Na wilde experimenten met keyboards en soundscapes door respectievelijk George Harrison en John Lennon kwam Ringo Starr met een debuut vol oude liedjes uit de tijd van vóór de rock ’n roll die geliefd waren bij de generatie van zijn ouders.
Paul McCartney bracht toen zijn eigen knusse akoestische LP uit. Het was alsof ze het White Album stuk voor stuk weer onder handen namen.
Voor Starr, die weer werkte met Beatles-producer George Martin kort na Abbey Road, was dit een aangenaam startpunt om zijn eigen reis te beginnen los van de Beatles roem. Sentimental Journey werd uitgebracht eind maart 1970 – net enkele weken voor de laatste Beatles LP Let It Be en bevatte foto’s van familieleden van Starr, geplakt op de ramen van een oud gebouw in de buurt van waar hij geboren was in Liverpool.
‘’Ik vroeg me af, Wat zal ik gaan doen met mijn leven nu het allemaal voorbij is?’’ zo mijmerde Starr in de oorspronkelijke hoestekst. ‘’Ik was opgegroeid met al die liedjes, weet je, mijn familie zong die liedjes vroeger, mijn moeder, en mijn vader, mijn ooms en tantes. Ze waren mijn eerste muzikale invloeden. Dus ging ik naar George Martin en zei, ‘Laten we een album maken met oude liedjes en om het leuk te maken zullen we alle arrangementen laten doen door verschillende mensen.’’
Deze ‘’verschillende mensen’’ waren George Martin (“Dream”) en McCartney (“Stardust’’), maar ook Maurice Gibb van de Bee Gees (‘’Bye Bye Blackbird’’), Richard Perry (die later Ringo’s geweldige hit album met zijn eigen naam als titel in 1973 produceerde), een oude makker van de Beatles Klauss Voormann (‘’I’m a fool to Care’’) en jazz sterren van toen zoals Quincy Jones (‘’Love Is a Many Splendored Thing’’), Oliver Nelson (“Blue, Turning Gray Over You’’) en Chico O’Farrill (“Night and Day”).
Het was allemaal terug te brengen tot de relaxte charme van het laatste nummer van de White Album ‘’Good Night’’, gezongen door Starr. Jammer genoeg bracht Sentimental Jouney niet dat bedwelmende van vroeger. In plaats daarvan bleef Starr stevig zitten in een vooroorlogse vibe dat in weinig leek op zijn mainstream succes als de zanger op bekende Fab Four nummers als ‘’Boys,’’ ‘’Yellow Submarine’’ of ‘’With a Little Help From My Friends.’’
Niettemin, de belangstelling van toen voor alles wat met de Beatles te maken had was zodanig dat Sentimental Journey meer dan een half miljoen keer verkocht werd in de eerste week na verschijnen in de U.S., en het werd een Top 25 hit. Het verging Starr zelfs beter in de U.K. waar Sentimental Journey steeg naar nummer 7. ‘’het fantastische was dat het mijn solo-loopbaan in beweging zette – niet zo snel maar het zat te komen, vertelde Starr later aan Mojo. ‘’ Het was als de eerste schep kolen in het vuur waardoor de trein in beweging komt.’’
Inderdaad. Zelfs in het zeer nostalgische arrangement van Hoagy Carmichael en Cole Porter was het snel kloppende hart van een popster nog te horen. Op 18 februari 1970, op dezelfde dag dat Ringo het Les Reed arrangement “Let the Rest of the World Go By’’ inzong, begon hij met een demo van ‘’Gotta Pay Your Dues.’’ Dat kwam uit in april 1971, en het omgetitelde “It Don’t Come Easy’’ zou een herkenningsmelodie worden voor Starr; het steeg naar de Top 5 over de hele wereld.
(Bron: ultimateclassicrock.com)
(Vert.: Theo de Wit)
Reacties
Chapeau voor dit Youtube-fragmen t.
RSS lijst met reacties op dit artikel