meesterwerk,” zei Les Perry, presentator van de tweede wekelijkse radioshow in Zuid-Californië, ‘Saturday With The Beatles’ (‘Zaterdag met The Beatles’), te horen op zaterdagmorgen om 10.00 uur op KCSN-FM (88,5).
“Ik werkte bij KDAY (radiostation in LA) op de muziekafdeling toen het uitkwam,” zei Perry. “Het was een belevenis. Het was een (fysiek) groot album met een prachtige poster van George er binnen in, en iedereen wilde het hebben. We programmeerden meteen twee songs voor de uitzending, diezelfde middag: ‘My Sweet Lord’ en ‘What Is Life’. Er stond geen enkel slecht nummer op.”
Beide radioshows, zowel ‘Breakfast With the Beatles’ als ‘Saturday With The Beatles, zullen de spotlights richten op de muziek van Harrison en ‘All Things Must Pass’ in het bijzonder in hun eerstvolgende uitzendingen.
Carter, die wereldwijd wordt gezien als een autoriteit op het gebied van ‘All Things Must Pass’, heeft een verzameling opgebouwd van tientallen versies van het complete album: US en UK edities, logisch, maar ook alle verschillende formats waarin het origineel is verschenen: elpee, 8-track, magneetband, cassetteband, versies uit Japan, Duitsland en anders landen en bovendien promotieposters, originele singles en actuele vintage CD uitgaven.
Wat ook deel uitmaakt van Carters ‘ATMP’ collectie is een multi-platina-plaat certificaat van de RIAA (verenigde Amerikaanse Platenlabels) dat in 2001 is uitgereikt voor de heruitgave ter ere van de 30e verjaardag van het album; Harrison was bij deze heruitgave betrokken tijdens het laatste jaar van zijn leven. Carter had de plaquette gekregen voor zijn bijdrage aan voetnoten en memorabilia die waren toegevoegd aan de feestelijke heruitgave van ‘All Things Must Pass’ bij het 30-jarig bestaan in 2000.
De originele versie, tekende Carter aan, “kwam uit toen ik 11 jaar was, en het was feitelijk het eerste ‘tiener’ album dat ik kocht,” zoals hij zei in zijn eigen studio, thuis in Sherman Oaks. “Het was een box, waardoor het er uit zag als een klassiek album, en zelfs op 11-jarige leeftijd kon ik horen dat de muziek anders was, volwassener dan andere dingen waar ik naar luisterde.”
Carter blijft een toegewijd aanhanger van het sterke muzikale statement dat Harrison heeft gemaakt met ‘All Things Must Pass’, waarop diverse nummers staan die zijn geschreven voor maar afgewezen door de Beatles voor eerdere albums zoals ‘The Beatles’ (ook bekend als het ‘Witte album’), ‘Abbey Road’ en ‘Let It Be’ (Lennon en McCartney zouden naar verluidt ‘All Things Must Pass’en ‘Hear Me Lord’ hebben afgewezen toen zij nummers aan het opnemen waren voor wat uiteindelijk het ‘Let It Be’ album werd). Hij heeft in zijn radioshow weleens vermeld dat Harrison zijn vroegere bandmaten een niet echt subtiele tik uitdeelde door ‘I’d Have You Anytime’als starttrack te plaatsen op ‘All Things Must Pass’. Hij schreef nummers samen met niemand minder dan Bob Dylan, en volgens Carter was “dat George’s manier om John en Paul te laten weten dat ‘Bob Dylan lijkt te vinden dat ik goed genoeg ben als songwriter’.” Perry zei: “Ik denk dat het album echt heel erg is beïnvloed door Bob Dylan. De stijl die Harrison gebruikte voor zijn teksten – zelfs in de nummers die niet zijn geschreven door Bob is die invloed te herkennen.”
Onder andere mijlpalen die het album behaalde, ‘All Things Must Pass’ leverde de eerste nr. 1 hitsingle voor een solo Beatle: ‘My Sweet Lord’, dat de Billboard Hot 100 vier weken aanvoerde en bijna vier maanden in de lijst bleef staan. Een tweede single, ‘What Is Life’ haalde de Top 10 in februari van het volgende jaar. Er staan ook enkele nummers op over sterfelijkheid (‘Art of Dying’, dat hij schreef in 1966), politiek of religie (‘Awakening On You All’), spiritueel verlangen (‘Hear My Lord’), filosofie (‘Beward of Darkness’ en de titel track) en de ups en downs van de liefde (‘I Dig Love’ en ‘Isn’t It A Pity’).
“Ik denk niet dat er een week voorbij gaat zonder dat ik iets draai van ‘All Things Must Pass’ in mijn programma,” zei Carter. “Ik hou zelfs van de ‘Apple Jam’ plaat,” waarmee hij verwijst naar het derde deel van het drievoudige album dat hoofdzakelijk instrumentale jam-sessies bevat van Harrison en zijn superstar vrienden, zoals Eric Clapton, Ringo Starr, Leon Russell, Delaney en Bonnie Bramlett, Billy Preston , Dave Mason, Gary Wright, Klaus Voorman en talrijke anderen.
Carter’s ‘All Things Must Pass’ plaquette van de RIAA is een van de vele extra’s die hij heeft overgehouden aan zijn passie voor de muziek van The Beatles, die onmiskenbaar was tijdens zijn 14 jarige carrière achter de microfoon van L.A.’s ‘Breakfast with The Beatles’ – de naam van de show wordt in het land door tientallen radiozenders gebruikt – een baan die hij erfde van de oorspronkelijke gastvrouw van de show, Deidre O’Donoghue, die overleed in 2001.
In datzelfde jaar startte Perry als gastheer van zijn Beatles show voor KCFN, maar hij draait eigenlijk al Beatles songs op de radio vrijwel vanaf het moment dat ‘All Things Must Pass’ uitkwam. Het eerste Beatles programma dat hij presenteerde was op de publieke zenden KCRW-FM (89,9) in 1971.
“Toen begon ik me te realiseren dat een heleboel Beatles nummers die mij aanspraken allemaal songs waren van George. ‘While My Guitar Gently Weeps’, ‘Think For Yourself’ – hij schreef prachtige songs en destijds zijn er vele van ondergewaardeerd. Zijn nummers vertelden over jouw gedachten, jouw leven – George had altijd iets unieks in zijn nummers.”
Carter is ook geraakt door de geest van Harrison’s muziek en zijn familie. “Op een dag werd ik gebeld door (Harrison’s weduwe) Olivia en ze belde om mij te bedanken voor het draaien van George’s muziek,” vertelde Carter over een show die helemaal was gewijd aan Harrison’s nummers – zowel met de Beatles als solo. “Haar moeder woont nog steeds hier (in Zuid- Californië) en die vertelde haar dat ze had geluisterd. Olivia belde vanaf hun landgoed in Friar Park (in Engeland) en ze zei dat het regende, en vertelde dat George ervan hield dat het regende en hoe hij altijd de tuin in ging om iets te planten als het regende. Ik zit dan hier in Los Angeles, waar de zon schijnt en denk: ‘Ze nam de tijd om mij te bellen, enkel om me te bedanken voor het draaien van de muziek van haar man’,” zei hij. “Dat maakt je nog eens duidelijk wat voor mensen zij zijn.”
(Bron: latimes.com)
(Vert.: Marijke Snel)
