Als jonge auteur van Electric Light Orchestra stak Jeff Lynne zijn bewondering voor de Beatles niet onder stoelen of banken, met zijn eigen visie op de Wall of Sound van Phil Spector, de genialiteit in de studio en de aanzwellende multi-vocale harmonieën op "Abbey Road" en "Magical Mystery Tour."
Dus was het niet verwonderlijk dat Lynne een kenmerkende producent voor ze zou worden toen de groep eind jaren 60 uit elkaar ging.
Lynne heeft niet alleen solowerk voor Paul McCartney, Ringo Starr en George Harrison geproduceerd, maar hij zat ook achter het paneel voor de laatste "nieuwe" singles van de Beatles: "Free as a Bird" en "Real Love", die nauwgezet zijn opgenomen rond bestaande demotracks van Lennon ter ere van de massale "Anthology" releases van de Beatles in de jaren 1990. (De singles bereikten respectievelijk de 6e en 11e plek in de Billboard singles chart.)
Lynne produceerde in 1997 "Flaming Pie" van McCartney, wat Macca zijn hoogste albumpositie in de hitlijsten (2) sinds 1982 opleverde. Na het produceren van een eenmalige remake van "I Call Your Name" met Starr in 1990 produceerdeLynne ook drie nummers die bedoeld waren voor Ringo's comeback-album van 1992, "Time Takes Time."
Toch was Lynnes meest vruchtbare Fab Four-samenwerking met zijn Traveling Wilburys-collega Harrison. Bij de samenwerking met de stille Beatle voor "Cloud Nine" in 1987 zorgde Lynne voor een complete vernieuwing van de sound van Harrison, door het te moderniseren met keyboards en opvallende percussie, zonder het kenmerkende geluid van Harrison tekort te doen. Zoals de Rolling Stone recensent David Wild het verwoordde in zijn positieve beoordeling van de plaat: "Misschien dat Beatle George was vergeten hoe je een popplaat maakt, Lynne ... was dat duidelijk niet."
Nergens bleken die pop-instincten duidelijker dan op de cover van Rudy Clarks "Got My Mind Set on You." Het goed in het gehoor liggende nummer, dat misschien het simpelste was dat Harrison had opgenomen sinds "Roll Over Beethoven", steeg naar de top van de pop singles chart, waardoor Harrison de laatste Beatle werd die dat bewerkstelligde.
De keer daarop dat Lynne achter het mengpaneel voor een album van Harrison zou zitten, was onder heel andere omstandigheden. "Brainwashed", het 12e album van Harrisons, was al meer dan tien jaar in productie, en werd opgehouden door de kankerdiagnose van Harrison en de aanval met een mes in 1999. Toen Harrison in 2001 overleed was het album nog niet voltooid; Lynne en Harrisons zoon Dhani maakten het af door de gedetailleerde instructies van de overleden Beatle te volgen, en het bijna een jaar na zijn dood uit te brengen.
Het album, vol met vaak ontwapenend zachtaardige bespiegelingen over de vergankelijkheid van het leven, bleek een waardig epiloog voor de carrière van Harrison te zijn.
"Het is een passende manier om afscheid te nemen", schreef AllMusic criticus Stephen Thomas Erlewine, "net zo goed als 'Double Fantasy' van John Lennon, en, in sommige opzichten, misschien nog mooier."
Het album zou Harrison het volgende jaar zijn laatste Grammy opleveren.
(Bron: variety.com)
(Vert.: Liesbeth te Boekhorst)
